கதிரின் பெருச்சாளிக்கு அப்ரைசல்

1.5K

Just ஒரு கேள்வி...
கதையில் கில்மா படங்களை மறைத்துவிட்டு, வெறும் text மட்டும் படிக்கும் வசதியை உபயோகிக்கிறீர்களா? ஆம். பொது இடங்கள் / வேலை நேரத்தில் படிக்க இந்த வசதியை உபயோகப்படுத்துகிறேன் ஆம். அப்படியே Featured Images-களில் sex படங்களை தவிர்த்தால் இன்னும் வசதியாக இருக்கும். இல்லை. தனியாக இருக்கும்போது படிப்பதால் நான் படங்களை மறைப்பதில்லை. :-0 அப்படி ஒரு வசதி இருப்பதையே கவனிக்கவில்லை... View Results  Loading ...

Click here to read text only - Hide or Show explicit images

அந்த புராஜெக்டில் இருந்தவர்கள் அனைவருக்கும் ஒருவித பயம் கலந்த கிளுகிளுப்புடனேயே வேலை செய்துவந்தனர். அது என்ன “ஹாரர் காமெடி” போல பயம் கலந்த கிளுகிளுப்பு என்று கேட்கிறீர்களா? புராஜெக்ட் மேனேஜர் சூசன் ஒரு கவர்ச்சி டெரர். அவள் அதிகம் வெளிநாட்டு கிளையண்டுகளுடன் பழகுவதால் அவளது உடையிலும், பேச்சிலும், நடையிலும் மேற்கத்திய தாக்கம் தூக்கலாக இருக்கும். அவள் போடும் வெஸ்டர்ன் டைப் டாப்ஸிலும், போடும் மிடியிலும் மட்டும் கஞ்சத்தனம் அல்ல… அவள் தன்னுடைய டீம்மேட்களிடம் சிரித்து பேசுவதிலும் கஞ்சம் தான். அவள் உடைகளில் தன்னுடைய் பெருத்த காய்களை ஏராளமாக காட்டும் தாராளம் இருந்தாலும் மற்றவர்களிடம் அவள் பேசும் பேச்சு அளவாக இருக்கும். பொதுவாக ஆண் ஊழியர்கள் எல்லோரும் அவளை பார்த்து கிறங்கி டாய்லெட்டுக்கு சென்று கையடித்து கஞ்சியெடுத்தார்களே ஒழிய அவளை நெருங்கி பேச பயப்பட்டார்கள்.

சூசன் பொதுவாக பெண் சக ஊழியைகளிடம் பேசும்போதாவது அவ்வப்போது புன்னகை எட்டிப்பார்க்கும் ஆனால் ஆண்கள் பேச வந்தால் தானாகவே ஒரு புருவம் மேலே ஏறிக்கொள்ளும். அதனாலேயே எல்லோரும் அளவாக, அவசியத்துக்கு மட்டுமே பேசுவார்கள். அவள் எந்த நேரத்துக்கு ஆஃபீஸில் இருந்து கிளம்புகிறாள் என்பது யாருக்குமே தெரியாது. அதனால் அவள் மாலையில் செல்ல குடும்பம் இல்லாத விவாகரத்தானவள் என்றும், கல்யாணம் செய்யாமல் இருக்கும் அளவுக்கு ஆண்களை வெறுப்பவள் என்றும், ஒருவேளை லெஸ்பியனாக இருக்கலாமோ என்றும் cafeteria-வில் டீம்மேட்டுகள் கூடி அரட்டை அடிக்கும்போது தாழ்ந்த குரலில் அவளை பற்றி வதந்திகளை றெக்கை கட்டி பறக்க விட்டனர். சில கட்டிளம் காளைகள் தங்களுடைய ஆண்மை கவர்ச்சியின் மீது கொண்ட அதீத நம்பிக்கை காரணமாக அவளை “கரெக்ட்” செய்து கவிழ்க்க முயற்சித்து மூக்குடைபட்டு, அவமானம் தாங்காமல் சிலர் கம்பெனியை விட்டே வெளியேறினார்கள். அதற்கப்புறம் எல்லா வயசு ஆண்களும் ODC-க்குள் நுழையும்போது தங்களுடைய ‘எல்லா’வற்றையும் சுருட்டிக்கொண்டு அடக்க ஒடுக்கமாக இருந்தார்கள்.

