அ.அ 12. புறாவுக்கு அக்கப்போரா?

இது அயலான் அன்பு தொடர்கதையின் 12-வது அத்தியாயம்.

முன் கதை சுருக்கம்...
மோகம் வெட்கமறியாது என்பது போல நான் அசோக்கை ரயிலில் கூட்டத்தில் வைத்து கிஸ்ஸடிக்கிறேன். என்னை இந்த அளவுக்கு daring ஆக மாற்றியதில் அசோக்குக்கு நிறைய பங்கு உண்டு. இது எது வரைக்கும் போகிறது என்று பார்ப்போம்.

SMS-ல Kiss emoji அனுப்பவேண்டாம்னு சொல்லபோன இடத்துல Public-ஆக train-ல ஊர் பார்க்க, வெட்கத்தை விட்டு கிஸ்ஸடிச்சப்புறம் எனக்கும் அசோக்குக்குமான sexual chemistry எங்கேயும் எப்போதும் என்று பயமறியாத இளம்கன்றாக தெனவெடுத்து திரிந்தது. தீபாவும் அசோக்கும் எங்கள் வீட்டுக்கு வந்தாலோ இல்லை நானும் ரோகிணியும் அவர்கள் வீட்டுக்கு போனாலோ சின்ன சந்து கிடைத்தால் கூட போதும் திருட்டு கிஸ்ஸடிப்பதும், அடுத்தவரின் சுன்னிகளுக்கு லேசாக பிசைந்துகொடுப்பதும் தவறாமல் நடந்துக்கொண்டிருந்தது. ரோகிணியிடமோ இல்லை தீபாவிடமோ என்றேனும் மாட்டினால் எங்கள் இருவருடைய வாழ்க்கையும் அவ்வளவு தான் என்ற ஆபத்தின் விளிம்பில் விளையாடுவது எங்களுக்கு பயங்கர thrilling-ஆக இருந்தது போல. அதற்காக என்னுடைய தேவை வெறும் sex மட்டும் என்று முடிவு செய்துக்கொள்ளாதீர்கள். நானெல்லாம் மனசை கொடுத்தபிறகு உடம்பை கொடுப்பதில் தவறென்ன என்று நம்பும் old generation வகை. அதுக்காக பொண்டாட்டி இருக்கும்போது அடுத்தவனை தேடிப்போவது எந்த வகை என்றெல்லாம் கேட்காதீர்கள். காரணம் காதலுக்கு கண்ணில்லை. All is fair in war and love… நான் உண்மையில் அசோக் மீது எக்கச்சக்கமாக காதல் கொண்டதால் தான் என்னால் அவனுடன் உற்சாகமாக கில்மா வேலைகள் செய்யமுடிந்தது.

அன்றும் அப்படி தான்…எங்கள் வீட்டு வாசல் கதவு தட்டப்பட்டதில் இருந்தே வருவது அசோக்கும் குடும்பமும் தான் என்று எங்களால் யூகித்துக்கொள்ள முடிந்தது. ஏனென்றால் மற்ற மூன்றாம் மனிதர்கள் calling bell-ஐ அழுத்துவதும், அசோக் & மட்டும் உரிமையாக கதவை தட்டுவது என்று எங்கள் குடும்பங்களிடையே நெருக்கம் கூடியிருந்தது. என்னுடைய பெரியவள் வாசல் கதவை திறக்க, முந்தி வந்தது ஸ்வேதா குட்டியின் மழலை சிரிப்பு தான். அதை தொடர்ந்து தீபாவும் அசோக்கும் நுழைய, அறைக்குள் துணி தைத்துக்கொண்டிருந்த ரோகிணி Living room-க்கு வந்து அவர்களை வரவேற்றாள். நானும் அசோக்கும் பார்வையாலேயே ஒருவரை ஒருவர் தடவிக்கொண்டதை யாரும் உணர்ந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. Living room-ல் எங்கள் குழந்தைகள் விளையாட ஆரம்பிக்க, அசோக் என் பக்கத்தில் வந்து ‘இயல்பாக’ உட்கார்ந்தான். நானும் அவனை நோக்கி புன்னகை புரிந்துவிட்டு TV பார்க்க, கொஞ்ச நேரத்தில் தீபாவும் ரோகிணியும் அறைக்குள் சென்று துணி தைப்பதை தொடர்ந்தனர்.

