பெங்களூர் BMTC பஸ்ஸில் பீகாரி பையன்…

477

Just ஒரு கேள்வி...
கதையில் கில்மா படங்களை மறைத்துவிட்டு, வெறும் text மட்டும் படிக்கும் வசதியை உபயோகிக்கிறீர்களா? ஆம். பொது இடங்கள் / வேலை நேரத்தில் படிக்க இந்த வசதியை உபயோகப்படுத்துகிறேன் ஆம். அப்படியே Featured Images-களில் sex படங்களை தவிர்த்தால் இன்னும் வசதியாக இருக்கும். இல்லை. தனியாக இருக்கும்போது படிப்பதால் நான் படங்களை மறைப்பதில்லை. :-0 அப்படி ஒரு வசதி இருப்பதையே கவனிக்கவில்லை... View Results  Loading ...

Click here to read text only - Hide or Show explicit images

“அல்லி தும்பா ஜாகா இதேரி… சொல்ப முந்தே ஹோகி” (அங்கே நிறைய இடம் இருக்கு… கொஞ்சம் முன்னாடி போங்க) – BMTC கண்டக்டர் வாசலில் இருந்து கத்தியபோது “டேய்! உனக்கு மனசாட்சியே இல்லையாடா?” என்று திரும்பி கத்தவேண்டும் போல இருந்தது. ஆனாலும் என்னால் ஒன்றும் செய்யமுடியாத இயலாமையால் மனசுக்குள்ளேயே அவனை மண்ணள்ளி போட்டு திட்டிக்கொண்டே கூட்டத்தில் மனித உடல்களை உரசிக்கொண்டே உள்ளே போனேன்… போனேன் என்று சொல்வதை விட பலவந்தமாக தள்ளப்பட்டேன் என்பது தான் உண்மை. தமிழில் முனகிக்கொண்டே உள்ளே போனேன். இதற்கு மேலே போகமுடியாது என்னும் அளவுக்கு கடைசிக்கு போய்விட்டேன். ஆரம்பத்தில் எனக்கு கோபம் இருந்தாலும் இதுக்கு மேலே “ஒலகடே ஓகி” (உள்ளே போங்க) பிரச்சனை இருக்காது என்பது கொஞ்சம் ஆறுதலாக இருந்தது. நான் இறங்கவேண்டிய இடம் Bannerghatta IBM stop. Silk Board-ல் இருந்து எனது இன்றைய பயணம் தொடங்குகிறது.

அடுத்த Bank Stop-ல் ஒரு வடக்கத்திய இளைஞர்கள் கும்பல் ஏறியது. ஒரு காலத்துல ஹிந்தி படிச்சா வடக்குல வேலை செய்யலாம்னு ஏமாத்தி படிக்க வச்ச ஹிந்தி இன்னைக்கு இவனுங்க கிட்டே பேச தான் பயன்படுது என்று நினைத்து சிரித்துக்கொண்டேன். ஏறிய பசங்கள் சரசரவென்று கூட்டத்துக்குள் எளிதாக புகுந்தார்கள். காதலன் படத்தில் வந்த “ஊசி போல உடம்பிருந்தா..” என்ற வரி ஏனோ சம்பந்தமே இல்லாமல் ஞாபகத்துக்கு வந்தது. வந்தவர்கள் எனக்கும் முன்பும் பின்னாலும் கூட்டத்தில் கலந்தார்கள். வண்டி பெங்களூரின் பிரசித்தி பெற்ற போக்குவரத்து நெரிசலில் ஊர்ந்துக்கொண்டிருந்தது.

பெங்களூரின் டவுன் பஸ்களில் தமிழ் நாட்டின் உள்ளூர் பஸ்கள் போல உயரம் குறைந்த சீட்டுகளோடு இல்லாமல் தலைமாட்டுக்கு உயர்ந்த சீட்டும், 2X2-சீட்டராக இருக்கும் என்பதால் எனக்கு மூச்சு முட்டுவது போல இருந்தது. வெளியே எட்டிப்பார்க்கலாம் என்றால் luggage வைக்கும் loft தான் என் முகத்துக்கு நேராக இருந்தது. ஒரு கட்டத்தில் வண்டி நகர்வதாக தெரியவில்லை. பொறுமையிழந்து நான் எனது கடிகாரத்தை பார்த்தேன்… 9:00-ஐ காட்டியது. அதே சமயம் பின்னால் இருந்து என்னை அழுத்தி தள்ளியபடி நகர்வதாக பட்டது. கோபத்தோடு திரும்பி பார்த்தேன்… ஒரு பீகாரி இளைஞன் என்னை அழுத்தமாக உரசியபடி நெருக்கமான நின்றான்.

