அர்ணாப் என்னை ராய்கஞ்ச் அருகே கிராமத்தில் உள்ள அவனது வீட்டுக்கு அழைத்துச்செல்கிறான். அவனது பெற்றோர்கள் என்னை முதலில் ஏற்க மறுத்தாலும், ஒரு பெரியவரின் அறிவுரைப்படி அவன் தாயும், தங்கையும் எங்களை ஒன்றாக ஏற்றுக்க்ள்கிறார்கள். அர்ணாப் சிறிய வயதில் அவன் கிராமத்தின் அருகில் உள்ள குளத்து கரையில் கஜகஜா செய்து மாட்டிய கதையை ஏற்கனவே சொல்லி இருந்ததால் நான் அந்த இடத்தை பார்க்கவேண்டும் என்று சொல்கிறேன். அர்ணாப் அங்கே என்னை அழைத்து போக, நாங்கள் அதே இடத்தில் மீண்டும் உடலுறவு கொள்கிறோம்.
ஒருவகையில் பகலில் தான் போகவேண்டும் என்று நான் பிடிவாதம் பிடித்தது சரி தான் என்று தோன்றும் வகையில் ராய்கஞ்ச் – டார்ஜிலிங் சாலை பயணம் மிக அழகாக இருந்தது. டார்ஜிலிங்கிற்கு நேரடி பேருந்து இல்லாததால் சிலிகுரியில் இறங்கி பஸ் மாறவும், காலை உணவு சாப்பிட்டுவிட்டு ஓய்வு எடுத்த நேரமும் சேர்த்து நாங்கள் டார்ஜிலிங் போக எட்டு மணி நேரம் பிடித்தது. நான் அர்ணாபின் தோளில் சாய்ந்துக்கொண்டு இயற்கை அழகை ரசித்துக்கொண்டு பயணிக்க, அர்ணாப் என் கைவிரல்களை இறுக்க கோர்த்துக்கொண்டு என் பயணத்தை மேலும் இனிமை ஆக்கினான். அவ்வப்போது திருட்டு முத்தங்களும் டார்ஜிலிங் குளிர் காற்றில் ஏராளமான காதலை கலந்தது. கிட்டத்தட்ட ஒரு வேலை நாள் பயணத்துக்கு அப்புறம் Darjeeling Bus Stand-ல் நாங்கள் உதிர்க்கப்பட்ட பிறகு தான் பயண களைப்பு எங்களை ஆட்கொண்டது.
அர்ணாப் என் கையை கோர்த்துக்கொண்டு “ப்ரணயி! இங்கே LGBTQ-க்கான special resorts இருக்கு… அங்கே போகலாமா? You might be comfortable” என்று கேட்டான். நான் “இல்லை அர்ணாப்… நாம ஊருக்குள்ளாற இருக்குற heritage hotel எதுலயாச்சுமே தங்கலாம்… அப்போ தான் பழமையை உணர முடியும்… பரவாயில்லை! நாம நம்மளோட PDA-வை அடக்கி வாசிக்கலாம்” என்று அவன் தோளில் இழைந்தேன். “ஹா! ஹ்ஹ!… இப்போ தான் PDA (Public Display of Affection)-வை அடக்கி வாசிக்கிறேன்னு சொன்னே ஆனா இப்படி public-ல என் தோள்ல மூஞ்சியை இழைக்கிறே…” என்று அர்ணாப் சத்தமாக சிரித்தபடி என் தலையில் செல்லமாக தட்டினான். அதிர்ஷ்டவசமாக எங்களுக்கு “Heritage Hotel”-ல் இடம் கிடைத்தது. இரண்டு தனித்தனி Single Bed-கள் கொண்ட அறையில் நாங்கள் “office colleagues on tour” என்று சொல்லி அறை எடுத்தோம்.
