காலையில் 5:45-க்கு mobile-ல் வைக்கப்பட்ட alarm அடித்தபோது கிட்டத்தட்ட முதல் ring-லேயே விக்னேஷ் அதை off செய்துவிட்டு சட்டென்று எழுந்து தன் லுங்கியை சரி செய்துக்கொண்டு ஹாலுக்கு ஓடினான். அது பேச்சுலர்கள் share செய்துக்கொண்டுள்ள flat என்பதால் ஹாலில் சிதறிக்கிடந்த தினசரிகளும், அழுக்கு socks-களும் அவன் காலில் இடறியதை கண்டுக்கொள்ளாமல் கதவின் அருகே இருந்த sofa-வில் உட்கார்ந்து தன் காதையும் கவனத்தையும் பக்கத்து வீட்டு கதவில் வைத்தான். எதிர்பார்த்தது போலவே சில நிமிடங்களில் லேசாக அடுத்த flat கதவின் தாழ்ப்பாள் திறக்கப்படும் சத்தம் கேட்க விக்னேஷ் சட்டென்று தங்கள் flat கதவை திறந்து வாசலில் கிடந்த தினசரிகளையும், பால் பாக்கெட்டையும் எடுத்தான். குணிந்து எடுத்து எழுந்திருக்கும் போது பக்கத்து flat-ல் வசிக்கும் (பால் பாக்கெட்டை எடுத்த) நரேன் மாமாவை “யதேச்சையாக” பார்த்து சிரித்து “Good Morning Uncle” என்றான். அவரும் பதிலுக்கு சிரித்துவிட்டு உள்ளே போனார்.
இது கிட்டத்தட்ட 3-4 மாதங்களாக நடக்கும் கதை தான். விக்னேஷ் அந்த flat-க்கு room sharing basis-ல் வந்து சேர்ந்து 4 மாதங்கள் ஆகின்றது. ஒரு நாள் காலையில் எழுந்து தூக்கக்கலக்கத்தோடு தன் அறையில் இருந்த balcony-ல் பாதி கண்கள் விழித்த நிலையில் கொட்டாவி விட்டுக்கொண்டே சோம்பல் முறிக்கையில் பக்கத்து flat-டின் பால்கனியில் ஒரு 50-களின் ஆரம்பத்தில் இருந்த வயதான மாமா nightrobe அணிந்துக்கொண்டு, கையில் ஆவிபறக்கும் காஃபி கோப்பையோடு நகரத்தை பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். விக்னேஷின் தூக்கம் சட்டென்று கலைந்தது. அவன் அந்த மாமாவை ஓரக்கண்ணால் நோட்டமிட்டான். மாமாவின் night robe அவரது முட்டிக்கால் வரைக்கும் மறைத்திருந்தது. தெரிந்த மீதமுள்ள கால்களில் நல்ல calves-கள் இருந்ததால் மாமாவின் தொடைகள் நல்ல ஷேப்பாக இருக்கும் என்று யூகித்துக்கொண்டிருக்கும்போதே மாமா கைப்பிடி சுவற்றில் குணிந்து தன் முழங்கையால் ஊன்றியபடி மறுகையில் உள்ள கோப்பையை உறிஞ்ச, அவரது கால்களின் பின்பக்க கீழ்த்தொடை சும்மா கிண்ணென்று இருந்தது தெரிந்தது. ஊன்றிய கையில் நரம்புகளின் புடைப்பும், திரண்ட புஜங்களும் robe-னால் மறைக்கப்படமுடியவில்லை. விக்னேஷுக்கு மாமாவின் மீது ஒரு ஈர்ப்பு திரண்டது.
பொதுவாகவே விக்னேஷுக்கு தன்னை விட வயது மூத்த ஆண்கள் மீது தான் ஈர்ப்பு. தன் வயது பசங்களை அவன் பெரிதாக கண்டுக்கொள்வதே இல்லை. அதனால் தான் அவனது Planet Romeo App-ன் Inbox-ல் கொஞ்சம் வயதான ஆண்களின் செய்திகள் மற்றும் படங்களாலும் நிரம்பி வழியும். மாமாக்களின் அளவான தொப்பைகளும், நெஞ்சு முடியும் விக்னேஷை கிளர்ச்சி கொள்ள வைக்கும். அதனால் அவனது Hookups-கள் எல்லாமே கொஞ்சம் வயதான ஆண்களோடே இருக்கும். அவர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் விக்னேஷ் போன்ற சின்ன பசங்க கூட உறவு கொள்வதால் தங்களையும் இளமையாக நினைத்துக்கொள்வதால், விக்னேஷுக்கு Planet Romeo circle-ல் நல்ல demand இருந்தது. இப்போது அவனது list-ல் எதிர் வீட்டு மாமாவை சேர்க்கமுடியுமா என்று யோசிக்க ஆரம்பித்தான். அவரது கவனத்தை ஈர்ப்பதற்காக தான் இந்த காலை வேளைகளில் “யதேச்சையாக” ஒரே நேரத்தில் பால் பாக்கெட் எடுப்பது.