“திக்தா நஹி கியா? ஆத்மி கடா ஹை (கண்ணு தெரியலையா? ஆள் நிக்கிறாங்க இல்லை?)” கோபத்திலும் எனது இந்தி சரியாக வந்ததை என் மனசு சபாஷ் சொல்லி உற்சாகப்படுத்தியது.

“கியா கரூன் சாப்…. முஜே தக்கா தேதே தோ மை க்யா கரூன்? (என்ன பண்றது சார்! என்ன தள்ளினாங்கன்னா நான் என்ன பண்ணமுடியும்?”” அவன் அப்பாவியாக பதில் சொன்னான். அவனை கோபித்துக்கொள்வதிலும் எனக்கு பிரயோஜன் இல்லை என்று உறுதியாக தெரிந்தது. சிறிது நேரம் கழித்து முன்பக்கம் சிலர் இறங்கியது போல இருந்தாலும் இவன் என்னை ஒட்டிக்கொண்டே நின்றுக்கொண்டிருந்தான். நான் அவனை திட்டுவதற்காக மேலும் கீழும் பார்த்தேன். நல்ல ஒடிசலான தேகம்… உடம்பில் கொழுப்பு என்பது சுத்தமாக இல்லை என்பது பார்த்தாலே தெரிந்தது. உடல் உழைப்பு அதிகம் செய்பவனாக இருக்கவேண்டும்… ஏனென்றால் அவனது உடம்பு தசையால் முறுக்கேறியிருந்தது. பெருமூச்சு விட்டுக்கொண்டே நான் சற்று தள்ளி நின்றேன். சிக்னலில் சிலர் திபுதிபுவென்று ஏற, அவன் மீண்டும் என்னை நெருக்கி நின்றான்.

நான் எனது laptop bag-ஐ முதுகில் மாட்டிக்கொண்டு அவனிடம் இருந்து என்னை காப்பாற்றிக்கொள்ள முயன்றேன். இப்போது அவன் சீட்டின் கைப்பிடியை பிடிக்கும் விதமாக எனது தொடையை உரசினான். எனக்கு பயங்கர கோபமாக இருந்தது. வர்ற கோபத்துக்கு அவனை கத்தி மானத்தை வாங்கனும் என்று நினைத்தபோது அது எனக்கே விபரீதமாக முடியக்கூடும் என்று உரைத்தது. “அவன் உன்னோட சாமானை தொட்டானா? சூத்தை அமுக்குனானா? இல்லைன்னா அவன் உன்னை தப்பா தான் தொடுறான்னு உனக்கு எப்படி தெரியும்? அப்படின்னா நீ என்ன ஹோமோவா?” என்று பஸ்ஸில் மற்றவர்கள் என்னை கேட்டால் நான் என்ன சொல்வது என்று தடுமாறிக்கொண்டிருந்தபோது அவன் கைகள் இன்னும் முன்னேறி என்னுடைய முன்பக்க தொடையை தடவியது. நான் மீண்டும் கடிகாரத்தை பார்த்தேன். மணி 9:20 ஆகியிருந்தது ஆனால் பஸ் 2 கிலோமீட்டர் கூட தாண்டியிருக்காது… பொழுது போகவேண்டுமே? சரி! Let me play along with him.. என்று முடிவு செய்தேன்.

அவன் இப்போது இயல்பாக தனது அடுத்த கையால் எனது சூத்தை லேசாக இடித்தான். நான் அசையவில்லை. ஓரக்கண்ணால் அவன் என்ன செய்கிறான் என்று கவனித்தேன். அவன் இயல்பாக ஜன்னலுக்கு வெளியே எட்டிப்பார்ப்பது போல எனது சூத்தை மெதுவாக தடவினான். சும்மா சொல்லக்கூடாது… பையன் ரசித்து அழகாக தடவினான். நான் சிரித்துக்கொண்டேன். அப்படியே அசையாமல் நின்று அவனை உற்சாகப்பட்டுத்தினேன். பீகாரி பாய்-ன் உள்ளங்கை என் சூத்தை முழுவதுமாக எடுத்து அழுத்தியது. நான் திரும்பி அவனை பார்த்தேன். அவன் என்னை தீர்க்கமாக பார்த்தான். லேசாக பல் தெரியும்படி சிரித்தான். ஒருவேளை அவனது பற்களில் பான்மசாலா கறை மட்டும் இல்லாமல் இருந்திருந்தால் நான் அப்படியே அவனை கிஸ்ஸடித்திருப்பேன்… அவ்வளவு அழகான சிரிப்பு. நான் அவனை அப்படியே பார்த்தேன்.