அந்த புராஜெக்டுக்கு மேலும் அதிகமாக resources தேவைப்பட்டபோது சூசன் தலைமையில் கல்லூரிகளுக்கு சென்று சில பசங்களை campus recruitment மூலம் தேர்வு செய்து, அவர்களுக்கு பயிற்சி கொடுக்க ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது. அவற்றில் ஒருவன் தான் நம்முடைய கதாநாயகன் கதிர். பக்கா கிராமத்தான். அதனால் ஒரு வெள்ளந்தித்தனம் இருந்தது. அந்த அப்பாவித்தனம் அவனை நுணிநாக்கில் ஆங்கிலம் பேசும் city bred kids-கிடையில் butt of jokes-ஆக மாற்றியிருந்தது. பல சமயம் அவர்கள் தன்னை வைத்து விளையாடுகிறார்கள் என்பது தெரிந்தாலும், கதிர் ஒன்றுமே தெரியாதவன் போல அவர்களோடு சேர்ந்து ‘விளையாடினான்’. ஆனாலும் வேலை என்று வந்துவிட்டால் வெள்ளைக்காரனுக்கு சவால் விடுபவனாக இருந்தான். கிராமத்தில் படிக்கும் நேரம் போக அப்பாவுடன் வயலில் உதவி செய்தவனுக்கு நகரத்துக்கு வந்ததும் உடம்பில் ஏற்பட்ட திணவை அடக்க ஜிம்முக்கு போய் மாடு மாதிரி வெயிட்டடித்ததால் அவன் உடம்பு காட்டான் மாதிரி சும்மா கிண்ணென்று ஏறிக்கிடந்தது.

கதிர் அந்த புராஜெக்டுக்கு வந்து 8 மாதங்கள் முடிந்து இப்போது மார்ச் மாதம் appraisal-க்கு வந்திருந்தது. ஒவ்வொருவரும் அந்த வருடத்தில் தாங்கள் அந்த புராஜெக்டுக்கு என்ன கூடுதல் மதிப்பு சேர்த்திருந்தார்கள் என்றும், இனிமேல் சூசன் அவர்களிடம் என்ன எதிர்பார்க்கிறாள் என்பதும் பற்றி ஒரு கலந்துரையாடல் நடைபெறும். இதில் ஒரு சிலரை மட்டும் தேர்ந்தெடுத்து ஆன்சைட்டுக்கு சுழற்சி முறையில் அனுப்பப்படுவார்கள் என்பதால் ஒவ்வொருவரும் சூசனை சந்திக்க போகும் முன்பு திக்திக்கென்று நெஞ்சு அடித்துக்கொண்டு போனார்கள். வெளியே வரும்போது பேயறைந்த முகமாக வந்தார்கள்.

இன்று கதிரின் முறை. கதிருக்கு ஆன்சைட் பற்றிய எந்த பெரிய எதிர்பார்ப்பும் இல்லை. வார இறுதிகளில் கிராமத்துக்கு சென்று அப்பாவோடு வயலில் வேலை செய்வதையும், தன்னுடைய சொந்தக்காரர்களோடு சமயம் செலவழிப்பதுமே அவனுக்கு சந்தோஷம். தன்னுடைய சம்பளத்தை அப்பா தன்னை படிக்க வாங்கிய கடன்களை அடைக்கவும், தங்கையின் திருமணத்துக்கு சேமிப்பும் என நல்லபடியாக முதலீடு செய்துவந்தான். அதனால் அவனுக்கு ஆன்சைட் தேர்வு குறித்து எந்த பயமும் இல்லை.

மாலை கதிர் சூசனின் அறைக்கு சென்றபோது சூசன் தன்னுடைய லேப்டாப்பில் spreadsheet-ஐ திறந்து மற்றவர்களின் மதிப்பீட்டை டைப் அடித்துக்கொண்டிருந்தாள். கதிர் வந்ததை உணர்ந்தும், திரும்பி பார்க்காமல் மானிட்டரை பார்த்தபடி தன் வேலையை தொடர்ந்துக்கொண்டிருந்தாள்.

கதிர் அவள் சீட்டின் பின்னாடி சென்று பவ்யமாக நின்றான். அவள் சொல்லும் வரை அவன் உட்காரமாட்டான்.

“Self appraisal print out-ஐ குடுங்க கதிர்” என்றபடி தன் கையை பின்னால் நீட்ட, அவள் விரல் நுணி எதிர்பாராமல் கதிரின் சுன்னியில் உரசியது.

கதிர் திடுக்கிட்டு பின்னாடி நகர, சூசனும் அதிர்ந்தவளாக அவன் பக்கம் சீட்டோடு திரும்ப, அவளுக்கு தன் விரல்கள் தீண்டியது எதை என்று புரிந்து அசடு வழிந்தாள்.