... Slide-க்கு கீழே பதிவு தொடர்கிறது
ஜில் ஜில் படங்கள்
பதிவு தொடர்கிறது...
பின்னர் ஒரு நாள் சம்பிரதாயமாக elevator-ல் பக்கத்து வீட்டுக்காரர் என்கிற முறையில் அவர் அறிமுகமாக, அவர் பெயர் நரேந்திரன் என்றும், Metro PWD-இல் Sr. Engineer ஆக வேலை பார்க்கிறார் என்றும், அவர் மனைவி அருந்ததி Homemaker-ஆக இருக்கிறார் என்றும் தெரிந்தது. நரேன் மாமா பொதுவாக பால்பாக்கெட் எடுக்க வரும்போதெல்லாம் Night Robe-ல் தான் இருப்பார். சில சமயம் அவர் முட்டிப்போட்டு உட்கார்ந்து பால்பாக்கெட்டையும், பேப்பரையும் சேகரிக்கும்போது விலகிய robe-ல் கால்களுக்கு நடுவே முழுமையாக நிரப்பப்பட்ட அவரது சாம்பல் நிற ஜட்டி தெரிந்த நாட்களில் எல்லாம் விக்னேஷ் குளிக்கும்போது மாமாவின் ஜட்டிக்குள்ளே இருக்கும் சாமானோடு கற்பனையில் விளையாடி கையடிப்பதும் வழக்கமாகிப்போயிருந்தது. இப்படியாக போய்க்கொண்டிருந்த பொழுது தான் விக்னேஷுக்கு முதன் முறையாக நரேன் மாமா வீட்டில் நுழையும் சந்தர்ப்பம் கிடைத்தது.
அன்று வீட்டில் மூட்டைப்பூச்சி வருவதை தவிர்க்க மருந்து அடிக்க, பசங்கள் எல்லாம் ஆஃபீஸுக்கு போனதற்கு பிறகு Pest Control ஆட்கள் வரும்படி, ஏற்பாடு செய்திருந்தார்கள். பூச்சி மருந்து அடிக்கும் வேலை முடிந்ததும் சாவியை நரேன் மாமா வீட்டில் கொடுத்துவிட்டு போகும்படி சொல்லியிருந்தார்கள். இரவு விக்னேஷ் வந்தபோது வீட்டில் வசிக்கும் மற்ற பசங்கள் யாரும் வராததால் விக்னேஷே நரேன் மாமா வீட்டில் சென்று சாவி வாங்கும்படி நேர்ந்தது. விக்னேஷ் கதவை தட்டிவிட்டு நெஞ்சு தடதடக்க வாசலில் நின்றிருந்தான். கதவு திறந்ததும் நரேன் மாமாவை எதிர்பார்த்தவனுக்கு சிறிய ஏமாற்றம்… ஒரு நடுத்தர வயதான பெண்மணி தான் நின்றிருந்தார்.
இவர் தான் நரேன் மாமாவின் மனைவியாக இருக்கவேண்டும். விக்னேஷ் மெல்லிய புன்னகையுடன் “ஆண்ட்டி! நான் எதிர் வீட்டுல இருக்கேன். இன்னைக்கு Pest Control ஆளுங்க பூச்சி மருந்து அடிச்சுட்டு சாவியை உங்க வீட்டுல குடுத்துட்டு போறதா சொன்னாங்க.. சாவி குடுத்தாங்களா?” என்று கேட்க, “ஓரு நிமிஷம் பா!” என்று சொல்லிவிட்டு அவர் உள்ளே நடந்தார். அதே சமயம் பெட் ரூமில் இருந்து Night Robe-ன் இடுப்பு முடிச்சை இறுக்கியபடியே சோப் வாசத்துடன் நரேன் மாமா ஹாலுக்கு வர, வாசலில் இருந்த விக்னேஷை பார்த்து “உள்ளே வாப்பா… ஆண்ட்டி சாவி எடுத்துட்டு வருவா” என்றபோது விக்னேஷுக்கு அந்த அழைப்பை மறுக்க மனமே இல்லை.
