ஆணின் முரட்டு செக்ஸுக்கு ஈடுகொடுக்க இன்னொரு ஆணால் மட்டுமே முடியும் என்பதை மீண்டும் நிரூபிக்கும் ஆண்களிடையேயா கசமுசாக்கள் நிறைந்த கில்ஃபான்ஸ் கதைகள்.
சரத் தங்கியிருந்த ஹோட்டலில் மிஸ்டர் இந்தியா போட்டியின் துவக்க விழா நடந்தது. அங்கே சரத் தங்கியிருக்கிறான் என்று தெரிந்ததும் விழா ஒருங்கிணைப்பாளர்கள் சரத்தை விழாவில் பங்கு கொள்ள அழைத்தனர். சரத்தும் தீபாஞ்சன் கூட வருவதாக சொன்னான். விழா கோலாகலமாக நடந்தது
“பரவாயில்லை… இன்னைக்கு cheat day-ன்னு நினைச்சுக்கோங்க. calories-ஐ எல்லாம் count பண்ணாதீங்க. நல்லா சாப்பிடுங்க” என்று என் மனைவி அவன் தட்டில் கூடுதலாக பொன்னிறமாக பொறிந்த கோபி மஞ்சூரியனை தள்ளியபோது அவள் அவனிடம் ஜொள்ளு விட்டு வழிகிறாள் என்பது எனக்கு அப
ஜெய் அப்போது தான் அந்த ஏரியாவுக்கு குடியேறியிருந்தான். இன்னு ம் அந்த ஏரியாவில் எந்த கடைகள் எங்கே இருக்கிறது என்று இன்னும் பழகவில்லை. பக்கத்து வீட்டுக்காரரிடம் கேட்டபோது அங்கு 2-3 சலூன் கடைகள் இருக்கிறது என்றும், அதில் ஷாகித் என்பவனின் கடையில் பொதுவாக
நாம் நிற்கும் Queue-வை விட மற்ற queue-க்கள் தான் வேகமாக நகரும் என்னும் Murphy’s law வரிசையில் “நாம் desperate-க connecting bus பிடிக்க போகும் போது தான் நம் பேருந்து மெதுவாக போகும்” என்பதையும் சேர்த்துக்கொள்ளலாம். நான் அவ்வப்போது கடிகாரத்திலும் mobile
![விலையில்லா இன்பம் [சுட்டகதை]](https://images.gilmastories.com/albums/featured/253.featured.webp "விலையில்லா இன்பம் [சுட்டகதை]")
கோவை தொடர்வண்டி நிலையத்தில் தன் வரவிற்காக காத்திருந்த கருப்பு நிற ஸ்கோடா காரில் ஏறிக்கொண்டான் அபிமன்யூ… சீறிப்பாய்ந்த வாகனம், பற்பல கொண்டை ஊசி வளைவுகளை தாண்டி ஊட்டியின் பிரபலமான “ஹோட்டல் விஜி பாரடைஸ்” வாசலில் “க்ரீச்” சத்தத்துடன் நின்றது…. மகிழுந
எனக்கு போலி புன்னகை புரிந்து என் தாடைகள் எல்லாம் லேசாக வலிக்க ஆரம்பித்துவிட்டது. நானும் எவ்வளவு நேரம் தான் முன்பின் தெரியாத நபர்களுக்கு எல்லாம் “Hi..”, “Hello!” என்று சொல்லிக்கொண்டும், எப்போதோ பார்த்தவர்களுக்கு pleasantries பரிமாறிக்கொண்டிருப்பேன்? இ
நான் அணிந்திருந்த எனது BP Logo பொறிக்கப்பட்ட சீருடையை, கண்ணாடியில் பார்த்து சுருக்கங்கள் சரி செய்தபடி அன்றைய வேலைக்கு கிளம்புகிறேன். Petrol Station-க்கு நான் செல்லவேண்டிய பஸ் இன்னும் 10 நிமிடத்தில் Terminal-ல் இருந்து கிளம்பும் என்பதால் நான் ஓடிப்போய
![நண்பனுக்கு ஆறுதல் சொல்லப் போனேன் [சுட்டக்கதை]](https://images.gilmastories.com/albums/featured/251.featured.webp "நண்பனுக்கு ஆறுதல் சொல்லப் போனேன் [சுட்டக்கதை]")
என் பெயர் நரேஷ். வயது 50. அழகான மனைவியும் குழந்தைகளும் உண்டு. மனைவி எனக்கு இப்போதும் எப்போது வேண்டுமானாலும் முழு ஒத்துழைப்புக் கொடுக்கிறாள். ஆனாலும் எனக்கு அது போதாமல் அவ்வப்போது ஹோமோ பார்ட்னர்களைத் தேடி அலைவேன். எனக்கு ஒரு நண்பன். முரளி என்று பெயர்.