Smart டிவியில் ஏ.ஆர் ரஹ்மானின் காலத்தால் அழியாத classic பாடல்களை கோர்வையாக YouTube-ன் playlist பாடிக்கொண்டிருக்க, நாங்கள் எங்கள் குழந்தைகளின் விளையாட்டையும் பார்த்துக்கொண்டிருந்தோம். கொஞ்ச நேரத்தில் அவர்கள் விளையாட்டு பொருட்களை எடுத்துக்கொண்டு வெளியே போகவும், TV-யில் ரங்கீலா படத்தின் “தன்ஹா தன்ஹா…” பாடல் வரவும் சரியாக இருந்தது. நானும் அசோக்கும் அதில் ஊர்மிளாவை விட ஜாக்கி ஷராஃப்பின் கறுப்பு ஜட்டி கவர்ச்சியை பற்றி நிறைய பேசியிருக்கிறோம். நாங்கள் இருவருமே வயசுக்கு வந்த காலத்தில் அந்த பாடலில் ஜாக்கி ஷராஃப்-ஐ நினைத்து நிறைய கையடித்திருக்கிறோம். அப்படிப்பட்ட பாடல் வரவும் எங்களுக்குள்ளே இருந்த sex heat-டை கிளப்பிவிட்டது, இருந்தாலும் இடம் பொருள் அறிந்து ‘அடக்க ஒடுக்க’மாக அமர்ந்திருக்க, அறைக்கு உள்ளே இருந்து ரோகிணி குரல் கொடுத்தாள் – “ஏங்க! அந்த பாட்டை கொஞ்சம் சத்தமா வைங்க…”

“இதுக்கு மேலே சத்தமா வச்சா காது கிழியும்….” – நான் தான்.

“தைச்சுட்டு இருக்கோம்… Sewing machine சத்தத்துல பாட்டு கேட்க மாட்டேங்குது…. இந்த பாட்டு மட்டும்… volume ப்ளீஸ்” ரோகிணி உள்ளே இருந்து குரல் கொடுக்க, நான் பாடலை மீண்டும் முதலில் இருந்து போட்டுவிட்டு சத்தம் கூட்டிவைக்க, அசோக் அறையின் வாசலை பார்த்தபடி என் அருகில் நெருங்கி உட்கார்ந்தான்.

“புரிஞ்சுப்போச்ச்ச்ச்ச்…” உள்ளே பாடல் கேட்டபடி ரோகிணியும் தீபாவும் துணி தைக்க, அசோக்கின் விரல்கள் என் உடலை காமத்தோடு தடவ, அசோக்கின் முகம் என் அருகே நெருங்கியபோது நான் அவனை இடுப்போடு வளைத்து அணைத்து ஆழமாக கிஸ்ஸடித்தேன். ஆர்வத்தில் கிஸ்ஸடிக்கும் போது வாய் உறிஞ்சும் முத்த சத்தம் வராமல் எங்கள் நாக்குகளை சுழற்றி விளையாடவிட்டேன். அசோக்கின் கைகள் என் மேலுடம்பில் இருந்து கீழே பயணித்தன.

திரையில் ஜாக்கி ஊர்மிளா மீது கால்போட்டு படுத்தபோது அசோக்கின் கைவிரல்கள் என் சுன்னியை shorts-ஓடு சேர்த்து பிடித்து அழுத்தியது. அந்த தீண்டலில் எனது படைவீரன் வீறுகொண்டு எழுந்துக்கொண்டான். நானும் அவனது முரட்டு குதிரையை தடவ, அது ஏற்கனவே புடைத்து அசோக்கின் ஜட்டிக்குள் மொத்தமாக பெருத்துகிடந்தது.

