கா.ஒ.கா 19 அவன் எங்கே? நான் எங்கே?

இது காத்துவாக்குல ஒரு காதல் தொடர்கதையின் 19-வது அத்தியாயம்.

முன் கதை சுருக்கம்...
அர்ணாப் நான் வேலைக்கு போனது தீபக்குடன் வெறித்தனமாக செக்ஸ் வைத்துக்கொள்வதாக நான் கற்பனை செய்துக்கொண்டு என்னை வருத்திக்கொள்கிறேன். முதலில் ஆதாரமற்ற சந்தேகமாக ஆரம்பித்ததை நான் overthink செய்து குழப்பிவிடுகிறேன். அர்ணாபால் மட்டும் தான் வேறொருவனுடன் ஜல்ஸா பண்ணமுடியுமா? என்னால் முடியாதா? நானும் அப்படி ஒருவனை pickup செய்து காட்டுகின்றேன் என்று ரயிலில் ஒருவனை ஊம்பி oral sex செய்து பழி தீர்க்கிறேன்.

இரண்டு shift-களை தொடர்ந்து பார்த்த களைப்பு மற்றும் பெயர் தெரியாத ஆளிடம் blowjob கொடுத்தும் பெற்றும் வந்த குற்ற உணர்ச்சி இரண்டும் என்னை ஒன்றாக சேர்த்து அழுத்த, நான் என் வீட்டு வாசல் கதவுக்கு வந்து சாவியை தேடினேன். பொதுவாக நான் வரும் நேரத்தில் எல்லாம் அர்ணாப் எனக்காக கதவை திறந்து வைத்து காத்திருப்பான். அதனால் நான் எனது சாவியை பெரிதாக உபயோகித்தது இல்லை. நேற்று இரவு Gay Bar போய் கும்மாளம் போட்டுவிட்டு வந்துள்ள அர்ணாப் தூங்கிவிட்டான் போல என்று நினைத்தபடி நான் என் பையில் இருந்து சாவியை துழாவி எடுத்து கதவை திறந்தேன். Living Room Sofa-வில் அர்ணாப் தூங்கிக்கொண்டிருக்கிறான். நான் சத்தம் எழுப்பாமல் வாசல் கதவை சார்த்திவிட்டு உள்ளே சென்று எங்கள் அறையை எட்டிப்பார்த்தேன். துணுக்குற்றேன்.

உள்ளே தீபக்கின் நிர்வாண உடம்பை Quilt முழுதாக போர்த்த முடியாமல் போனதற்கு காரணம் அவன் கூட படுத்திருந்த (அம்மணமாக தான்) பெண் கட்டிலின் அடுத்த ஓரத்துக்கு கோணலாக உருண்டு படுத்து அவள் quilt-ஐ இழுத்து சென்றுவிட்டது தான். “இவன் Gay-ன்னு நினைச்சா Bi-யா இருப்பான் போல… நம்ம வீட்டுல, என் கட்டில்ல என்ன பண்றான்… ஒருவேளை அர்ணாப் கூட threesome போட்டிருப்பங்களா?” என்று எனக்குள்ளேயே பேசிக்கொண்டு குளியலறைக்கு சென்று முகம் கழுவிவிட்டு பல் துலக்கினேன். அடுப்பில் பால் பாத்திரத்தை வைத்துவிட்டு, மீதியை fridge-ல் வைப்பதற்காக திரும்ப, தூக்க கலக்கத்துடன் அர்ணாப் வந்து என்னை கட்டிப்பிடித்தான்.

அவன் என்னை அணைத்ததும் என் மனசுக்குள் பொங்கிக்கொண்டிருந்த எரிமலைகள் எல்லாம் பனியாக குளிர்ந்து போயின. “வந்து ரொம்ப நேரமாச்சா பிரணயி?” என்று கேட்டவனின் உதட்டை கவ்வினேன். இப்போது கண்ணீர் விட்டால் மனசு லேசாகும் என்று தோன்றியது. என்னவன் அவர்களோடு threesome கொண்டிருந்தால் கூட எனக்கு கவலையில்லை என்று நான் அவனை இறுக்க கட்டிக்கொண்டேன். அர்ணாப் என் தலையை கோதினான். அவனுக்கு என்னுடைய நடவடிக்கை கொஞ்சம் வித்தியாசமாக தான் தோன்றியிருக்கும்.

நான் முகத்தை துடைத்துக்கொண்டு “இல்லை அர்ணாப் பாபு! இப்போ தான் வந்தேன்… உனக்கும் Coffee கலக்கட்டுமா? இல்லை திரும்ப தூங்க போறியா?” என்றேன். அர்ணாப் “எனக்கு black coffee கலக்கு… சோஃபாவுல படுத்து பழக்கம் இல்லாததால் நல்ல தூக்கம் இல்லை… Refresh பண்ணிக்க caffine வேணும்” என்றான். நான் “ஏன் Sofa-வுல…” என்று அறையில் அசைவு தெரிகிறதா என்று எட்டிப்பார்த்துவிட்டு “அந்த பொண்ண Bar-ல pickup பண்ணுனீங்களா?” என்று கிசுகிசுப்பாக கேட்டேன். அர்ணாப் லேசான பதற்றத்துடன் என் வாயை பொத்தினான். “அது தீபக்கோட fiancée…” என்று சொன்னபோது என் கண்ணில் ஆனந்த கண்ணீர் தெறித்தது.

நான் எனது excitement-ஐ அடக்கமுடியாமல் “ஆனா தீபக் பார்த்தா gay மாதிரி இருக்கான்… I mean… he is giving those gay vibes… நீ அவன் கூட gay bar போறேன்னு சொல்லவும் அவனும் gay தான்னு முடிவு பண்ணிட்டேன்” என்று சொல்லிவிட்டு “அப்படியே நீங்க ரெண்டு பேரும் நேத்து night முழுக்க passionate sex பண்ணுவீங்களோன்னு வேற நினைச்சேன்” என்று நான் பயந்ததை விளையாட்டு போல சொல்ல, அர்ணாப் என் நெற்றியை தன் நெற்றியால் முட்டி மூக்கோடு மூக்கு உரசினான். “நீ அடிக்கடி என்னை casual sex வச்சுக்கோ, தீபக் கூட fun பண்ணுன்னு tempt பண்றே… இது என்ன பக்கத்து இலைக்கு பாயாசமா? Are you planning something? என்னை தவிர வேற யாராச்சும் உன் வாழ்க்கையில இருக்காங்களா?” என்று என் உதட்டை “கடித்து” தின்றான்.

அர்ணாப் “அவன் fiancé ஒரு தடவையாச்சும் male stripper show பாக்கனும்னு ஆசைப்பட்டாளாம்… அதுவும் அவன் கூட மட்டும் தான் பார்க்கனும்னு நினைச்சாலாம். தீபக்குக்கு எப்படி gay bar போறதுன்னு தயக்கம். அதனால என்னை கூட்டிட்டு போக முடியுமான்னு கேட்டான். அவன் அவனோட ஆள் கூட வர்றான், நான் என் ஆள் கூட வரணும்னு உன்னை கேட்டேன். ஆனா நீ வேலையிலே மாட்டிக்கிட்டே.. ஆனா ராத்திரி அவ அவனை எப்படி சுளுக்கெடுத்தா தெரியுமா? சத்தம் கேட்டே நான் செம horny ஆயிட்டேன்.. நீ மட்டும் கூட இருந்திருந்தா…” என்று அவன் ஒவ்வொரு வார்த்தைகளுக்கும் நடுவே என் உதட்டை கவ்வி முத்தங்கள் போட்டு சொல்ல, நான் குற்ற உணர்ச்சியில் கூனி குறுகினேன். அர்ணாப் என் இடுப்பை இறுக்கி வளைத்து என் உதட்டை ஊம்பி அணைக்கையில் அவனது morning wood என் உடம்பில் உராய்ந்ததை உணர்ந்தேன். எங்கள் romance-ஐ பால் பொங்கி அணை போட்டது.

நான் “last night பண்ணாததை இப்போ daytime-ல நாம பண்ணலாம்? தீபக்கும் அவன் fiance-யும் எப்போ கிளம்புவாங்க?” என்று பரபரக்க, அர்ணாப் “நீ முதல்ல நல்லா தூங்கு… நம்ம romance-ஐ அப்புறம் வச்சுக்கலாம்…” என்று coffee-யை கலக்கினான். நான் “ரெண்டு shifts தொடர்ந்து பார்த்ததால இன்னைய பொழுதும், நாளைய பொழுதும் எனக்கு off தான்… நான் உன்னை ரொம்ப காயவச்சிட்டு இருக்கேன்… monday morning நீ office கிளம்புற வரைக்கும் நமக்கு சாந்தி முகூர்த்தம் தான்…” என்று அர்ணாபின் shorts-க்குள் கையை விட்டு அவன் சாமானை கொத்தாக பிடித்தேன். அர்ணாப் வேண்டாமென்று தடுத்தாலும், நான் அவன் கால்களுக்கு நடுவே முட்டிப்போட்டு அவனது shorts-ஐ கீழே இழுத்தேன். அர்ணாப் கூச்சமாக உறங்கும் தீபக்கை பார்த்தபடி என்னை தடுத்தான். ஆனாலும் நான் உரிமையுடன் அவன் shorts-ஐ கழற்றிவிட்டு morningwood-ல் விரைத்து நிற்கும் அவனது பூளை அலேக்காக லபக்கினேண். அர்ணாப் தன் பிடிவாதத்தை விட்டுக்கொடுத்து, coffee குடித்தபடி kitchen desktop-ல் சாய்ந்து நிற்க, நான் முட்டிப்போட்டு அவனது சுன்னியில் இருந்து கஞ்சியை நேராக என் வாயில் சுவைத்தேன்.

