கூரியர் பையன் கன்னி கழித்த புதுக்கூதி

ஹரீஷ் தன் அம்மா வெளியே கிளம்பியது உறுதியானதும், அந்த சிறிய ஹாலின் சோஃபாவில் படுத்துக்கொண்டு மடித்து கட்டிய லுங்கியில் கால் மேலே கால் போட்டுக்கொண்டு, ஜட்டி போடாததால் சுன்னிக்கு காற்று வாங்கிக்கொண்டு, mobile phone-ஐ on செய்து, Video Gallery-ல் மறைத்து வைத்திருந்த ராணியை ஓத்து தன் கன்னித்தன்மையை இழந்த இனிமையான அனுபவத்தை, அன்று எடுத்த video clip-ஐ ஓடவிட்டான். அவன் வீடு ஒரு ஒண்டு குடும்பத்தின் மாடி போர்ஷனில் இருந்தது. வீட்டில் ஆள் இல்லாத நேரத்தில் தான் ஹரீஷால் ரூமிலோ அல்லது ஹாலிலோ நிதானமாக கையடிக்க முடியும். மற்ற நேரத்தில் எல்லாம் நாற்றம் பிடித்த பொதுவான கக்கூஸில் மட்டுமே அது சாத்தியம். இன்று வீட்டில் யாரும் இல்லாததால் ஹரீஷ் நிதானமாக தன் லுங்கியை கீழே சுருட்டிவிட்டு ஒரு கையால் mobile phone-ல் MX Player video-வை பார்த்துக்கொண்டு மறுகையால் தன் கட்டைபூளை உருவ ஆரம்பித்து செமத்தியாக sex mood-ல் மூழ்கியிருந்தான். எவ்வளவு நேரம் தாக்கு பிடிக்க முடிகிறதோ அவ்வளவு நேரம் கஞ்சியெடுக்காமல் தக்கிவைக்க வேண்டும் என்று முடிவு செய்து சுற்றுச்சூழலை மறந்து தன் சுன்னித்தண்டோடு விளையாடிக்கொண்டிருந்தான்.

ராணி எவ்வளவு கொதித்து போயிருந்தால் அன்று தன்னை ஓக்க விட்டிருக்கிறாள் என்று தோன்றினாலும் தன்னுடைய personality-யும் முன்பின் தெரியாத ஒரு பெண்ணை சூடாக்கி ஓக்க அனுமதிக்கும் அளவுக்கு கவர்ச்சியாக இருக்கிறது என்ற கர்வமும் சேர்ந்தே வந்தது. இனிமேல் சமயம் கிடைக்கிற போதெல்லாம் வாய்ப்புகளை தவறவிடாமல் ‘shot’-அடித்துவிட வேண்டியது தான் என்ற தன்னம்பிக்கை கூடுதலாக சேர்ந்திருந்தது. அந்த சம்பவத்திற்கு பிறகு ராணி ஒரு முறை மட்டுமே படுக்க அழைத்திருந்தாள். இப்போது ஹரீஷ் ருசி கண்ட பூனையாகிவிட, பூள் சுகத்துக்கு புண்டை கிடைத்தால் பரவாயில்லை என்று தவித்து முன்பை விட அதிகம் கையடிக்க ஆரம்பித்திருந்தான். mobile screen-ல் ராணி தன் காலை அகட்டி விரித்து dildo-வை பதமாக மேலே சொருகிக்கொண்டு சத்தமாக முனகிக்கொண்டிருந்தாள். ஹரீஷ் தன் mobile camera-வை அவளது கால்களுக்கிடையே நெருங்கி கொண்டு போயிருந்ததால் அவளது புண்டையின் உதடுகளில் இருந்து கஞ்சி சுரப்பது தெளிவாக தெரிந்தது.