நான் கிஸ்ஸடித்தபடி அசோக்கின் shorts-ன் Zip-பை பிரித்து உள்ளே என் கைவிரல்களை நுழைக்க, அவன் ஜட்டிக்குள்ளே பருவமுடியை தடவியபடி என் விரல்கள் அவனது சுன்னித்தண்டின் அடிப்பகுதியை தடவியது. நான் அசோக்கின் ஜட்டிக்குள்ளே கையைவிட்டு அவனது அம்சமான சுன்னியை ஜட்டியில் இருந்து வெளியே எடுத்துவிட, அசோக் Sofa-வில் மல்லாக்க சரிந்து உட்கார்ந்து என்னை அவனது தம்பியோடு விளையாடவிட்டு அழகு பார்த்தான். நான் அசோக்கின் சாமானை உருவிவிட, உள்ளே இரண்டு பெண்களும் தாங்கள் தைக்கும் துணி பற்றி ஏதோ பேசிக்கொள்வதை ஒரு காதில் வாங்கியபடி குணிந்து அசோக்கின் சாமானின் சுன்னி மொட்டுக்கு முத்தம் வைத்தேன். இருந்தும் ஆசை அடங்காமல் மேலும் குணிந்து அசோக்கின் கருமையாக கும்மென்று இருந்த சாமானை முழுசாக என் வாய்க்குள் எடுத்து சப்ப ஆரம்பிக்க, உள்ளே Chair-கள் நகர்த்தப்படும் சத்தம் கேட்டு நான் திடுக்கிட்டு எழுந்தேன். அசோக் தன் சுன்னியை shorts-ன் பட்டையில் மாட்டி TShirt-ஐ இழுத்து மேடு தெரியாதபடிக்கு மூடவும், தீபாவும் ரோகிணியும் ஹாலுக்குள் பிரவேசிக்க சரியாக இருந்தது.

எனக்கு திடுக்கிட்டதால் ரத்த ஓட்டம் கூடி, இதயம் வேகமாக அடித்துக்கொண்ட காரணத்தால் நெற்றியில் வியர்வை துளிகள் ஏராளமாக சுரந்து ஈரமாக்க, நான் அப்படியே Sofa-வில் சரிந்து முகம் துடைத்தேன். இதை கவனித்த ரோகிணி என் அருகே வந்து என் நெற்றியை தடவ, அவள் கையில் இருந்த ஈரத்தை பார்த்துவிட்டு “என்னங்க… என்ன ஆச்சு? ஏன் இப்படி வியர்த்திருக்கு?” என்றபடி தன் உள்ளங்கையை என் நெற்றி கழுத்து என எல்லா இடங்களிலும் வைத்து “ஜுரம் இருக்காங்க?” என்று கேட்டுவிட்டு நான் பதிலளிக்கும் முன்பாகவே “temperature இல்லை…” என்று ஆசுவாசம் கொண்டாள்.

“அவருக்கு ஊர்மிளாவை தண்னியிலே நனைச்சு பார்த்ததும் பலான பலான மூடு வந்திருக்கும்… உங்க கையால ஒரு காஃபி குடிச்சார்னா திரும்ப இந்த உலகத்துக்கு வந்திடுவார்” அசோக் லாவகமாக காலை மடித்து சுன்னி மேடு தெரியாதபடி திரும்பி உட்கார்ந்தபடி ரோகிணியிடம் சொல்ல, “ஏய்! என் காஃபி அவ்வளவு மோசம்னு குத்தி காட்டுறியா?” என்று ரோகிணி அசோக்கின் தலையில் செல்லமாக குட்டு வைத்துவிட்டு சமையலறைக்கு சென்றாள்.