தீபக்கும் அவனுடைய fiancé-யும் கிளம்பிய பிறகு நானும் அர்ணாபும் எங்கள் மனஸ்தாபங்கள், வித்தியாசங்கள் எல்லாவற்றையும் உடையோடு சேர்த்து கழற்றிவிட்டு நிர்வாண உடம்புகளுடன், மனதையும் naked ஆக்கி இணைந்தோம். அர்ணாபின் கட்டைபூள் என் சூத்தில் முழுசாக நுழைந்தபோது எனக்கு என்னவனே என் மனசுக்குள் முழுசாக இறங்கிவிட்டது போல பரவசமாக இருந்தது. அர்ணாப் என் உதட்டை கடித்துக்கொண்டு என்னை சூத்தில் ஓத்து கஞ்சியெடுத்த அந்த நிமிடம் என் கண்ணீர் அவனுக்கு நன்றி சொன்னது. அர்ணாப் எனக்கு கையடித்து கஞ்சியெடுக்க உதவினான். ஒருவகையில் அந்த உடலுறவு எனக்கு ஒரு redemption போல இருந்தது. நான் அர்ணாபின் மீது பொறாமைப்பட்டதற்கு, அதை காரணமாக வைத்து முறை தவறியதற்கு அர்ணாபின் unconditional love என்னை தண்டிப்பது போல இருந்தது. வள்ளுவரின் “இன்னா செய்தாற்கு ஒருத்தல் அவர் நாண நன்னயம் செய்துவிடல்” என்ற குறள் நினைவுக்கு வந்து போனது.

ஒரு passionate ஆன sex session முடிந்து, எங்கள் உடம்புகளை களைப்பு ஆட்கொண்டிருக்க, போர்த்திய Quilt-க்குள் நாங்கள் இருவரும் அம்மணமாக, ஒருவரை ஒருவர் முகம் பார்த்தபடி ஒருக்களித்து, கால்கள் பின்னி படுத்துகிடக்கிறோம். எங்கள் கண்கள் அடுத்தவர் கண்களில் இருந்து விலகவில்லை… விலக்க முயற்சிக்கவும் இல்லை. அர்ணாப் என் விரல்களை எடுத்து அதை முத்தங்களால் நனைத்தான். “பிரணயி! இப்படி நாம vulnerable-ஆ, unmasked-ஆ இருந்து எவ்வளவு நாள் ஆச்சு? ஏன் நீ நாம ரெண்டு பேரும் நிறைய நேரம் ஒன்னா இருக்குற மாதிரி வேலைக்காக காத்திருக்ககூடாது? எனக்கு ஒவ்வொரு நாளும் நீ வேலைக்கு கிளம்பி போனதுக்கு அப்புறம் ரொம்ப தனிமையா இருக்கு… சமயத்துல அந்த கோபத்தை உன் கிட்டே காட்டுறேன்… என்னை மன்னிப்பியா?” என்று அவன் கேட்டபோது எனக்கு மறுப்பு சொல்ல கஷ்டமாக இருந்தது.

நான் அவன் உதட்டை மென்மையாக கவ்வி “அர்ணாப் பாபு! மன்னிப்புன்னு பெரிய வார்த்தை எல்லாம் சொல்லாதே… எனக்கும் நீ சொல்றது புரியுது.. நானும் நீ இல்லாத சமயங்களை enjoy பண்ணலை… ஆனா இப்போ நாம financially கொஞ்சம் better off position-ல இருக்கோம்னா அந்த Petrol Station வேலை தான் காரணம். நானும் IT வேலை தேடிட்டு தான் இருக்கேன். அது கிடைக்கிற வரைக்கும் நாம இந்த மாதிரி tweaking arrangements செஞ்சு நம்ம relationship-ல zing factor கொண்டுவர முயற்சிக்கலாம்..” என்று அவனுடைய கோரிக்கையை மறுக்க, என்னவனின் முகம் வாடியது. ஆனாலும் அவன் உதிர்த்த “ஹ்ம்ம்ம்..”-ஐ என் விளக்கத்தை புரிந்துக்கொண்டதற்கான அறிகுறி என்று ஏற்றுக்கொண்டேன். ஒரு கனத்த அமைதிக்கு பிறகு நாங்கள் அணைப்பின் சூட்டில் அப்படியே உறங்கிப்போனோம்.