அர்ணாப் உள்ளே குளிக்க போயிருக்கிறான்… நான் எனது laptop-ஐ Hotel WiFi-ல் இணைத்து, எனது அலுவலகத்து applications-களை திறந்து பார்த்தேன். இணைப்பு ஓரளவுக்கு நல்ல வேகமாக தான் இருந்தது. நான் என் உடைகளை கழற்றியபடி குளியலறையின் கதவை திறந்தேன். அர்ணாப் உள்ளே ஷவர் தண்ணீரில் தன் உடம்பில் இருந்து சோப் நுரைகளை கழுவிக்கொண்டிருந்தான். நான் என் உடம்பில் இருந்த கடைசி துணியான ஜட்டியையும் கழற்றிவிட்டு என் அர்ணாபை முதுகுப்புறமாக போய் கட்டிப்பிடித்தேன். அர்ணாப் திரும்பி புன்னகையுடன் என் உதட்டை கவ்வினான். அப்படியே கிஸ்ஸடித்தபடி என்னை முழுசாக கட்டிப்பிடித்து ஆக்கிரமித்தபோது நானும் முழுசாக நனைந்தேன்.
நான் “அர்ணாப் பாபு! எத்தனை நாளுக்கு இந்த hotel room confirm ஆகியிருக்கு?” என்றேன். அர்ணாப் பதில் சொல்லும் முன்பு ஒரு உதட்டு முத்தம் வைத்துவிட்டு “4 Days 3 nights… ஏன் பிரணயி?” என்று மீண்டும் ஒரு முத்தம், புன்னகையுடன் சொன்னான். நான் “உனக்கு முடியும்ன்னா இந்த வாரம் முழுசும் இங்கேயே இருக்கலாமா? பகல்ல ஆஃபீஸ் வேலையை பார்த்துக்கிட்டு அப்படியே இந்த ஊரையும் சுத்திப்பார்க்கலாமா? Combining work and pleasure…” என்றேன். அர்ணாப் “நான் என்னோட வேலையை work around பார்த்து schedule பண்ணிக்குவேன்… நீ உன்னோட work-ஐ manage பண்ண முடியும்ன்னா நாம reception-ல பேசிப்பார்க்கலாம்…” என்று என்னை இறுக்கி அணைத்தபோது எங்கள் சுன்னிகள் ஒன்றோடு ஒன்று உரசி உயிர்க்க தொடங்கின.
அர்ணாப் என் முதுகுக்கு போட்ட சோப்பை அலசிவிட்டு ஹோட்டல் சிப்பந்தி வைத்துவிட்டு போன சுத்தமான துண்டு ஒன்றை எடுத்து இடுப்பில் சுற்றியபடி வெளியேறினான். நான் குளித்து முடித்துவிட்டு வெளியே வந்தபோது அர்ணாப் இன்னும் இடுப்பில் துண்டுடன் கட்டிலில் மல்லாக்க படுத்திருந்தான். என்னவனின் மதமதர்ப்பான கருத்த உடம்பில் வெள்ளை துண்டு contrasting-ஆக இருந்தது. நான் கட்டிலில் அமர்ந்து அவன் இடுப்பு துண்டின் முடிசை நெகிழ்த்தி கழற்றினேன். சற்று முன்பு சுத்தம் செய்யப்பட்ட மொத்த கருத்த சுன்னி என்னை எச்சில் சுரக்க வைத்தது. நான் அப்படியே குணிந்த என் அர்ணாபின் செல்லக்குட்டியை அலேக்காக கவ்வினேன். அர்ணாப் அதை அனுபவிக்கிறான் என்பதை நான் உணர்ந்தபோது அந்த பரவசம் எனக்குள்ளும் பரவியது.