“சாப்… Bag கோ உதர் ரகியே நா (சார்! Bag-ஐ அங்கே வைங்களேன்)”

நான் மந்திரத்துக்கு கட்டுப்பட்டவன் போல laptop bag-ஐ loft-ல் வைத்துவிட்டு கம்பியை இரண்டு கைகளாலும் பிடித்துக்கொண்டு சூத்தை மட்டும் எடுப்பாக அவனுக்கு தூக்கி காட்டிக்கொண்டு நின்றேன். அவன் இப்போது எனது சூத்தை தைரியமாக பிசைந்தான். அவன் பின்னாடி பிசைவது முன்னாடி என் கால்களிடையே உப்பலை பெரிதாக்கிக் கொண்டிருந்தது என்றால் எவ்வளவு ரசித்திருப்பேன் என்று கண்டுக்கொள்ளுங்கள். அவன் கைகள் முன்பக்கம் எனது சுன்னியை நிதானமாக நெருங்கிக்கொண்டிருந்தது. அப்படியும் பின்னால் என் சூத்தில் ஏதோ அழுத்துவதை என்னால் உணரமுடிந்தது. அது அவனது சுன்னியாக இருக்கும் என்று தோன்றாமல் இருக்குமா?

அவன் கைகள் எனது சாமானை பிடிக்க முயற்சித்துக்கொண்டிருக்க அவனுக்கு உதவி செய்யவும், சீட்டில் உட்கார்ந்திருப்பவர்கள் இதை கவனிக்காமல் இருக்கவும் நான் அவனுக்கு முதுகை காட்டிக்கொண்டிருந்த பொசிஷனில் இருந்து 90 டிகிரிக்கு திரும்பி எனது சாமான் பஸ் சீட்டில் அழுத்துவது போல நின்றேன். பீகாரியின் கை எனது சுன்னியை கொத்தாக பிடித்தது. அவன் கலாரசிகன் போல… வெறித்தனமாக அழுத்தாமல், கொட்டையை கசக்காமல் அழகாக இருவிரல்களால் சுன்னித்தண்டை மட்டும் பிசைந்தான். அதனால் எழுச்சி அடைந்த கசங்கிய சுன்னி ஜட்டிக்குள் தனித்துவமாக எழுச்சிகொண்டு அவனது விரலுக்கு அடிமையானது. மேலே அவன் யாரோ நான் யாரோ என்று நின்றாலும் அவன் விரல்கள் என் உயிர்நாடியை உசுப்பேற்றிக்கொண்டிருந்தது.

நான் அவனுக்கு வசதிபடும் வகையில் அவன் பக்கம் இன்னும் 45 டிகிரி திரும்பி நின்றேன். பீகாரி பாய்-ன் கைகள் நைசாக எனது பேண்ட் ஜிப்பை மேலிருந்து கீழாக கழற்றிவிட்டு உள்ளே தனது கட்டைவிரல் நீங்களாக மற்ற நான்கு விரல்களை உள்ளே விட்டான். என் கறுப்பு ஜாக்கி ஜட்டியின் மெல்லிய துணியிலும் எனது சுன்னிக்கு அவனது விரல்களை உணரமுடிந்தது. அதனால் அதன் உருளை மேலும் மொத்தம் ஆக ஆரம்பித்தது. அவன் எனது சுன்னியை பெரிதாக கண்டுக்கொள்ளாமல் அதை தாண்டி என் உள்தொடையை தடவ எனது சுன்னி கிளர்ச்சியில் ஜட்டிக்குள் சிலிர்த்து நின்றது. நான் இப்போது முழுசாக அவன் பக்கம், முகத்துக்கு நேராக முகம் பார்த்தபடி திரும்பினேன். அவன் என் ஜட்டியிலிருந்து கையை எடுத்துவிட்டு என் கண்ணை பார்த்தபடியே என்னவோ செய்தான். எனது சுன்னியில் அவனது கைகள் உராய்ந்ததில் அவனும் தன் பேண்ட்டின் ஜிப்பை கழற்றியிருப்பான் என்று உறுதியாக சொல்லமுடியும். அதை உறுதிப்படுத்தும் விதமாக அவன் தன்னுடைய புடைத்த சுன்னியால் என்னுடைய புடைப்பை உரசினான்.

பெங்களூருவில் வேலை பார்த்துக்கொண்டிருக்கும் நரேஷ் தன் தோழி ஸ்வாதிக்கு காதலை தெரிவித்து, அவளும் அதை ஏற்றுக்கொண்ட நல்ல செய்தியை சுதாகரிடம் சொல்வதற்காக வருகிறான். நரேஷ் வரும்போது வீட்டில் சுதாகர் மட்டுமே இருக்கிறான். காதல் ஏற்கப்பட்ட சந்தோஷமும் சுதாகரின் தனிமையும் நரேஷை என்ன செய்கிறது?