“சாப்பிடுற நேரத்துல எதுக்கு காஃபி?… கொஞ்ச நேரம் பொறுங்க… எல்லாரும் மதிய சாப்பாடு முடிச்சிடலாம்” ரோகிணி காஃபிக்கு வேட்டு வைத்தாள். அவள் பின்னாடியே Hutch நாய்க்குட்டியாக தீபாவும் போய்விட, நானும் அசோக்கும் பார்வையாலேயே எங்களுடைய கில்ஃபான்ஸ் வேலையை தொடர்ந்தோம். அவ்வப்போது kitchen உள்ளே எட்டிப்பார்த்து இருவரும் அடுத்தவரது சுன்னியை அழுத்தி பிசைந்துக்கொண்டோம். செக்ஸ் மூடில் ஏகப்பட்ட கஞ்சி உருவாகி எங்கள் சுன்னிகளை நிறைத்திருந்ததால் எங்கள் இருவரின் கால்களுக்கு நடுவே ஏற்பட்டிருந்த உப்பல் அப்பட்டமாக தெரிந்தது. உள்ளே ஊறியுள்ளதை ‘அடித்து’ வெளியேற்றி காலி செய்தால் ஒழிய எங்கள் சுன்னிகள் சிறுக்காது…

அசோக் Restroom-க்கு போய் கொஞ்சம் கூடுதல் நேரம் எடுத்துக்கொள்ள, உள்ளே என்ன நடந்திருக்கும் என்று எனக்கு மட்டும் தான் தெரிந்தது. புன்னகையோடு வெளியே வந்த அசோக் என்னை பார்த்து கண்ணடித்து மூடிய உள்ளங்கையை குலுக்கி உள்ளே நடந்ததை உறுதி செய்தான். அவன் என் பக்கத்தில் Sofa-வில் உட்கார என்னுடைய Load-ஐ download செய்ய நான் “இயல்பாக” எழுந்தேன். அசோக் என் புடைத்த சுன்னி மேட்டை “பசக்” என்று அழுத்தி புன்னகையோடு வழியனுப்பினான்.

Washroom உள்ளே closet-ல் உட்கார்ந்து நான் அசோக்கின் கருத்த பூளை ஊம்புவதாக நினைத்து கையடிப்பதா இல்லை கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்பு பார்த்த பாட்டில் ஜாக்கி ஷராஃப் ஊர்மிளாவை கடற்கரையில் படுக்கவைத்து ஓத்ததாக நினைத்து கையடிப்பதா என்ற குழப்பத்திலேயே என் விரைத்த பூளை உருவிவிட்டு உள்ளே உருவாகியிருந்த கஞ்சியை காலி செய்தேன்.

Dining table-ல் ரவுண்டு கட்டி எல்லாரும் உட்கார்ந்திருக்க சூடாக, ஆவி பறக்க பரிமாறப்பட்ட பருப்பு சாம்பாரின் வாசனையும், அப்பளமும் என் காமப்பசியை தாண்டி வயிற்றுப்பசியை தூண்டிவிட்டது. Indian Store-ல் வாங்கிய Gulab Jamun டப்பாவோடு ரோகிணி வர, நான் அவளை பார்த்து “அசோக்குக்கு ஏற்கனவே சளி, தொண்டை கட்டிக்கிட்டு இருக்கு… இதுல அவனை பார்க்க வச்சுக்கிட்டு எல்லாரும் சாப்பிடனுமா?” என்று கேட்டேன்.

சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்த அசோக் திடுக்கென்று தலை நிமிர்ந்து பார்க்க, அவன் கண்கள் குண்டு பல்பு போல பிரகாசமாக விரிந்தது. எழுந்து ரோகிணி கையில் இருந்த ஜாமூன் டப்பாவை அலேக்காக பிடுங்கினான். ஆனால் அதன் மூடியை அவன் பிரிக்கும் முன்பு நான் அதன் மேலே கை வைத்து மறித்தேன்.

“அசோக்… இப்போ உனக்கு இருக்குற சளியிலே இந்த jamoon வேண்டாம். ஜீரா Syrup-ல சக்கரை ரொம்ப அதிகமா இருக்கு… பாரு எப்படி கர்கர்ருன்னு இருமுறே… உன்னோட பெருமூச்சு goods train சத்தம் போல இருக்கு…. இங்கே யாருமே இந்த ஜாமூனை சாப்பிட போறதில்லை” அவன் கையில் இருந்து Gulab Jamun டப்பாவை பிடுங்க முயற்சித்தேன்.