“சாரி! மேடம்… இந்தாங்க என்னோட self appraisal” என்று சொல்லிவிட்டு பேப்பரை நீட்டினான்.

சூசன் பேப்பரை வாங்கிக்கொண்டு பக்கத்தில் இருந்த சீட்டை காண்பிக்க, கதிர் அதில் உட்கார்ந்தான்.

கதிருக்கு திடீரென்று ஒரு பெண் விரல்கள் தன் சுன்னி மீது பட்டதால் கிளர்ச்சி ஏற்பட்டது. அது கதிரின் பேண்ட்டுக்குள் கால்களிடையே பெரிய உப்பலை ஏற்படுத்தியது. அந்த சூழலில் கதிர் விரும்பாவிட்டாலும் அவன் சுன்னியின் எழுச்சியை அவனாலேயே அடக்கமுடியவில்லை. அவன் அணிந்திருந்த டைட்டான பேண்ட் சேர்ந்து சதி செய்தது. காலநேரம் தெரியாமல் இப்படி ஏற்பட்ட அடங்காத எழுச்சியை அடக்க கதிர் ரொம்ப கஷ்டப்பட்டான். மேனேஜர் முன்னால் சீட்டில் கால் மேல் கால் போட்டு உட்கார்ந்து தன் எழுச்சியை மறைக்க முடியாமல் அசௌகரியமாக நெளிந்தான்.

சூசன் கதிருடைய self appraisal-ஐ படித்துக்கொண்டிருந்தாலும், அவள் கண்கள் தன்னுடைய விரல்கள் தொட்ட கதிரின் சாமானை ஓரக்கண்ணால் அளவெடுத்துக்கொண்டிருந்தது. கதிரின் அசௌகரியம் ஒருவிததில் அவளுக்கு கிளுகிளுப்பை கொடுத்தது. அதனால் அவன் நெளிவதை மெலிதான புன்னகையோடு ரசித்தாள்.

“என்ன கதிர்! ரொம்ப uncomfortable-ஆ இருக்கீங்க? Appraisal பத்தின பயமா?” கொஞ்சம் கண்டிப்பான குரலிலேயே கேட்டாள் சூசன். ஆனால் அது பொய்க்கோபம் என்பது அவளுக்கு மட்டுமே தெரிந்தது.

“இல்லைங்க மேடம்.. I am fine”

“பின்னே ஏன் இப்படி நெளியுறீங்க? உங்க டிரெஸ் அசௌகரியமா இருக்கா?”

“ம்ம்…” கதிர் பதில் சொல்லும் முன்பு சூசன் மேலும் தொடர்ந்தாள் “இப்போ புரியுதா நம்ம கம்பெனி dress codes எல்லாம் ஏன் வரையறுக்குறாங்கன்னு? இந்த மாதிரி அசௌகரியங்களை தவிர்க்கறதுக்கு தான். ஆனால் உங்களை மாதிரி சின்ன பசங்க அதை கண்டிப்புன்னு நினைச்சு rules & codes-ஐ மீறுறதுல தங்களை ஹீரோவா நினைச்சுக்குறீங்க”…

“இல்லைங்க மேடம்.. ஏதோ uncomfortable-ஆ இருக்கு. ஒருவேளை வயிறு மந்தமா இருக்குறதால கூட இருக்கலாம்.. நான் நின்னுக்குறேன். நீங்க தப்பா நினைச்சுக்காதீங்க”

கதிர் எழுந்து தன் சுன்னி உப்பலை மறைக்க சூசனுடைய சீட் பின்னாடி நின்றுக்கொண்டான். அவன் நின்று பார்க்கும்போது உட்கார்ந்திருந்த சூசனின் tops-ன் low cut neck-ல் செழுத்த காய்கள் அப்பட்டமாக top angle-ல் பளிச்சென்று தெரிய, கதிர் இன்னும் அதிகம் கிளர்ந்து steady-ஆக நிற்கமுடியாமல் அவதிப்பட்டான். அது ஒரு இன்ப வேதனை..