என் இடுப்பில் இருந்து கழற்றிய துண்டையும் சேர்த்து நான் கட்டிலில் இருந்த ஈரத்துண்டுகளை காலால் தள்ளியபடி அர்ணாப் மீது முழுசாக படர்ந்தேன். எங்கள் முதல் “celebration” தேனிலவு இனிய உடலுறவுடன் ஆரம்பிக்கிறது. மனசு சூடாக இருந்தாலும் உடம்பில் டார்ஜிலிங்கின் குளிர் உறைத்தது. நானும் அர்ணாபும் quilt-க்குள் தஞ்சம் புகுந்தோம். நான் அர்ணாபின் விரைத்த பூளை கெட்டியாக பிடித்து அவனுக்கு கையடித்து விட்டுக்கொண்டிருந்தபோது அர்ணாப் “பிரணயி… ஆமி டொமாகே… பாலோபாஷி…(My love… I love you)” என்று இன்பமாக முனகினான். நான் அவன் உதட்டை கவ்வியபடி “ஆமியோ (me too)” என்று நான் புதிதாக படிக்க ஆரம்பித்திருக்கும், எனக்கு தெரிந்த வங்காள மொழியில் ஆமோதித்தேன். நான் கவ்விய அவனது இதழ்களை விடுவிக்காமல் நான் கையடித்துவிடும் வேகத்தையும், கைப்பிடி இறுக்கத்தையும் கூட்டினேன். அர்ணாபின் கஞ்சி வெளியேறி என் கைகளில் வழிந்தபோது கிளர்ச்சியில் அவன் உடம்பு நடுங்கியது.
களைப்பு தீர கொஞ்ச நேர உறக்கத்துக்கு பிறகு நானும் அர்ணாபும் இரவு சாப்பாடு சாப்பிடவும், டார்ஜிலிங்கை சுற்றிப்பார்க்கவும் கிளம்பினோம். இந்த அழகான மலை வாசஸ்தலம் ஏன் ஆங்கிலேய ஆட்சியாளர்களுக்கு கோடை கால தலைநகரமாக மாற்றும் அளவுக்கு பிடித்துப்போனது என்று எளிதாக விளங்கியது. தென்னிந்தியாவில் பிறந்து வளர்ந்த எனக்கு வங்காள கலாச்சாரமே புதியதாக இருக்க, டார்ஜிலிங்கில் நேபாளிய மற்றும் புத்த கலாச்சாரங்களின் presence என்னை இன்னும் வியக்க வைத்தது. நாங்கள் போனது offseason என்பதால் எங்கள் ஹோட்டல் அறையே நாங்கள் கேட்டபடி இன்னும் ஒரு வாரத்துக்கு கூடுதலாக discounted rate-ல் கிடைத்தது. நிதானமாக உள்ளூர்வாசிகள் போல பரபரப்பு இல்லாமல் ரசித்து அனுபவித்தோம். அலுவலகத்து வேலையும் செய்தோம்… அதே நேரம் நிறைய சுற்றினோம்… புதுப்புது Bengali / Nepali உணவு வகைகளை அர்ணாப் எனக்கு அறிமுகம் செய்தான். மொத்தத்தில் அடுத்த சில நாட்கள் என் வாழ்க்கையின் சிறந்த தருணங்கள் என்று சொல்லும் அளவுக்கு இனிமையாக இருந்தன.
மேலே படிக்கிறதுக்கு முன்னாடி random - ஆ ஒரு ஜாலி கேள்வி
Loading ...
