கனகராஜ் அண்ணா எதுவும் பேசவில்லை. வண்டியில் இருந்து இறங்கி மிக அகலமாக இருந்த அந்த பாலத்தின் கைப்பிடி சுவற்றில் உட்கார்ந்தார். நான் வண்டியை side stand போட்டு நிறுத்திவிட்டு அவர் பக்கத்தில் உட்கார்ந்தேன். கொஞ்ச நேரம் என்னென்னவோ பேசினார்… பாவம்! அவர் கல்யாண வாழ்க்கையை பற்றி நிறைய எதிர்பார்ப்புகள் வைத்திருந்ததை பார்த்து அவர் புலம்புவதை கேட்ட எனக்கே மனசு பிசைந்தது. கனகராஜ் அண்ணா தன் மனசில் இருப்பதை எல்லாம் கொட்டித்தீர்க்கட்டும் என்று அவரை அமைதியாக நிறைய பேசவிட்டேன். ஒரு கட்டத்தில் பேசி பேசி தளர்வாகி பேச்சு குறைய, என் மடியில் தலைவைத்து கைப்பிடி சுவற்றிலேயே நீட்டிப்படுத்துக்கொண்டார்.
அரைகுறை நிலா வெளிச்சத்தில் நான் அவரை பார்த்து பரிவோடு அவர் தலையை கலைத்து குணிந்து அதில் முத்தம் வைத்தேன். கனகராஜ் அண்ணா என் இடுப்பை சுற்றி கைபோட்டு கட்டிக்கொண்டார். மேலே நகர்ந்து படுத்ததில் அவர் நெற்றி எனது சுன்னியின் மீது அழுத்தியது. இந்த அழுத்தம் என்னுடைய ஆணுறுப்பில் கூடுதல் ரத்தத்தை பரபரப்போடு ஏற்ற, அது மொத்தம் கூடி என் ஜட்டியை நிறைத்ததில் எனக்கு முதலில் ஆச்சரியமும் பின்னர் சங்கடமும் தான் தோன்றியது. இந்த மாதிரி சமயத்தில் டெம்பர் அடிக்கிறதே என்று என் மீதே எனக்கு ஒரு கோபம் வந்தது. ஆனால் என் அடிமனதில் அவர் மீதிருந்த கிளர்ச்சி இந்த உடல் நெருக்கத்தில் வெளியே வருகிறது போல. அவர் மேலே நகர்ந்து படுக்க, அசைந்த போதெல்லாம் அவர் முகம் என் சுன்னியில் உரசி உரசி என் புடைப்பு பெரிதாக தொடங்கியது.
வாகனப்பாலத்தின் போகும் வண்டிகளின் Halogen lights வெளிச்சம் அவ்வப்போது எங்கள் மீது அடிக்க, நான் ஒரு கையால் அவர் தலை முடியை கலைத்தபடி, மறுகையை என் தொடைப்பக்கம் இருந்த அவர் கன்னத்தில் கொடுத்து அவர் முகத்தை லேசாக திருப்பி, குணிந்து அவர் மறுகன்னத்தில் முத்தம் வைத்தேன். அண்ணா ஒன்றும் react செய்யவே இல்லை. தைரியத்தோடு நான் அடுத்த முத்தத்தை இன்னும் அழுத்தமாகவும், நீண்ட நேரத்துக்கும் அவர் கன்னத்தில் வைத்தேன். அவர் கன்னத்தில் என் எச்சில் திட்டு பரவ ஆரம்பித்தது. கனகராஜ் அண்ணா என் மடியில் இருந்து எழுந்தார். ஒன்றுமே பேசாமல் வண்டியை நோக்கி நடந்தார். ஏதாச்சும் சொல்லப்போகிறார் என்று பயந்த எனக்கு அவர் அமைதியாக நடந்தது குழப்பமாக இருந்தார்.
| மேலே படிக்கிறதுக்கு முன்னாடி random - ஆ சில posts |
|---|
இம்முறை கனகராஜ் அண்ணா வண்டியை ஓட்ட, நான் பின்னாடி உட்கார்ந்துக்கொண்டேன். புளியமர இருட்டில் போகும்போது நான் அவரை பின்னால் இருந்து இறுக்கமாக கட்டிக்கொண்டேன். அவரிடம் சலனமே இல்லை. கொஞ்ச நேரம் கழித்து ‘இயல்பாக’ அவரது சட்டை பட்டன்களிடையே எனது விரல்களை விட்டு அவரது இடுப்பையும், மார்பையும் தொட்டேன். கனகராஜ் அண்ணாவின் கவனம் சாலையில் மட்டுமே இருந்தது. எங்கள் தெரு வந்தபோது “அண்ணா… நம்ம வீட்டுக்கு போயிடலாம்… நீங்க எங்க வீட்டுலயே தூங்கிட்டு காலையிலே போங்க… உங்க வீட்டுல பெரியப்பா சரக்கு வச்சிருப்பார்.. நீங்க இப்போ இருக்குற நிலைமையிலே எடுத்து அடிச்சாலும் அடிச்சுடுவீங்க… அதனால காலையிலே போங்க…” என்றபோது என் மனசு உண்மையான அக்கறையோடு தான் சொன்னது.
என் அப்பா கடுகடுவென்று வீட்டு கதவை திறந்தபோது முதலில் கண்டபடி என்னை திட்ட தோன்றியிருக்கலாம் ஆனால் என் பின்னால் நின்றிருந்த கனகராஜ் அண்ணாவின் முகத்தை பார்த்ததும் சம்பிரதாயமான புன்னகையோடு எங்களை உள்ளே வரவிட்டு கதவை சார்த்தினார்.
“சாரிங்க மாமா…” என்று கனகராஜ் அண்ணா சொன்னபோது “பரவாயில்லை கனகு… முதல்ல தூங்கு.. காலையிலே பேசிக்கலாம்” என்று பேச்சை வளர்க்காமல் கத்தரித்துவிட்டு அவர் தன் அறைக்கு போய்விட்டார்.
நான் எனது சட்டையை கழற்றிவிட்டு, வெற்று மார்போடும் ஜட்டியில்லாத லுங்கியோடும் கட்டிலில் கனகராஜ் அண்ணா பக்கத்தில் உட்கார்ந்தபோது அவர் அமைதியாக இருந்தார். அறையின் மூலையில் இருந்த Aircooler மெல்லிய குளிர்ச்சியை பரப்ப முயற்சித்துக்கொண்டிருந்தது.
| மேலே படிக்கிறதுக்கு முன்னாடி random - ஆ ஒரு ஜாலி கேள்வி |
|---|
 Loading ... |
“அண்ணா… இருக்குற உருக்கத்துல சட்டையோட தூங்கப்போறீங்களா? கழற்றுங்கண்ணா” என்று சொல்லிவிட்டு அவர் பதிலை எதிர்பார்க்காமல் சட்டை Button-களை கழற்றினேன். நல்லா கும்மென்று இருந்த country body 😉 … Button-கள் பிரிக்கப்பட்டதும் நான் அவர் பின்னாடி நகர்ந்து சட்டையை உறித்துவிட்டு அந்த சட்டையை ஹேங்கரில் மாட்டிவிட்டு திரும்பியபோது கனகராஜ் அண்ணனின் தங்கச்சங்கிலி பளபளத்த மயிர்காட்டு மார்பும், அதையும் தாண்டி குத்தி நின்ற கருத்த காம்புகளும் என்னை வசீகரித்தது. அவர் நெஞ்சில் கைவைத்து “படுங்க அண்ணா” என்று மல்லாக்க தள்ளிவிட்டு அறை விளக்கை அணைத்துவிட்டு அவர் பக்கத்தில் படுத்தேன்.
கனகராஜ் அண்ணா தலைக்கு கையை வைத்து மல்லாக்க படுத்திருந்தார். ஏனோ இன்று அவரது அக்குளில் தெரிந்த கறுப்பும், மயிரும் அதீத கவர்ச்சியாக இருந்தது. அதை வாசம் பிடிக்கும் விதமாக நான் அவரது தோளில் தலைவைத்து நெருங்கி படுத்தபோதும் அவர் அசௌகரியம் காண்பிக்கவில்லை. நான் துணிச்சலாக அவரது இடுப்பை சுற்றி கட்டிக்கொண்டு மேலும் நெருங்கி படுத்தேன்.
“பாவம் மாமா… இப்போ அவர் தூக்கத்தை கெடுத்துட்டோம்…” பச்சாதாபத்தோடு சொன்னார்.
“அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லைங்கண்ணா… நீங்க தூங்குங்க” என்று என் வாய் சொன்னாலும் என் மனசு அவர் தூங்கிவிடக்கூடாதே என்று துடித்தது. அவருடைய பெருத்த தொடை மேல் கால் போட்டேன்… கனகராஜ் அண்ணா அதை கவனித்தாரா இல்லை கவனித்தாலும் கண்டுக்கொள்ளாமல் விட்டாரா என்பது தெரியவில்லை.
“இல்லடா… என் தலையெழுத்து அப்படி… தரித்திர ராசி… என்னால மத்தவங்களுக்கும் சங்கடம்” என்றார்.
“அண்ணா… அப்படி எல்லாம் சொல்லாதீங்க… என்ன எழுதியிருக்கோ அப்படி தான் நடக்கும்…”
“இல்லை கார்த்தி… உனக்கு தெரியாது… நான் வாங்கிட்டு வந்த வரம் அப்படி”
“ஐயோ அண்ணா… இப்போ சும்மா இருக்கீங்களா? இதுக்கும் மேலே ஏதாச்சும் பேசுனீங்கன்னா உங்க வாயை கடிச்சு துப்பிடுவேன்”
“ஹாங்! எப்படி கடிப்பே? உன் வாய் என் வாயிலே படுமே?”
“நான் உதடு படாம பல்லால கடிச்சுடுவேன்… தூங்குறீங்களா இல்லையா?” போலியாக அதட்டினேன்.
“அப்படி இல்லை….” அவர் ஏதோ சொல்ல ஆரம்பிக்க, நான் சட்டென்று எழுந்து என் உதடு படாமல் பற்களால் அவரது உதடுகளை சேர்த்து கடித்து இழுத்தேன்.
“த்தூ… த்தூ.. உன் வாய் பட்டுடுச்சு” என்று சொன்னபடி கனகராஜ் அண்ணா போலிக்கோபத்தோடும் அடக்கிய புன்னகையுமாக தன் உதட்டை உள்ளங்கையால் தேய்க்க, நான் தைரியமாக அவர் மேலே ஏறிப்படுத்து அவர் கையை விலக்கிவிட்டு, அந்த சிகரெட் பழக்கத்தால் கருத்த உதட்டை என் உதட்டால் மூடி சப்பியவாறு முத்தமிட்டேன். கனகராஜ் அண்ணா என்னை தள்ளிவிடவில்லை… மாறாக என்னை தன் கைகளால் சுற்றிக்கொண்டார். இறுக்கமாக கட்டிக்கொண்டார். நான் ஆழமாக அவர் உதட்டை ஊம்பி அவர் வாய்க்குள் என் நாக்கை துறுத்தினேன். நிக்கோட்டின் கறை படிந்த பற்களை என் நாக்கு நக்கியபோது ஏற்பட்ட வித்தியாசமான சுவை என்னை மேலும் கிளுகிளுப்பாக்கியது. நான் கனகராஜ் அண்ணாவின் வாயை பதம்பார்த்துவிட்டு அவரது முகமெங்கும் முத்தமிட்டேன். கனகராஜ் அண்ணா எதுவும் செய்ய விரும்பாதவர் போல மல்லாக்க தளர்ந்து படுத்து என்னை என் போக்கில் செய்யவிட்டார். நான் எனக்கு மிகவும் பிடித்த அவரது தாடையை செல்லமாக கடித்தேன்.
“வேண்டாம் கார்த்தி! இது தப்பு… நீ சின்ன பையன்” என்று முனகலாக சொன்னார்.
“பரவாயில்லை சும்மா இருங்கண்ணா… சாராயம் குடிக்கிறதை விட இப்படி அன்பை express பண்ணிக்கிறது தப்பு இல்லை என்று சொன்னபடி அவரது லுங்கி முடிச்சை கழற்றினேன். கனகராஜ் அண்ணா எனது முயற்சியை தடுக்கும் விதமாக லுங்கியை பிடிக்க, எனது கைகள் வலுவில்லாத அவர் பிடியிலிருந்து லுங்கியை கழற்றுவதில் பெரிய சிரமம் இல்லை. கனகராஜ் அண்ணா தன் கைகளை தன் தலைக்கு மேலே கட்டிக்கொண்டு “இனிமே உன் சமர்த்து” என்று சொல்லாமல் சொல்லிவிட, நான் லுங்கியை அவரது பெருத்த தொடைக்கு இறக்கினேன். முதன்முறையாக கனகராஜ் அண்ணாவை நான் ஜட்டியோடு, அதுவும் திரண்டு செழுத்து இருந்த புடைப்போடு பார்க்க, எனக்கு ஜென்ம சாபல்யம் அடைந்தது போல ஒரு பரவசம்.