இரண்டு shift-களை தொடர்ந்து பார்த்த களைப்பு மற்றும் பெயர் தெரியாத ஆளிடம் blowjob கொடுத்தும் பெற்றும் வந்த குற்ற உணர்ச்சி இரண்டும் என்னை ஒன்றாக சேர்த்து அழுத்த, நான் என் வீட்டு வாசல் கதவுக்கு வந்து சாவியை தேடினேன். பொதுவாக நான் வரும் நேரத்தில் எல்லாம்
மொதுவாக புழுதி பறக்கும் அந்த கிராமத்து சாலை அதிகாலையின் பனியின் ஈரப்பதம் காரணமாக மண் சாலை வாகனங்களின் அழுத்தத்தை வாங்கிக்கொண்டு அமுக்கமாக இருந்தது. அப்படிப்பட்ட ஒரு காலை பொழுதில் தான் நம் ஆண்மை சின்னங்களான விஜய்யும் சரத்தும் சந்தித்து அதே இரவில் முதல
நாட்கள் வாரங்கள் ஆகின… வாரங்கள் மாதங்களாக மாறின… எனக்கு ஓரளவுக்கு வேலை set ஆகிவிட்டது. ஆரம்பத்தில் இந்த வேலையை விட்டுவிடு என்று சொல்லிக்கொண்டிருந்த அர்ணாபும் தன் சுருதியை மெல்ல குறைத்துக்கொண்டான். அதோடு சேர்ந்து நாங்கள் ஒன்றாக இருக்கும் நேரங்களும
நானும் அர்ணாபும் Light Rail-ல் நான் புதிதாக வேலைக்கு சேர்ந்திருக்கும் Regent Park-ல் உள்ள Petrol Station-க்கு போய்க்கொண்டிருக்கிறோம். Regent Park தற்போது Toronto-வின் குற்றங்கள் மிகுந்த புறநகர் பகுதிகளில் முதன்மையான இடத்தில் உள்ளது. நான் அங்குள்ள Pet
வாலிபத்தின் வாசலில் நிற்கும் எனக்கு என்ன காரணத்தாலோ தெரியவில்லை… என் வயசு பெண்களையோ இல்லை ஆண்ட்டிகளையோ பார்க்கும் போது எந்த கிளுகிளுப்பும் ஏற்படுவதில்லை. அதற்காக வயசு பசங்களை பார்த்தா என் பூள் தூக்கிக்குமான்னு கேட்டாலும் பதில் அதே தான். ஆனா எனக்கு
நானும் மோகனும் அவனுடைய வீட்டு மொட்டை மாடியில் இருந்தோம். ஒரே ஒரு அறை கொண்ட மாடி அது. அந்த அறையின் கதவை தாழிட்டுவிட்டு ஜன்னலை திறந்து வைத்துக் கொண்டு காத்திருந்தோம். நான் கொஞ்ச நேரம் ஜன்னலில் இருந்து பார்த்துக் கொண்டிருப்பேன். பின்பு அவன் வந்து பார்த்
“உடம்பு நல்லா இருந்தா நானே புவனா கல்யாணத்துக்கு போய் இருப்பேன்… என்னால முடியலன்னு சொல்லி தான் உன்ன போக சொல்றேன்..” என்று படுக்கையில் இருந்து அருள்மொழியின் அப்பா அலுத்துக் கொள்ளும் போது அவனால் வேறு எதுவும் செய்ய முடியவில்லை. அருள்மொழிக்கு ஒரு பக்கம்