ஒன்பது நாட்கள் கழிந்ததே தெரியவில்லை… நாளை காலை அறையை காலி செய்யவேண்டும். மீண்டும் சிலிகுரி சென்று பக்டோக்ரா விமான நிலையத்தில் இருந்து கொல்கத்தா போகவேண்டும். எனக்கு என்னவோ சொந்த வீட்டை காலி செய்வது போல சோகமாக இருந்தது. ஏனென்றால் இந்த டார்ஜிலிங்க் நகரம், இந்த Heritage Hotel எல்லாம் என் இனிய தருணங்களின் பாகமாகிவிட்டன. இவற்றை பிரிந்து போவது என்பது நினைக்கும்போதே மனசு பாரமாக இருந்தது. என் நினைப்பு அர்ணாபுக்கு புரிந்துவிட்டது போல… என் கையை மென்மையாக எடுத்து என் ஒவ்வொரு விரல் நுணியிலும் ஒரு முத்தம் வைத்தான். “பிரணயி! இந்த Heritage Hotel-ம், Darjeeling-ம் எங்கே ஓடிப்போக போகுது… இது இங்கே தான் இருக்கும். நாம நினைச்சப்போ வரலாம்… நாம தான் முயற்சி எடுத்து வரணும்… வரலாம்!” என்று என் தோளை சுற்றி கைபோட்டான். அப்படியே என்னை படுக்கையில் கிடத்தியபடி ஆறுதல் சொல்லும் விதமாக என் மேலே படர்ந்தான்.
இந்த காமமே கொஞ்சம் வினோதமாக தான் இருக்கிறது. சந்தோஷத்தை கொண்டாட உடலுறவு கொள்கிறோம்… ஆறுதல் சொல்லி துக்கத்தில் இருந்து மீட்டெடுக்கவும் உடலுறவு மருந்தாக இருக்கிறது. கட்டான உடம்பை பார்த்து ஈர்க்கப்பட்டாலும் காதல் இல்லாமல், emotionally involve ஆகாமல் வெறித்தனமாக உடலுறவு கொள்கிறோம்… ஒரே ஆணுறுப்பு எப்படி எல்லா சூழலுக்கும் தன்னை மாற்றிக்கொண்டு விரைக்கும் வேலையை செவ்வனே செய்கிறது என்று நினைத்துக்கொண்டு நான் அர்ணாபின் இடுப்புக்கு அடியே தலையணை வைத்துவிட்டு அவன் விரித்த கால்களை இன்னும் அகட்டியபடி முட்டிப்போட்டு என் சுன்னியை அவனது சூத்து ஓட்டைக்குள் சொருகினேன். அர்ணாபின் சூத்து என் கட்டை சுன்னியை பதமாக வாங்கிக்கொண்டது. நான் நிதானமாக ஓத்து கஞ்சியெடுக்கும் வரை அர்ணாப் பொறுமையாக இருந்தான். நான் கஞ்சியெடுத்த களைப்பில் அர்ணாபின் முதுகில் முழுசாக படுத்தேன்.
நான் ஓய்ந்ததும் அர்ணாபின் ஆட்டம் ஆரம்பித்தது… அவனும் கஞ்சியெடுத்த களைப்புடன் என்னை spooning செய்தபடி இறுக்கி கட்டிப்பிடித்து படுத்தான். அர்ணாபின் சூடான மூச்சுக்காற்று என் கழுத்தில் அடிக்க, என்னவன் என் காது மடலை மென்மையாக கடித்து “ஒரு பாதி கிணற்றை தாண்டியாச்சு… இப்போ அடுத்த பாதியை தாண்ட முயற்சிக்கலாம்… We shouldn’t delay that” என்றான். நான் திரும்பி அவனை மல்லாக்க சரித்தபடி அர்ணாபின் மார்பை என் தாடையால் நிமிண்டினேன் “என்ன சொல்றே? புரியலை…” என்று நான் கேட்க, அர்ணாப் “நீ கேட்டபடி என் அப்பா, அம்மா, வித்யா கிட்டே உன்னை சேர்த்துட்டேன். இப்போ உங்க அப்பா கிட்டே என்னை அறிமுகப் படுத்தவேண்டியது உன் கடமை… இந்த கில்மாவுல அதை மறந்துடாதேன்னு உனக்கு நினைவுபடுத்துறேன்” என்று என்னை இழுத்து உதட்டை கவ்வினான். அர்ணாப் என் மனதை ஆக்கிரமிக்க, பதிலுக்கு நான் அர்ணாபின் சூடான நிர்வாண உடம்பின் மேலே படர்ந்து அதை ஆக்கிரமித்தேன்.
Loading ...