சூசன் கால் மேல் கால் போட்டுக்கொண்டு சீட்டில் சாய்ந்து உட்கார்ந்து இடது கையால் self appraisal printout-ஐ படித்தபடி வலதுகையின் ஆள்காட்டி விரலுக்கும் நடுவிரலுக்கும் இடையே பேனாவை வைத்து ஆட்டியபடி படித்துக்கொண்டிருந்தாள். அவள் கால் மேல் கால் போட்டு உட்கார்ந்தது தன்னுடைய புண்டை அரிப்பை அடக்க தான் என்பதை இன்னும் கதிர் கவனிக்கவில்லை. அவள் விரல்களிடையே ஆடிக்கொண்டிருந்த நீண்ட பால்பாயிண்ட் பேனா கதிரின் எழுச்சியில் மீண்டும் பட்டது. இம்முறை கதிர் அதிர்ச்சி அடையவில்லை. மாறாக தன் இடுப்பை லேசாக முன்னால் நகர்த்தி தன் சுன்னி மீது அந்த பேனா நடத்தும் “சுரண்ட”லை அனுபவிக்க ஆரம்பித்தான். சூசன் பேனா எதையோ உரசுவதை கண்டு ஒரு கணம் திரும்பி பார்த்தாள். பின்னர் தன் கண்களை பேப்பரில் ஓடவிட்டு, பேனாவையும் ஆடவிட்டாள். கொஞ்ச நேரத்துக்கு எல்லாம் அது யதேச்சையாக நடக்கவில்லை மாறாக சூசன் வேண்டுமென்றே பேனா கொண்டு தன்னை உரசுவதாக உணர்ந்தான் கதிர்.

சூசன் self appraisal report-ஐ மேஜை மேல் வைத்துவிட்டு கதிரை மேலும் கீழும் அளந்தாள்.

“ஏன் கதிர்? இப்படி டைட் ஷர்ட்டும் பேண்டும் போடுறது யாரை impress பண்றதுக்கு? என்னையா?”

“இல்லைங்க மேடம்… நாங்க கிராமத்தில வருஷத்துக்கு ஒரு தடவை பொங்கலுக்கு தான் டிரெஸ் எடுப்போம். அது அடுத்த வருஷம் ஆகும்போது நாங்களும் வளர்ந்து உடம்பு போட்டுடுறதால டைட்டாயிடுது. ஒரு டிரெஸ் வாங்க நாங்க எவ்வளவு கஷ்டப்படுறோம்னு எங்களுக்கு தெரியுறதால நாங்க பட்டணத்துக்காரங்க மாதிரி பழைய டிரெஸ்ஸை அவ்வளவு சீக்கிரம் தூக்கிப்போட்டுட மாட்டோம். முடிஞ்ச வரைக்கும் போட்டு அடிப்போம். அதனால தான் கிராமத்துல இருந்து வர்ற பசங்க பழைய டிரெஸ்ஸை வெட்கப்படாம போடுறோம்”.

“ஓ! I see… அப்போ இந்த டிரெஸ்ஸ வச்சு உங்களுக்கே போன வருஷம் எப்படி இருந்தீங்க இப்போ எப்படி இருக்கீங்கன்னு ஒரு அளவீடு கிடைக்கும் இல்லை? குண்டாயிட்டோமா இல்லையான்னு அதுவும் ஒரு self appraisal இல்லை?” சூசன் புன்னகையுடன் கேட்டாள்.

அவளுக்கு புன்னகைக்க தெரியும் என்பதையே கதிர் இப்போது தான் முதன் முறை உணர்கிறான்.

“அப்படியும் சொல்லலாம்…”

“ஊர்ல வயல்ல வேலை செய்யுவீங்க.. உடம்பு டோன் ஆகும். இங்கே என்ன பண்றீங்க?”

“ஜிம்முக்கு போவேன் மேடம்… எனக்கு சாயங்காலம் ரூமுக்கு போனதும் கிளம்பி வெளியே போகனும். இந்த ஊர்ல கெட்டுப்போறதுக்கு நிறைய இடம் இருக்கு… அதிலிருந்து தப்பிச்சுக்கிறதுக்கே நான் ஜிம்ல போய் அடைஞ்சேன்னா வெளியே வரும்போது டயர்டாகி ரூமுக்கு வருவேன். காசுக்கு காசும் மிச்சம், உடம்புக்கும் நல்லது… கெட்ட பழக்கத்துக்கு அடிமை ஆகுறதும் இல்லை”.

“அப்போ உங்களுக்கு சுண்டெலி நல்லா டெவெலப் ஆகியிருக்கா? எங்கே உங்க biceps-ஐ flex பண்ணி காட்டுங்க பார்க்கலாம்?”

