ஓட்டமும் நடையுமாக தனியார் பஸ் ஸ்டேண்டுக்கு வந்து சேரும்போது மங்களூர் பஸ் கிளம்ப தயாராக இருந்தது. ஆட்டோவுக்கு காசு கொடுத்து கட் பண்ணிவிட்டு பஸ்ஸில் ஏறப்போகும்போது அந்த கிளீனரின் முகத்தில் எள்ளும் கொள்ளும் வெடித்தது. டிக்கெட்டை நீட்ட, அவனுடைய Tripsheet-ல் Tick-கடித்துக்கொண்டே “சார்! உங்களுக்காக தான் இத்தனை பேரையும் நிறுத்தி வச்சிருக்கோம்” என்று சொன்னபோது மொத்த பஸ்ஸுமே என்னை கேவலமாக பார்ப்பது போல குறுகினேன். என்னுடைய சீட் பஸ்ஸின் பின்புறத்தில் அமைந்திருந்ததால் பதற்றமாக சீட்டுகளை நம்பர்களை எண்ணியபடி கடந்து சென்றபோது அந்த முகம் என்னை சட்டென்று ஈர்த்தது. நடுத்தர வயதை தாண்டிய கட்டழகன்… என்னுடைய சீட் அவருக்கு பக்கத்தில் இருக்காதா என்று ஏங்கியவனுக்கு அவர் பக்கத்தில் ஒரு வயதான பெண்மணி உட்கார்ந்திருந்ததால் எனக்கு அந்த கொடுப்பினை இல்லை என்று என்னை நொந்துக்கொண்டே அவர் சீட்டுக்கு பின்னால் எதிர்வரிசையில் எனக்காக காத்துக்கிடந்த ஜன்னல் சீட்டில் உட்கார்ந்து செட்டில் ஆனேன்.
காதில் Headset-டை போட்டுக்கொண்டு சந்தோஷ் நாராயணின் “சிறுக்கி வாசம்” கேட்டுக்கொண்டிருந்தாலும் என் கண்கள் அவ்வப்போது கண்ணெதிரே தெரிந்த அழகனின் வாசத்துக்காக கிறுக்காக அலைந்துக்கொண்டிருந்தது. சில முறை அவருடைய பார்வையும் என்னுடைய பார்வையும் நேருக்கு நேரே மோதிக்கொண்டதில் என் மனம் சுக்கு நூறாக உடைந்துக்கொண்டிருந்தது. Semisleeper seat-டை அவர் பின்னால் சரித்து தலைக்கு மேலே தன் இரு கைகளையும் கட்டிக்கொண்டபோது அவருடைய புஜங்களும், சுண்டெலியும் என் மீது காம வன்முறையை கட்டவிழ்த்துக்கொண்டிருந்தது. வண்டி பாலக்காட்டை தாண்டிபோது சூரியன் ஓய்வெடுக்க ஆரம்பித்ததால் ஏற்பட்ட இருட்டை பஸ்ஸுக்குள் விளக்குகள் போட்டு சரி செய்யமுயன்றார்கள். NH-ல் Hoarding-களில் மலையாள சுந்தரிகள் நெஞ்சு முழுக்க Fashion நகைகள் அலங்கரித்துக்கொண்டு நிறைந்திருந்தாலும் என் கண்கள் அந்த வயதான அழகனையே பார்த்து பெருமூச்சு விட்டுக்கொண்டிருந்தது.
சாலக்குடியில் பஸ் நின்றது. என் பக்கத்தில் இருந்த ஆள் இறங்கிக்கொண்டார். ஆனால் அவர் பக்கத்தில் இருந்த பாட்டியம்மாவும் மங்களூர் செல்பவராக்கும்… இல்லை அவருடைய அம்மாவோ இல்லை தெரிந்தவராகவோ இருக்கும் என்று என்னை சமாதானப்படுத்திக்கொண்டேன். ஒரு ஒன்பது மணி வாக்கில் வண்டி ஒரு ரோட்டோர ஹோட்டலில் நின்றது.
“வண்டி ஒரு கால் மணி நேரம் நிக்கும். சாப்பிடுறவங்க எல்லாம் சாப்பிட்டுக்கோங்க… இதை விட்டா மங்களூர் தான்” கிளீனர் பையன் தகவல் சொன்னானா இல்லை எச்சரித்தானா என்று புரியவில்லை. இருந்தாலும் எனக்கு ஒண்ணுக்கு முட்டிக்கொண்டு வந்ததால் கீழே இறங்கினேன். ஹோட்டலை தாண்டி கொஞ்ச தூரத்தில் ஆண்கள் எல்லாம் தங்கள் சாமான்களை திறந்து மூத்திர டேங்க்கை காலி செய்துக்கொண்டிருந்தார்கள். நான் என்னுடைய jeanஸை zip பிரித்து பாதி சூத்துக்கு இறக்கி ஜட்டியிலிருந்து என் சாமானை விடுதலை செய்தேன். பாவம் பையன்… அவரை பார்த்து டெம்பர் அடைஞ்சிருந்தாலும் இறுக்கமான ஜீன்ஸுக்குள் அடைந்து மூச்சு திணறிக்கொண்டிருந்திருக்கிறான். மூத்திரம் வெளியேறும்போது பரவசத்தில் கண்கள் தானாக மூடிக்கொண்டது. அடித்து முடித்துவிட்டு கண்ணை திறக்கும்போது பக்கத்தில் அவர் வெள்ளை கேரளா முண்டுவை (வேஷ்டி) மேல் தொடைவரைக்கும் மடித்துக்கட்டி ஜட்டியை பாதி தொடைக்கு இறக்கிவிட்டு தன்னுடைய சாமானை கையால் பிடித்துக்கொண்டு ஒண்ணுக்கு போய்க்கொண்டிருந்தார். எனக்கு அவரது தேக்கு தொடைகளை ரசிப்பதை கட்டுப்படுத்தமுடியவில்லை. என்னுடைய சாமானை ஜட்டிக்குள் விடாமல் அவரது கீழழகை பரவசத்தோடு வாயை திறந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். அவர் நிதானமாக மூத்திரம் பெய்துவிட்டு ஜட்டியை மேலே தூக்கி மாட்டினார். இதில் அவரது வேட்டி மேலும் சுருண்டு அவரது உருண்ட சூத்தை காட்டியது.
... Slide-க்கு கீழே பதிவு தொடர்கிறது
ஜில் ஜில் படங்கள்
பதிவு தொடர்கிறது...
என்னை பார்த்து சிரித்தார். நான் அசடு வழிந்தவாறே என்னுடைய ஜட்டியை மாட்டிக்கொண்டு ஜீன்ஸ் ஜிப்பை ஂமாட்டியபடி அங்கிருந்து நகர்ந்தேன். அவர் என் பின்னாலேயே வருவது போல இருந்தது. நெஞ்சம் படபடக்க நான் ஹோட்டலுக்கு வெளியே இருந்த டீ கடைக்கு சென்று கூட்டத்தில் நின்றேன். அவர் என் பின்னால் வந்து நின்றார்.
“காஃபி குடிக்கனுமா?” அவரது அடர்ந்த ஆண்மை குரலில் கேட்டார்.
“ஆமா…”
“இங்கே நல்லா இருக்காது… இங்கே இருந்து ஒரு 100 மீ தூரத்துல ஒரு டீக்கடை இருக்கு… அங்கே ரொம்ப நல்லா இருக்கும்.. கூட்டமும் இருக்காது… போகலாமா?”
“பஸ் கிளம்பிடுச்சுன்னா…”
“இல்லை… இவன் முக்கால் மணி நேரத்துக்கு முன்னாடி கிளம்பமாட்டான்… கடைக்கு நடக்க ரெண்டு/மூணு நிமிஷம் போதும்..”
என்னால் அவரது வார்த்தையை மறுத்து பேச முடியவில்லை. கிட்டத்தட்ட மூணு மணி நேரமா தூரத்தில் இருந்து சைட்டடித்துக்கொண்டிருந்த ஆளை இப்போ நெருக்கத்தில் நடக்க கிடைத்த வாய்ப்பை தவறவிட நான் என்ன முட்டாளா? அவரோடு நடந்து பயணிகள் கூட்டத்தில் இருந்து பிரிந்து அந்த ஆள் இல்லாத டீக்கடைக்கு போனோம்.
“சேட்டா… ரண்டு காஃபி… ஸ்டிராங்காயிட்டு… பஞ்சசாரம் குறச்சு..”
“ஹா! நிங்களானோ? அது பதிவு அல்லே…” சினேகமாக சிரித்தார். என்னை பார்த்து “இது ஆரா?”
“எண்டெ பஸ் கூட்டு…”
“ஷரி! இரிக்கு… ஞான் இப்போ கொண்டுவராம்”
என்னைப்பார்த்து “நான் வாராவாரம் ரெகுலரா வருவேன்… அதனால அவருக்கு என்னை ஞாபகம் இருக்கு..” என்று சிரித்தார்.
நான் இன்னும் பேச்சு வராமல் கிறக்கத்தில் இருந்தேன்.
“உங்க பேரு..”
“ஹரீஷ்..”
என் பேரு விக்ரம்.. மங்களூர்ல என்ன வேலை?”
“நான் அங்கே ரிஃபைனரியிலே வேலைக்கு சேரப்போறேன்…”
“ஓ! நான் அங்கே சின்ன டிராவல்ஸ் வச்சிருக்கேன்… உங்களுக்கு ஏதாச்சும் அவசியம்னா எனக்கு சொல்லுங்க…”
“கட்டாயம்… புது ஊருக்கு போறதுக்கு முன்னாடியே அந்த ஊர்ல தெரிஞ்சவங்க இருக்குறது கொஞ்சம் நிம்மதியா இருக்கு… உங்க மொபைல் நம்பர் தரமுடியுமா?”
“உங்க நம்பர் சொல்லுங்க… மிஸ்டு கால் குடுக்குறேன்..” சொன்னபடியே செய்தார். எண்கள் பரிமாறப்பட்டன. அதே சமயம் டீக்கடைக்காரர் இரண்டு சுத்தமான டபராக்களில் ஆவி பறக்க, தூக்கலாக கமகமக்க காஃபியை கொண்டு வந்து டேபிளில் வைத்தார். நாங்கள் டேபிளில் உட்கார்ந்தோம்.
விக்ரம் தன் வேஷ்டியை சரி செய்வதற்காக தன்னுடைய சட்டையை மேலே தூக்கி பல்லால் கடித்து பிடித்துக்கொண்டு, தன் வேஷ்டியை பிரித்து நீட்டினார். அவர் உண்மையிலேயே வேஷ்டியை சரி செய்தாரா இல்லை எனக்கு தன்னுடைய அழகான வயிற்றையும், ரசனையாக கோடு போட்ட ஜட்டிக்குள் இருந்த சுன்னியை காண்பிக்க வேண்டுமென்றே செய்தாரா என ஆராய்ச்சி செய்யும் மனநிலையில் நான் இல்லை. அவரது ஆண்மை மேட்டையும் தூக்கிய சட்டையில் தெரிந்த அவரது கட்டான உடம்பையும் பேராசையோடு பார்வையாலேயே தின்றுக்கொண்டிந்தேன். நான் அவரை பார்வையாலேயே கற்பழித்துக்கொண்டிருந்ததை விக்ரமும் பார்த்துக்கொண்டு நிதானமாக வேஷ்டியை நீவி சரி செய்துவிட்டு என் எதிரில் இருந்த சீட்டை விட்டுவிட்டு என் பக்கத்து சீட்டில் உட்கார்ந்தார்.
ஹரீஷ்… travel அப்போ இவ்வளவு tight-டாவா jeans போடுவே?” கேட்டபடி என்னுடைய தொடையை தடவினார். எனக்கு பறப்பது போல இருந்தது.
“அது பழகிடுச்சுங்க….” நான் அவரது தடவுதலை தடுப்பது போல பாவ்லா செய்துக்கொண்டு அவரது கை மேலே எனது கையை வைத்து லேசாக பிடித்தேன்.
அது family jewels-க்கு (கொட்டைக்கு) நல்லது இல்லை ஹரீஷ்..” என்று சொன்னபடியே எனது கொட்டையை தன் விரல்களால் தடவினார்.
என்னங்க விக்ரம்.. இப்படி பொது இடத்துல…” போலியாக பதறினேன்.
“ஹா! ஹா! அப்போ இடம் தான் பிரச்சனை… தொட்டது இல்லை… அப்படி தானே?” சிரித்தபடி எனது கண்ணை பார்த்தார்.
நான் வெட்கத்தோடு சிரித்து மௌனமாக அவருக்கு சம்மதம் தந்தேன். விக்ரம் நிதானமாக தன் விரல்களை கிறக்கத்தால் பெருத்துக்கொண்டிருக்கும் எனது சாமானின் மீது ஓடவிட்டவாறே தன் காஃபியை முடித்தார். அடுத்து நீ தான் என்பது போல விரலை என் பக்கம் நீட்டினார்.
பஸ்ஸில் ஏறிக்கொண்டு நான் எனது சீட்டில் உட்கார்ந்துக்கொள்ள, விக்ரம் தனக்கு பக்கத்தில் இருந்த பாட்டியம்மாவிடம் குணிந்து ஏதோ சொன்னார். அவர் அந்த வயதான அம்மாவிடம் கனிவாக பேசுவதை பார்ப்பதே அழகாக இருந்தது. ஓரிரு நிமிடங்களுக்கு பிறகு என் அருகில் வந்து உட்கார்ந்தார்.
“வேஷ்டிக்கு மாறிக்கிறியா?” அந்த இரண்டு வார்த்தை சாதாரண கேள்விக்குள் ரகசிய கேள்விகள் இருந்தது எனக்கு மட்டுமே புரிந்தது.
“நான் எடுத்து வரலையே….”
“இரு… என்னோடது துவைச்சது இருக்கும்… நீ கட்டிக்கோ” விக்ரம் எழுந்து மேலே லாஃடில் இருந்த தன் பையில் இருந்து ஒரு சுத்தமான வெள்ளை வேஷ்டியை எடுத்து என்னிடம் நீட்டினார். நான் எழுந்து அதை வாங்கிக்கொண்டு, சீட்டுகளுக்கு இடையே இருக்கும் வழியில் மாற்றிக்கொள்ள, அவர் ஜன்னல் சீட்டுக்கு நகர்ந்து ஒய்யாரமாக சரிந்து உட்கார்ந்து நான் வேஷ்டி கட்டும் அவஸ்தையை பார்த்து சிரித்துக்கொண்டிருந்தார். நான் வெட்கத்தோடு என்னுடைய ஜீன்ஸை எடுத்து மேலே இருந்த என்னுடைய பேகுக்குள்ளே சொருகிவைத்துவிட்டு aisle சீட்டில் உட்கார்ந்தேன்.
நான் சீட்டில் உட்கார்ந்ததுமே விக்ரம் என்னை ஆக்கிரமிப்பார் என்று விரக தாபத்தோடு தவித்துக்கொண்டிருந்த என்னை அவர் தொடவே இல்லை. மாறாக சரிந்த சீட்டில் ஒருக்களித்து உட்கார்ந்துக்கொண்டு கால் மேல் கால் போட்டுக்கொண்டு என்னை காமத்தோடு பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். விக்ரமுடைய கைவிரல்கள் அவருடைய கீழுதட்டை செல்லமாக பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு சிரித்ததில் எனக்கு தான் ஜட்டிக்குள் லோடு ஏறிக்கொண்டிருந்தது.
“யோவ்.. சீக்கிரம் என்னை பண்ணுய்யா” என்று என் மனம் அரற்றியது அவருக்கு புரியவில்லையோ? விக்ரம் என்னை பார்வையாலேயே சீண்டி சூடாக்கிக்கொண்டிருந்தார். நான் ஆர்வம் தாங்காமல் அவர் கையை இழுத்து என் மடித்து வைத்த தொடையின் மீது வைத்தேன். விக்ரம் என் சுன்னியை பிடிப்பார் என்று எதிர்பாத்த எனக்கு, அவர் கைகள் என் தொடை மேலே நகர்ந்து சுன்னி மேட்டின் மீதிருந்த எனது சட்டையின் பட்டன்களை ஒவ்வொன்றாக கழற்ற ஆரம்பித்ததில் கொஞ்சம் ஏமாற்றம் தான். விகரம் நிதானமாக எனது சட்டை பட்டன்களை கழற்றிவிட்டு விரித்து, பனியன் போடாத எனது பரந்த மார்பின் மீது தன் விரல்களை விளையாடவிட்டபோது எனக்கு ஏற்பட்ட ரோமாஞ்சனத்தில் உடம்பெல்லாம் சிலிர்த்து முடி குத்திட்டு நின்றது. விக்ரமின் நுணி விரல்கள் எனது காம்புகளை சுற்றி கோலமிட்டபோது எனது சுன்னியில் ஒரு மின்னலடித்து சிலிர்த்து அடங்கியது. விக்ரம் நிதானமாக தனது விரல்களை எனது கழுத்து தாடை என மேலேற்றி தன் உள்ளங்கையை எனது முகமெங்கும் தடவியவாறே, தனது கட்டைவிரலை எனது வாய்க்குள் செருக, எனக்கு அவரது சுன்னியை ஊம்பிய கிளர்ச்சி கிடைத்தது. எனது கண்கள் தானாக மூடிக்கொள்ள, விக்ரம் என் முகமெங்கும் தன் கையாலேயே விளையாடினார்.
பஸ்ஸில் விளக்குகள் அணைக்கப்பட்டு இருட்டி சூழ்ந்துவிட்டதை என் மூடிய கண்களுக்கு புலப்பட்டது. விக்ரம் என் கீழுத்தை பிடித்து முன்னே இழுக்க, நான் அவர் கையில் ரப்பர் போல வளைந்து கொடுத்தேன். முன்னால் நகர எனது உதட்டை விக்ரமின் உதடுகள் முதன் முறையாக தீண்டியது. அந்த கிளுகிளுப்பை அனுபவித்துக்கொண்டிருக்கும்போதே அவர் வாய் என் வாயை ஆக்கிரமித்தது. நான் நடப்பதை உணரும் முன்பாக அவர் நாக்கு என் வாய்க்குள் முழுசாக நுழைந்து என் நாக்கோடு உழப்பியது. “ம்ம்ம்ம்…” என்று நான் மூச்சுக்கு ஏங்க, அவர் வாய் முழுசாக என் மூச்சை உறிஞ்சி ஒரு பெரிய வெற்றிடத்தை ஏற்படுத்தியது. அவர் கைகள் சரசரவென்று கீழிறங்கி என் மார்பு மேடுகளை அழுத்திப்பிசைய நான் இன்ப வேதனையில் ஏற்படுத்திய முனககளை கூட வெளியேறவிடாத அளவுக்கு அவர் வாய் என் வாயை ஆக்கிரமித்து வைத்திருந்தது. மெல்ல மெல்ல நான் துவண்டு என் தலை சீட்டுக்கு பின்னால் சரிய ஆரம்பிக்க, விக்ரம் என்னை விடுதலை செய்தார்.
“இந்த சீட்டுக்கு வந்துடிறியா?” அவர் மெல்லிய குரலில் கேட்டது எனக்கு கட்டளை போல இருந்தது.
“ம்ம்..” என்று சொல்லிவிட்டு நான் எழுந்து சீட்டுகளுக்கு நடுவே இருந்த வழிப்பாதையில் நின்றேன். என்னை சுற்றியுள்ள சீட்டுகளை நோட்டமிட்டேன். சில சீட்டுகள் காலியாக இருந்தது. மற்ற சீட்டுகளில் இருந்த யாரும் எங்களை கவனிக்கும் நிலையில் இல்லை. இதற்குள் விக்ரம் நகர்ந்து aisle சீட்டில் உட்கார்ந்துக்கொள்ள நான் அவரை தாண்டி ஜன்னல் சீட்டுக்கு போனேன். அவரை தாண்டும் போது விக்ரம் லாவகமாக எனது வேஷ்டி முடிச்சை அவிழ்க்க, நான் சீட்டில் உட்காரும்போது வேஷ்டி இல்லாமல் bottomless-ஸாக உட்கார்ந்தேன். (அடுத்து என்னை ஓப்பார்…)
Picture of the day