“விடுங்க கார்த்தி… மனுஷ வாழ்க்கையிலே எதுவுமே நிரந்தரம் இல்லை… இந்த நிமிஷம் மட்டும் தான் நிஜம்… இதை சாப்பிடுறதால சளி இன்னும் நாலு நாள் extra-வா இருக்கப்போகுதுன்னா இருக்கட்டுமே…” அசோக் என் கையில் இருந்து ஜாமூன் டப்பாவை தன் பக்கம் நெருக்கி இழுத்தான்.

“அசோக்! உன்னோட சளி குறையட்டும். நானே இந்த டப்பாவை உங்க வீட்டுக்கு கொண்டு வந்து தர்றேன். இப்போ வேண்டாம்” – நான் அழுத்தமாக சொன்னேன்.

“நீங்க ஏன் கார்த்தி நான் என்ன சாப்பிடனும், எப்போ சாப்பிடனும்னு முடிவு பண்ணனும்? எனக்கு முப்பத்தி ரெண்டு வயசாச்சு… நான் என்ன பண்ணனுங்குறத நான் தான் முடிவு பண்ணனுமே தவிர மத்தவங்களோட மேளாளித்தனத்துக்கு எல்லாம் கட்டுப்படனும்னு அவசியம் இல்லை…” அசோக் ஜாமூன் டப்பாவை வலுக்கட்டாயமாக பிரித்து ஐந்து ஆறு ஜாமூன்களை தன் தட்டில் எடுத்துப்போட, “மத்தவங்க” என்ற வேர் பிரித்தலில் நான் செருப்படி வாங்கியது போல உணர்ந்தேன்.

“ஏய் அசோக்! என்ன பேசுறே நீ? Sorry-ண்ணா” தீபா அசோக்கை கடிந்துக்கொள்ள, நான் அவளை சைகையாலேயே கையமர்த்தினேன்.

நான் காயப்பட்டிருப்பதை கண்ட ரோகிணி என்னை கண்ணாலேயே சமாதானம் செய்தாள். அதற்கு பிறகு அந்த Dining Table-ல் யாரும் பேசவில்லை. அறையில் ஒரு அமானுஷ்யமான அமைதி நிலவியது. அசமர்த்தமாக பேசுவது மனித வழக்கம். ஆனால் அப்படி நடந்துவிட்டால் அதை சட்டென்று சமாதானம் செய்து சரிசெய்வது தான் முறை. ஆனால் அசோக் எதையுமே கண்டுக்கொள்ளாமல் தன் mobile phone-ல் Facebook feed-ஐ scroll செய்துக்கொண்டு சாப்பிட, நான் சாப்பிட்டு முடித்ததன் அடையாளமாக தட்டை எடுத்துக்கொண்டு கிச்சனுக்கு நடந்தேன்.

ரோகிணி என்னை பார்வையாலேயே “சரி விடுங்க” என்று சொல்வதை என்னால் உணரமுடிந்தது. சாப்பிட்ட தட்டை கழுவி வைத்துவிட்டு Living room-க்கு சென்று கார் சாவியை எடுத்துக்கொண்டு “வெளியே போயிட்டு வர்றேன் ரோகிணி…” என்று சொல்லிவிட்டு வாசலை தாண்டும் போது கூட அசோக் தன் Mobile Phone-ஐ வெறித்து பார்த்தபடி “Casual”-ஆக இருந்தான். நான் கதவை சார்த்திவிட்டு தெருவில் நிறுத்திய கார்-ல் ஏறி வண்டியை உசுப்பினேன்.

* பதிவு முதலில் பதியப்பட்ட நாள்: 02/05/2021
Alternate Blogger URL: https://orinakadhalkadhaigal.blogspot.com/2021/05/12.html

Feedback

எழுதின எனக்கு objective-ஆ பார்க்கமுடியாது... படிச்ச உங்களுக்கு கதை எப்படி இருந்தது என்று உங்களோட கருத்துக்களை மறக்காமல் Comments-ல் போடவும்.

கதை எப்படி இருக்கு? 0 / 5 Results 0 Votes 0 Your page rank: