போர்ன் வீடியோக்களில் POV (Point of view) என்றொரு category உண்டு. அதாவது ஓக்கும் அல்லது ஓழ்வாங்குபவ்ர்களின் பார்வையிலிருந்து அந்த வீடியோக்கள் படமாக்கப்பட்டிருக்கும். அது போல இந்த கதைகளும் நான் ஓக்கும்போது அல்லது ஓழ்வாங்கியபோது என என்னுடைய பார்வையிலிருந்து எழுதப்பட்ட கதைகள். அத்தனையும் உண்மை சம்பவங்கள் அல்ல என்றாலும் எங்கோ தூண்டப்பட்டவை மேலும் develop செய்யப்பட்டு முழு கதைகளாக விரிந்தவை .
“கொஞ்சம் adjust பண்ணிக்கோங்க… செத்துப்போன மாமாவோட பசங்களுக்காக தான் எல்லாரும் காத்திட்டு இருக்காங்க…காலையிலே Body-ஐ எடுத்ததும் நாம சட்டுன்னு கிளம்பிடலாம்…” என் பொண்டாட்டி என்னை தாழ்ந்த குரலில் சமாதானப்படுத்த முயற்சி செய்துக்கொண்டிருந்தாள். விஷய
அவன் எங்க மாமாவோட ஊர்ல ஒரு சின்ன உரக்கடை வச்சிருந்தான். சொல்லப்போனா அவனோட அப்பா கடையை அவன் பார்த்துக்கிட்டு இருந்தான். நான் மாமா வீட்டுக்கு போனப்போ ஒரு நாள் மாமா கூட உரம் வாங்க அவங்க கடைக்கு போனப்போ அவனை பார்த்தேன். பார்த்ததும் என் மனசுக்குள்ளே ஜிவ்
அந்த சனிக்கிழமை மதியமும் வழக்கம் போல மந்தகதியில் நகர்ந்து…. இல்லை ஊர்ந்துக்கொண்டிருந்தது. உண்ட மயக்கம் தொண்டருக்கும் உண்டு என்பதால் மதிய சாப்பாடு முடித்த கையோடு நான் sofa-வில் படுத்தபடி TV Remote-ஐ இயக்க, சேனல்கள் மாறி மாறி கடைசியில் KTV-ல் எண்ணிலட
என்ன தான் நாம ஆம்பளைங்களை 18-19 வயசுல awkwardly looking gawky teenagers அப்புறம் ugly duckling-ன்னு எல்லாம் சொல்லிக்கிட்டு இருந்தாலும் ஒரு சில “கலைக்கண்” இருக்குற ஆளுங்களுக்கு மட்டும் தான் அந்த இளமையின் வனப்பை ரசிக்க தெரியும். அப்படிப்பட்ட ஆளுங்களோட
இது நான் கல்லூரியின் 2-3வது வருஷத்துல நடந்தது. நாங்க இருந்த area-ல எல்லாம் இப்போ மாதிரி speciality clinic, hospital-ன்னு பயமுறுத்துற facilities எல்லாம் இல்லை. சொல்லப்போனா அந்த மாதிரி வசதி எல்லாம் பெரிய நகரங்கள்ல மட்டும் தான் இருக்கும். எங்க வீட்டு தெ
வெளியே பேய் மழை ஜோராக அடித்துக்கொண்டிருந்தது. நான் ஈர தலையை துவட்டியபடி Hall-ல் sofa-வில் சரிந்து PrimeVideo-ல் ஏதாவது படம் பார்க்கலாமா என்று தேடிக்கொண்டிருந்தேன். ஆனால் என் மனசு எந்த படத்திலும் ஈடுபாடு காட்டவே இல்லை. வீட்டில் அம்மா ஊருக்கு போயிருந்த
ரொம்ப நாளுக்கு அப்புறம் நான் என் குடும்பத்துடன் ஏர்போர்ட்டில் வந்து இறங்கியபோது சூடான சீதோஷணத்தில் என்னையும் அறியாமல் நான் என் jacket-ஐ கழற்றியதுடன் என் சட்டை பட்டன்களையும் சேர்த்து கழற்றினேன். ஆனால் என்ன தான் புழுக்கமாக இருந்தாலும் தாய் மண்ணில் கால்
சுவர் கடிகாரத்தில் மணி இரவு 11:30-ஐ தொட்டபோது கிட்டத்தட்ட எல்லாருடைய கண்களிலும் ஒரு களைப்பு தெரிந்தது. வழக்கம் போல எப்போடா டீ குடிக்க வெளியே கிளம்பலாம்னு மத்தவங்க எல்லாம் காத்திருக்க, நானும் பிரகாஷும் ஒருவழியாக எங்கள் புத்தகங்களை மூடிவைத்தோம். ஒருவகை
கல்லை கண்டா நாயை காணோம்… நாயை கண்டா கல்லை காணோம்னு சொல்றது எவ்வளவு உண்மைங்குறது எனக்கு மட்டும் தான் தெரியும்… எனக்கு காலேஜ்ல அப்படி ஒரு விஷயம் நடந்துச்சு. ஏதாவது ஒரு காரணம் வச்சு எனக்கு Electrical lab மட்டும் தள்ளி தள்ளி போயிட்டே இருந்தது. அதனால
அது 90களின் இறுதி… Internet என்று கம்ப்யூட்டர்களை இணைக்கும் தொழில்நுட்பம் மற்றும் cellular phone எல்லாம் அமெரிக்க military-க்கு மட்டுமே உபயோகத்தில் இருந்தது. அந்த சமயத்தில் வளர்ந்தவர்களின் வாழ்க்கை முறை எல்லாம் எளிமையாகவும் இனிமையாகவும் இருந்தது. ப