விக்னேஷ் லேசான அழுக்கு Socks கால்களோடு உள்ளே நடந்து தயக்கத்துடன் சோஃபாவில் உட்கார, நரேன் மாமா அவன் பக்கத்தில் வந்து உட்கார்ந்தபோது, சோப்பின் மணத்தை விட அதில் புதைந்து கிடந்த அவரது உடம்பின் வாசனையை நுகர்வதிலேயே விக்னேஷின் கவனம் அதிகமாக இருந்தது. ஆண்ட்டி சாவியை எடுத்துக்கொண்டு வர, நரேன் மாமா அவரிடம் “அருந்ததி! கொஞ்சம் Snacks-ம், Coffee-ம் கொண்டு வா…. நம்ம வீட்டுக்கு முதல் முறையா வந்திருக்குற விருந்தாளிக்கு” என்று நமுட்டு சிரிப்போடு சொல்லிவிட்டு என்னை பார்த்து “இப்படி Late evening-ல coffee குடிச்சா தூக்கம் போயிடும்னு யோசிக்காதே… weekend தானே… நாளைக்கு காலையிலே நல்லா தூங்கு.” என்று விக்னேஷின் தொடையில் செல்லமாக தட்டினார்.
“இல்லைங்க அங்கிள்! நான் கிளம்புறேன்” என்று சொல்ல, அருந்தது ஆண்ட்டி உரக்க சிரித்தபடி “மாமாவுக்கு இன்னைக்கு நீ பலிகடாவா மாட்டிக்கிட்டே… இப்போ கேட்ட snacks-ஷும் coffee-யும் உன் பேரை சொல்லி அவருக்கும் தான்… அவருக்கு மனசுல தனக்கு இன்னும் இருபது வயசுன்னு நினைப்பு… எங்க ஹரீஷ் வயசு பசங்க மாடினாங்கன்னா போதும்.. பேசியே கொன்னுடுவார்” என்று இவனை சீண்ட, நரேன் மாமா “ஹரீஷ் எங்க பையன்… இப்போ US-ல MS படிக்கிறான்… வர்ற Fall-ல course முடிச்சுடுவான்… part time-மா வேலைக்கு போயிட்டிருக்கான்…” என்று ஹரீஷ் யாரென்ற கேள்விக்கு அவராகவே பதில் சொன்னார். அருந்ததி ஆண்ட்டி 3 டீக்கோப்பைகளில் அனைவருக்கும் காஃபியும், விக்னேஷுக்கு மட்டும் கிருஷ்ணா மைசூர்பாவுமாக இவர்கள் அருகில் வந்து உட்கார்ந்தார்.
அன்றிரவு கட்டிலில் மல்லாக்க படுத்துக்கொண்டு, பக்கத்து கட்டிலில் roommate-ன் மெல்லிய குறட்டையின் பின்னணியில் விக்னேஷ் நரேன் மாமாவின் உரையாடலை மீண்டும் மீண்டும் அசைபோட்டுக்கொண்டிருந்தான். அதன் அடிப்படையில் நரேன் மாமாவை குறித்து சில விஷயங்களை கணித்திருந்தான். முதல் கணிப்பு – ஆண்ட்டி குண்டாக, தனது உடம்பு பருமனை பற்றிய எந்த கவலையும் இல்லாமல் இருக்கையில் நரேன் மாமா தன் உடம்பு உருவத்தில் மிகவும் சிரத்தையாக இருப்பதால் மாமா ஆண்ட்டியை தவிரவும் மற்றவர்களது கவனத்தை விரும்புபவராக இருக்கிறார். எனவே தான் அவரை sight அடிப்பதை மாமா நிச்சயம் கண்டுபிடித்திருக்கவேண்டும். இரண்டாவது கணிப்பு: மாமா இந்த வயதிலும் தவறாமல் Gym-க்கு போய் weight training செய்கிறார் என்றால், அவர் இளவயசு பசங்களை போலவே தன் உடம்பையும் maintain பண்ண விரும்புகிறார் என்றால், நிச்சயம் அவர் உடம்பு ஆரோக்கியத்தை விட அழகான உடம்புகளை ரசிக்கவேண்டும். அழகை ரசிப்பவர் ஆண் உடம்புகளை ருசிப்பவராகவும் இருக்கலாம்… இந்த ரெண்டு கணிப்புகளும் சரியானால் நரேன் மாமாவை நிச்சயம் ஒரு நாளுக்காச்சும் படுக்கையில் ‘போட்டு’விடலாம். விக்னேஷுக்கு அந்த positive approach நிறைய சந்தோஷத்தை கொடுக்க, நரேன் மாமாவை நினைத்து கையடித்தபடி உறங்கிப்போனான்.