கதிர் பெருமையுடன் புஜங்களை மடித்து பைசெப்ஸ் காட்டினான். மூடிய கைகளை ஒரு angle-அல் திருப்ப, அவன் கைகளில் சுண்டெலி பெரிதாகி சட்டையை அடைத்தது. பெருத்த தன்னுடைய biceps-ஐ பார்த்துவிட்டு பெருமிததுடன் சூசனை பார்த்தான்.

சூசன் எழுந்து பேனாவை கதிரின் சுண்டெலியில் அழுத்தினாள். நன்றாக கருங்கல் போல இறுகியிருந்தது.

“ம்ம்… I am impressed by your biceps”

“Thanks madam…”

“Call me Susan”

“கதிர்! உங்க சுண்டெலி நல்லா பெருசா இருக்கு… ஜிம்முக்கு போறதால பெருச்சாளி எவ்வளவு பெருசு வளர்ந்துருக்கு?”

“ம்ம்… மேடம்..” கதிர் ஒரு நிமிடம் ஜெர்க்காகி போனான்.

“பெருச்சாளி தெரியுமில்ல? இல்லை உங்க கிட்டே பெருச்சாலி இருக்கான்னு நான் செக் பண்ணி சொல்லனுமா?”

கதிருக்கு அவள் தன்னை பிக்கப் பண்ண முயற்சிப்பது தெரிந்தது.

“சூசன்.. அதெல்லாம் தெரியும்.. ஆனாலும் உங்களுக்கு சந்தேகம்னு வந்துட்டதால நான் என்ன சொன்னாலும் நம்பமாட்டீங்க.. அதனால நீங்களே பார்த்துக்கோங்க” என்று சொல்லிவிட்டு கதிர் கையை கட்டியபடி பணிவாக தலை குணிந்து நின்றான்.

சூசன் தன் கைகளை கதிரின் பேண்டில் ஏற்பட்டுள்ள பருவமேட்டில் ஓடவிட்டு, நிதானமாக அவன் பேண்ட் ஜிப்பை கழற்றினாள். திறந்த ஜிப்புக்குள்ளே தன் கை விரல்களை விட்டு, அவன் எழுச்சியை ஜட்டியோடு சேர்த்து அழுத்திப்பிடித்துவிட்டு “பெருச்சாளி பெருசா தான் ஆரோக்கியமா வளர்ந்திருக்கு போல.. ஆனா திருவள்ளுவர் சொன்னது போல கண்ணால் காண்பதும் பொய் காதால் கேட்பதும் பொய் தீர விசாரிப்பதே மெய்யுன்னு ஆராய்ச்சி பண்ணி தான் நம்பனும்” என்று சொன்னாள்.

கதிர் “நான் எந்த ஆராய்ச்சிக்கும் ரெடி மேடம்… உங்களுக்கு எப்போ, எங்கே, என்னென்ன ஆராய்ச்சியெல்லாம் பண்ணனும்னு தோணுதோ அப்ப சொல்லுங்க.. இப்ப நான் கிளம்பட்டுமா?” என்றான்.

“கதிர்! வெளியே ரிசப்ஷனுக்கு போய் அந்த Kawasaki conference room சாவி வாங்கிட்டு போய் வெயிட் பண்ணுங்க… இன்னைக்கே உங்களோட capacity-ஐ முழுசா appraise பண்ணி முடிக்கனும்”

கதிர் “சரிங்க மேடம்… என்னோட project appraisal இது தானா?”

“உங்க கிராமத்து எளிமையாலயும், உங்க நல்ல பழக்கத்தாலயும், கட்டான உடம்பாலயும் என்னை இம்ப்ரெஸ் பண்ணிட்டீங்க… புராஜெக்ட் வேலையிலேயும் எந்த குறைவும் இல்லை… உங்க பெருச்சாளி எப்படி வேலை செய்யுது, அதோட திறமை என்னன்னு முழுசா பார்த்துடலாம்.. சரியா?”

“மேடம்… பெருச்சாளிங்க வெளியே வந்தா எப்பவும் பொந்து தேடி போய் அடைஞ்சுக்கும்… பட்டணத்துக்காரங்க நீங்க.. உங்களுக்கு கிராமத்து பெருச்சாளிங்களை பத்தி நல்லா தெரியுமான்னு தெரியலை” குறும்பாக சொன்னான் கதிர்.

“டாய்! என்னோட பொந்துல அடைக்குறதுக்கு தான் உன்னோட பெருச்சாளியை வெளியே எடுக்குறேன்… ரொம்ப பேசாம போய் Kawasaki conference room-ல வெயிட் பண்ணு” சூசன் பொய் கண்டிப்போடு சொல்ல, கதிர் போலி பவ்யம் காட்டி வெளியேறினான்.