“ஓத்தா… அதுக்குள்ளே நம்ம பூளு போனப்போ எப்படி இருந்துச்சு…” தானாக ஹரீஷின் கைப்பிடி இறுக ஆரம்பித்தது. அப்படியே கைகள் மேலும் கீழும் நகர ஆரம்பித்தது. அந்த நகர்வில் ஹரீஷின் சுன்னிமொட்டின் sensitive-ஆன அடிப்பகுதி தாக்குதலுக்கு உள்ளாக, ஹரீஷுக்கு இன்ப மயக்கம் வந்து கண்கள் மூடிக்கொண்டது. ஹரீஷின் கை அசைவு வேகம் எடுக்க, ஹரீஷ் mobile-லை போட்டுவிட்டு அந்த கையால் தன் TShirt-டை மேலே தூக்கிவிட்டு தன் உடம்பை தடவிக்கொண்டும், தனக்கு தானே காம்புகளை கிள்ளிக்கொண்டும் கிளுகிளுப்பாக கையடித்துக்கொண்டிருந்தான். கடைசியில் ஹரீஷின் சுன்னியிலிருந்து வெள்ளை கஞ்சி பீய்ச்சி அடித்து வயிறு, நெஞ்சு எல்லாம் தெளித்தாலும் ஹரீஷ் கையடிப்பதை நிறுத்தவில்லை. ஹரீஷின் சுன்னிமொட்டு அடிவாங்கி களைத்து சாமான் சுருங்கி, ஹரீஷ் அப்படியே கால்களை பரப்பிக்கொண்டு, கண்கள் மூடி பெருமூச்சு வாங்கிய நிலையில் sofa-வில் மல்லாக கிடந்தான்.

திடீரென்று கதவு மூடும் சத்தம் கேட்டு கண்விழித்த ஹரீஷ், கதவு அசைவதை பார்த்ததும் இதுவரை அவனுக்கு ஏற்பட்டிருந்த sex மப்பு எல்லாம் வடிந்து குப்பென்று வியர்க்க ஆரம்பித்தது. எழுந்து தன் லுங்கியை சரியாக கட்டிக்கொண்டு வாசல் கதவுக்கு போனவன் மாடிப்படியில் கலைவாணி மாவு பாத்திரத்தோடு இறங்கிக்கொண்டிருப்பதை கண்டான். அவர்கள் வீட்டில் fridge இல்லாததால் அரைத்த தோசை மாவை ஹரீஷ் வீட்டு fridge-ல் இடம் இருந்தால் வைப்பது வழக்கம். அதை தான் இப்போது எடுத்துக்கொண்டு போகிறாள்.

கலைவாணி – ஹரீஷ் இருந்த வீட்டின் கீழ் போர்ஷனில் குடியிருப்பவர்களின் பெண். வாலிபத்தின் வாசலில் நிற்பவள். பத்தொன்பது வயசின் பளபளப்பு அவள் உடம்பில் மின்னுவதை கவனிக்காதவர்கள் யாருமில்லை. இவன் பார்த்து சமைஞ்ச பெண்ணாக இருந்தாலும், சில சமயங்களில் தலைகுளித்துவிட்டு தலையில் சுற்றிய ஈரத்துண்டோடு இவன் கண்ணில் பட்டபோது அவளது கவர்ச்சியில் ஹரீஷ் சலனம் அடைந்த தருணங்களும் உண்டு. ஆனால் இப்போது ஹரீஷுக்கு தான் கையடித்ததை கலைவாணி பார்த்திருந்தால்? அவள் வீட்டில் சொல்லிவிட்டால்? அவளுடைய அம்மாவும் ஹரீஷின் அம்மாவும் ரொம்ப நெருக்கம்… அதனால் அவர் இவனுடைய அம்மாவிடம் சொல்லிவிட்டால்? அசிங்கமாகி போய்விடுமே… ஹரீஷ் தலையில் அடித்துக்கொண்டான்.

அடுத்த சில தினங்கள் ஹரீஷ் முடிந்த அளவுக்கு கலைவாணியை சந்திப்பதை தவிர்த்தான். அவன் வீட்டில் இவன் அவர்களை தாண்டிச்செல்லும்போது ஏதாவது கிசுகிசுக்கப்பட்டால் அவர்கள் தன்னை பற்றி தான் பேசுகிறார்களோ என்று சந்தேகபட்டான். ஒருநாள் மாலை delivery எல்லாம் முடிந்து வருகையில் தெருமுனையில் கலைவாணி college bus-ல் இருந்து இறங்கி தனியாக நடந்து வருவதை கண்டான். என்ன ஆனாலும் சரி.. இன்று அவளிடம் நேரடியாகவே தன் சந்தேகத்தை கேட்டு தீர்த்துக்கொள்வது என்று முடிவு செய்து கலைவாணியின் அருகே சென்று வண்டிக்கு brake போட்டான். கலைவாணி ஒரு நொடி jerk ஆகிவிட்டு அது ஹரீஷ் என்று தெரிந்ததும் ஆசுவாசம் அடைந்தாள்.

