போர்ன் வீடியோக்களில் POV (Point of view) என்றொரு category உண்டு. அதாவது ஓக்கும் அல்லது ஓழ்வாங்குபவ்ர்களின் பார்வையிலிருந்து அந்த வீடியோக்கள் படமாக்கப்பட்டிருக்கும். அது போல இந்த கதைகளும் நான் ஓக்கும்போது அல்லது ஓழ்வாங்கியபோது என என்னுடைய பார்வையிலிருந்து எழுதப்பட்ட கதைகள். அத்தனையும் உண்மை சம்பவங்கள் அல்ல என்றாலும் எங்கோ தூண்டப்பட்டவை மேலும் develop செய்யப்பட்டு முழு கதைகளாக விரிந்தவை .
இது எனது வாழ்க்கையில் நடந்த ஒரு சம்பவத்தையும் மற்றொருவருக்கு ஏற்பட்ட அதே போன்ற அனுபவத்தையும் இணைத்து எழுதப்பட்ட கதை. அந்த ஆண்களுக்கான பிரத்யேக ஜவுளிக்கடை தி.நகர் ரங்கநாதன் தெருவில் சரவணா ஸ்டோர்ஸுக்கு அருகில் உள்ளது. எனக்கு சரவணா ஸ்டோர்ஸ் போன்ற கூட்டம
நான் சில வருடங்களுக்கு முன்பு அந்த ஜிம்முக்கு போய்க்கொண்டிருந்தேன்… “Dostana” படம் வந்திருந்த சமயம் அது… ஜான் ஆப்ரஹாமின் பின்புறத்தை பார்த்து inspire ஆகியிருந்தேன். அதனால் நானும் ஜிம்மில் workout செய்து உடம்பை தேற்றவேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டு சேர்ந
அப்போது நான் இரண்டாம் ஆண்டு கல்லூரியில் படித்துக்கொண்டிருந்த சமயம்… இளமை என் உடம்பில் ஒரு புதுக்கவர்ச்சியை ஏற்படுத்தியிருந்தது. அதை எப்படி உறுதியாக சொல்கிறேன் என்றால் எங்கெல்லாம் கூட்டம் இருக்கிறது அங்கெல்லாம் எனக்கு தழுவல்களும், சுன்னி தடவல்களும்
“அல்லி தும்பா ஜாகா இதேரி… சொல்ப முந்தே ஹோகி” (அங்கே நிறைய இடம் இருக்கு… கொஞ்சம் முன்னாடி போங்க) – BMTC கண்டக்டர் வாசலில் இருந்து கத்தியபோது “டேய்! உனக்கு மனசாட்சியே இல்லையாடா?” என்று திரும்பி கத்தவேண்டும் போல இருந்தது. ஆனாலும் என்னால் ஒன்றும் செய
தாய்லாந்தின் பட்டாயா பீச்சில் உள்ள கிளப்புகளில் பெண்கள் நடத்தும் stripshow-க்கள் மட்டுமல்லாமல் என்னை போன்ற gay ஆண்களுக்காகவும், மற்றும் பெண்களுக்காகவும் ஆண் strippers நடத்தும் show-கள் எப்போதும் housefull-ஆக இருக்கும். Greece-ன் Mykonos போல இங்கும் G
நான் வேலைக்கு சேர்ந்த் புதிதில் அந்த Bachelor mansion-ல் தான் அறையெடுத்தேன். எனக்கோ ஏற்கனவே தம்மு, தண்ணி அலர்ஜி. அந்த மேன்ஷனுக்கு வந்ததும் பான்பராக் வாசம் அலர்ஜியும் சேர்த்துக்கொண்டது. அது என்ன எழுதப்படாத சட்டமோ தெரியவில்லை…. நம்ம ஊர்லயே எந்த மேன்ஷ
நான் அலுவலகத்தில் இருந்து மாலை கிளம்பி வீட்டுக்கு வரும்போது இரவாகிவிட்டது. பெங்களூருவின் போக்குவரத்து நெரிசலை பற்றி புதிதாக எதுவும் சொல்லவே தேவையில்லை. வீட்டு சாவியை போட்டு திறந்தபோது உள்ளே இருந்த அமைதி என்னை கொஞ்சம் உறுத்தியது என்றாலும் உள்ளே நுழைந்
எனது புதிய கம்பெனியில் சேர்ந்த முதல் நாள்… அந்த அறுவை Induction session-ல் இருந்து ஒரு தற்காலிக விடுதலை lunch break என்ற பெயரில் கிடைத்தது. அவர்கள் கொடுத்த lunch coupon-ஐ வைத்து Thali Meal ஒன்றை எடுத்துக்கொண்டு canteen-ன் ஓரமாக ஒதுங்கினேன். மதியம்
“கொஞ்சம் adjust பண்ணிக்கோங்க… செத்துப்போன மாமாவோட பசங்களுக்காக தான் எல்லாரும் காத்திட்டு இருக்காங்க…காலையிலே Body-ஐ எடுத்ததும் நாம சட்டுன்னு கிளம்பிடலாம்…” என் பொண்டாட்டி என்னை தாழ்ந்த குரலில் சமாதானப்படுத்த முயற்சி செய்துக்கொண்டிருந்தாள். விஷய
அவன் எங்க மாமாவோட ஊர்ல ஒரு சின்ன உரக்கடை வச்சிருந்தான். சொல்லப்போனா அவனோட அப்பா கடையை அவன் பார்த்துக்கிட்டு இருந்தான். நான் மாமா வீட்டுக்கு போனப்போ ஒரு நாள் மாமா கூட உரம் வாங்க அவங்க கடைக்கு போனப்போ அவனை பார்த்தேன். பார்த்ததும் என் மனசுக்குள்ளே ஜிவ்
அந்த சனிக்கிழமை மதியமும் வழக்கம் போல மந்தகதியில் நகர்ந்து…. இல்லை ஊர்ந்துக்கொண்டிருந்தது. உண்ட மயக்கம் தொண்டருக்கும் உண்டு என்பதால் மதிய சாப்பாடு முடித்த கையோடு நான் sofa-வில் படுத்தபடி TV Remote-ஐ இயக்க, சேனல்கள் மாறி மாறி கடைசியில் KTV-ல் எண்ணிலட
என்ன தான் நாம ஆம்பளைங்களை 18-19 வயசுல awkwardly looking gawky teenagers அப்புறம் ugly duckling-ன்னு எல்லாம் சொல்லிக்கிட்டு இருந்தாலும் ஒரு சில “கலைக்கண்” இருக்குற ஆளுங்களுக்கு மட்டும் தான் அந்த இளமையின் வனப்பை ரசிக்க தெரியும். அப்படிப்பட்ட ஆளுங்களோட
