“அம்மா இப்போ எல்லாம் பன்னீர் சோடா கிடைக்குதா?” – எல்லோரும் டைனிங் டேபிளில் இரவு உணவு சாப்பிட்டுக்கொண்டிருக்கும்போது இந்த ஜெய் கேள்வியை எழுப்பினான்.
“எங்கேடா… இப்போ எல்லாம் கோலி சோடாவை கண்ணுலயே பாக்க முடியலை… இதுல பன்னீர் சோடா எங்கே கிடைக்கப்போ
“என்னடா இது புது பழக்கமா…. அவ்வளவு பசியாடா?” அம்மா தோசைக்கல்லில் தோசை சுட்டுக்கொண்டிருக்க, அடுப்பு திட்டில் ஜெய் உட்கார்ந்துக்கொண்டு கல்லில் இருந்து நேரடியாக எடுத்து தோசையை சுடச்சுட சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தான். பொதுவாக ஜெய் டைனிங் டேபிளில் தோசை, மிள
கார் ஹாரன் சத்தம் கேட்டு வனஜா எழுந்து வந்து வராண்டாவின் கதவை திறந்தபோது கார் காம்பவுண்டுக்குள் ஏற்கனவே வந்து, அதிலிருந்து ஜெய்யும் பிரபாகரும் ஆளுக்கொரு பக்கமாக இறங்கியிருந்தார்கள். வனஜாவுக்கு பிரபாகரின் கிட்டத்தட்ட பரதேசி கோலத்தை பார்த்ததும் அவன் மீத
இப்போது தனசேகர் ஜெய் மற்றும் பிரபாகரின் கண்களை பார்க்கமுடியாமல் சங்கடத்தோடு ஜன்னலுக்கு வெளியே -ல் வேகமாக போய்க்கொண்டிருந்த வாகனங்களை பார்த்தபடியே பேசினார். அவர் குரலில் ஒரு மெல்லிய பதற்றம் இருந்தது. “நம்ம சமூகத்தில தன்பால் ஈர்ப்புன்னு சொன்னா அவங்க எப
நரேனும் விக்னேஷும் Psychiatrist-ன் முன்பு spur of the moment-ல் இனி தாங்கள் மற்றவர்களிடம் வலிய போய் பேசுவதில்லை என்று உறுதியளித்திருந்தாலும் அங்கிருந்து வெளியேறும்போதே ஒருவேளை தாங்கள் தங்கள் சக்திக்கு மீறிய முடிவு எடுத்துவிட்டோமோ என்று பதைபதைக்க ஆரம்
சனிக்கிழமை மாலை… மெல்ல மெல்ல சூரியன் தனது கதிர்களின் வீரியத்தையும் வெப்பத்தையும் குறைத்து குளிர்ச்சிக்கு இடம் கொடுத்துக்கொண்டிருக்கும் வேளையில் ரியோ மெல்ல மாடிக்கு போனான். அங்கே துவைக்கப்பட்ட துணிகள் எல்லாம் காய்ந்துக்கொண்டிருந்தது. பக்கத்து போர்ஷன
தனசேகர் தன்னுடைய மொபைலின் -ஐ செய்துவிட்டு அதை மீண்டும் டேபிளின் மேலே வைத்தார். அவர் அந்த -ஐ வைத்து உரையாடலை ஆரம்பிக்கவேண்டும் என்று தான் நினைத்தாரே ஒழிய அதை குறித்து ஆழ்ந்த ஆராய்ச்சி எதுவும் செய்ய விரும்பவில்லை என்பதை அவரது உடல்மொழி சொன்னது. பிரபாகரு
நரேனுக்கு விக்னேஷ் திரும்பிவரும் வரைக்கும் இருப்பு கொள்ளவில்லை. விக்னேஷின் தந்தையை சந்தித்த பிறகு அவருடைய நியாயமான ஆசைக்கு குறுக்கே தான் நிற்பது தான் காரணமா என்ற குற்ற உணர்ச்சி அவரை வாட்டியது. இன்று விக்னேஷ் வந்ததும் அவனிடம் இருந்து தான் பிரியப்போவதா
பிரபாகர் வீட்டை விட்டு வெளியேறி இன்றோடு ஏழாவது நாள் முடிகிறது. ஜெய்க்கு ஆரம்பத்தில் பிரபாகர் மீது கோபம் இருந்தாலும், என்றாவது ஒரு நாள் அவனோடு சேர்ந்து வாழ்வோம் என்று நம்பிக்கை இருந்தது. ஆனால் பிரபாகர் ஒரேயடியாக வெட்டிக்கொண்டு போனதில் முதலில் நிலை குல
இரவு எல்லோரும் சாப்பிட்டுவிட்டு, ஹாலில் வட்டம் போட்டு உட்கார்ந்து அரட்டை அடித்துக்கொண்டிருந்தார்கள். பிரபாகரும் அம்மாவும் வாக்கிங் கிளம்ப, ஜெய்யின் அப்பா தனசேகர் “இன்னைக்கு கட்டாயம் வாக்கிங் போகனுமா?” என்று கேட்டார். மொபைலை நோண்டிக்கொண்டிருந்த ஜெய் ச
நான் என் முதுகு ஜன்னல் கம்பிகளில் பதிவது போல உட்கார விக்ரம் எனது சட்டையை மீண்டும் விரித்துவிட்டு, எனது இடது காலை இழுத்து சீட்டில் நீட்டிவிட்டு என் காலுக்கு இடையே உட்கார்ந்தார். மலபார் சாலைகளின் இருட்டு எங்களுக்கு உதவ, விக்ரம் தன்னுடைய சூடான காற்று என
பிரபாகருக்கு தூக்கம் கலைந்து முழுசாக கண் விழித்தபோது கட்டிலில் பக்கத்தில் ஜெய் இல்லை. அறைக்குள் நல்ல வெளிச்சம் பரவியிருந்தது மட்டுமல்லாமல் லேசாக உப்புசமும் ஆரம்பித்திருந்தது. அதனால் சூரியன் வந்து ரொம்ப நேரம் ஆகியிருக்கும் என்று தோன்றியது. கட்டிலில் இ