“நீங்களாண்ணா… நான் யாரோன்னு பயந்துட்டேன்” கலைவாணி தன் புத்தகத்தை மார்போடு காட்டிக்கொண்டு மெல்லிய புன்னகையோடு சொன்னாள்.

“கலை.. எனக்கு ஒரு சின்ன விஷயம் தெரியனும்…” ஹரீஷ் பேச ஆரம்பிக்கும் போது அவன் வார்த்தைகள் தந்தியடிக்க ஆரம்பித்தது.

“என்னண்ணா?” கலைவாணி சலனமே இல்லாமல் கேட்டாள்.

அன்னைக்கு…” ஹரீஷ் தடுமாறினான்.

“என்னைக்கு?” கலைவாணி புருவங்களை நெறித்தாள்.

“அன்னைக்கு…. அம்மா கூட கல்யாணத்துக்கு போயிருந்தாங்க…”

“ஆமாம்… எங்க அம்மா கூட தான் போனாங்க…”

“அன்னைக்கு நீ மேலே வந்தே இல்ல..?”

“ஆமாம்… மாவு எடுத்துட்டு போனேன்…”

“அப்போ ஏதாச்சும் பார்த்தியா?” ஹரீஷின் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்தது.

“வர்றப்போ போறப்போ கண் பார்வையோட ரேஞ்சுல என்ன பொருள் இருக்கோ அதெல்லாம் என் பார்வையிலே பட்டுச்சு… நானா எதையும் தேடி பாக்கலை… சரி! நீங்க நான் என்ன பார்த்தேனான்னு தெரிஞ்சுக்க விரும்புறீங்க? நேரடியா கேளுங்க..” கலைவாணி அசரவே இல்லை.

நான் ஏதாச்சும் ஏடாகூடமா இருந்தேனா?” ஹரீஷ் விட்டால் அழுதுவிடுவான் போல இருந்தது.

“அதுவா…. ஆமாம்! நீங்க self-ஆ கைவேலை பண்ணிட்டு இருந்தீங்க… உங்களை தொந்தரவு பண்ண வேண்டாம்னு நான் பாட்டுக்கு மாவை மட்டும் எடுத்துக்கிட்டு வந்துட்டேன்” இயல்பாக சொன்னாள்.

“நீ பார்த்தத வீட்டுல யார் கிட்டேயாச்சும் சொன்னியா? எனக்கு பயமா இருக்கு”

“அவ்வளவு பயம் இருக்குறவர் ரூமுக்குள்ளே பண்ணியிருக்கனும்.. இல்லை கதவை தாழ் போட்டுட்டு பண்ணியிருக்கனும்… சரி! பண்ணியாச்சு.. பார்த்தாச்சு… அதை பத்தி யோசிக்காம இருக்கனும்…” சிரித்தாள்.

“இல்லை… அம்மாக்களுக்கு தெரிஞ்சுதுன்னா…”

“அதெல்லாம் ஒன்னும் சொல்லல… இனிமே பண்ணனும்னா கதவை தாழ் போட்டுக்கு பண்ணுங்க… இல்லாட்டி..” கலைவாணி எச்சரித்தாள்.

“என்ன இல்லாட்டி…”

“நான் எல்லா நேரத்துலயும் டீசண்டா இருப்பேன்னு சொல்லமுடியாது…. ‘அது’ பாக்குறதுக்கு சும்மா கும்முன்னு இருந்துச்சு” குணிந்து நமுட்டு சிரித்துவிட்டு கலைவாணி வேகமாக அந்த இடத்தை விட்டு நடக்க, ஹரீஷுக்கு லேட்டாக தான் அவள் வீசிய தூண்டில் கொக்கியில் மாட்டினான். ஹரீஷ் இப்போது வெட்கத்தில் சிவந்ததை விட வழிந்தது தான் அதிகமாக இருந்தது.