டைட்டான பேண்ட்டில் அவன் சூத்தை அப்பட்டமாக காட்டிய அவனது பழைய உடைக்கு நன்றி சொன்னபடியே சூசன் அவன் பின்னழகை வெறித்தனமாக பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். அவள் கைகள் அவளை அறியாமலேயே அவள் ஸ்கர்ட்டுக்குள் சென்று புண்டையை தடவியது. மெலிதாக ஈரம் பரவ ஆரம்பித்திருப்பதை உணர்ந்தாள்.

கான்ஃபரஸ் ரூமில் நடந்த appraisal மிக அற்புதமாக இருந்தது. கிட்டத்தட்ட ஒரு மணி நேரத்துக்கும் பக்கமாக நடந்த ‘appraisal-லில்’ கதிரின் வாய் சூசனின் கொழகொழத்த புண்டையிடம் அதிகம் பேசியது. சூசனின் விரித்த கால்களிடையே கதிரின் நாக்கு வர்ணஜாலம் காட்ட, ஏர் பிடித்த கைகள் சூசனின் மாரை பிசைந்தெடுக்க சூசன் சொர்க்கத்துக்கே பலமுறை போய்வந்தாள். கடைசியில் கதிரின் டைட் பேண்ட்டும், ராம்ராஜ் ஜட்டியும் கால்கணுக்கால் வரை இறங்கிக்கிடக்க, அவன் பெருச்சாளி சூசனின் பொந்தை பதம்பார்த்து கஞ்சியால் நிரப்பியது. இந்த ‘appraisal’-ன் மூலம் கதிரின் ‘உள்ளே’ இருக்கும் திறமையை முழுசாக ஒரே session-ல் பார்க்கமுடியவில்லையென்றாலும், அவனது inborn capacity-ஐ சூசன் புரிந்துக்கொண்டாள். வாய்ப்பு கிடைத்தால் அவனுடைய திறமையால் யாரையும் திருப்தி படுத்திவிடுவான் என்றும் புரிந்துக்கொண்டு அவனை தன் ‘கீழே’யே வைத்துக்கொள்ள ஆசைப்பட்டாள். கிராமத்தான் கதிர் ‘அந்த’ விஷயத்தில் பட்டணத்து மேனேஜரை கதிர் மிக எளிதாக மேனேஜ் செய்தான்.

அதற்கப்புறம் வாரத்துக்கு ஓரிரு முறையாவது கதிரின் பெருச்சாளி சூசனின் பொந்துக்குள் அடைந்தது. ஆனாலும் கதிர் எல்லோர் முன்பும் சூசனின் முகத்தை பார்த்து பேச பயப்படும் கதிராகவே பவ்யமாக இருந்தான்.

ஒவ்வொரு ‘மீட்டிங்கிலும்” கதிரின் “performance” மெருகேறியது. அந்த மாதக்கடைசியில் வெளியான Appraisal-ன் முடிவுகளில் அவர்கள் டீமிலிருந்த மூன்று பேருக்கு 3 மாத ஆன்சைட் வாய்ப்பு கொடுக்கப்பட்டதாக அறிவிக்கப்பட்டிருந்தது. அதில் ‘நாட்டுப்புறத்தான்’ கதிரின் பெயர் இல்லை. ‘நவநாகரீக’ பட்டணத்து பசங்களுக்கு கதிர் கிராமத்தான் என்பதால் அவனுக்கு வெளிநாட்டு கிளையண்டை எதிர்கொள்ளும் திறமை இல்லாததால் அவனுக்கு ஆன்சைட் வாய்ப்பு கொடுக்கப்படவில்லை என்று cafeteria-வில் தங்களிடையே குசுகுசுவென பேசிக்கொண்டார்கள். அவர்களுக்கு தெரியாத விஷயம் என்னவென்றால் அவர்களது ஆன்சைட் காலம் முடிந்ததும் அதாவது அந்த வருட கடைசி காலாண்டில் சூசன் ‘நாட்டுக்கட்டை’ கதிரை 3 வருட long term project-க்காக ஸ்விட்சர்லாந்துக்கு தன்னோடு அழைத்து செல்வதாக மேலிடத்துக்கு பரிந்துரை செய்து அது ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டதும் தான்.

கதை எப்படியொருந்தது என்று உங்கள் கருத்துக்களை மறக்காமல் Comments-ல் போடவும்.