எத்தனை தடவை ஓத்தாலும் முதல் தடவை ஓப்பதும், ஓழ் வாங்குவதும் நினைவில் நிற்கும் என்பதில் சந்தேகம் இல்லை தான்… ஆனால் இது எத்தனையாவௌ ஓழாக இருந்தாலும் கதாபாத்திரங்களுக்கு இடையே நடக்கும் முதல் கஜகஜா…
“பரவாயில்லை… இன்னைக்கு cheat day-ன்னு நினைச்சுக்கோங்க. calories-ஐ எல்லாம் count பண்ணாதீங்க. நல்லா சாப்பிடுங்க” என்று என் மனைவி அவன் தட்டில் கூடுதலாக பொன்னிறமாக பொறிந்த கோபி மஞ்சூரியனை தள்ளியபோது அவள் அவனிடம் ஜொள்ளு விட்டு வழிகிறாள் என்பது எனக்கு அப
நாம் நிற்கும் Queue-வை விட மற்ற queue-க்கள் தான் வேகமாக நகரும் என்னும் Murphy’s law வரிசையில் “நாம் desperate-க connecting bus பிடிக்க போகும் போது தான் நம் பேருந்து மெதுவாக போகும்” என்பதையும் சேர்த்துக்கொள்ளலாம். நான் அவ்வப்போது கடிகாரத்திலும் mobile
எனக்கு போலி புன்னகை புரிந்து என் தாடைகள் எல்லாம் லேசாக வலிக்க ஆரம்பித்துவிட்டது. நானும் எவ்வளவு நேரம் தான் முன்பின் தெரியாத நபர்களுக்கு எல்லாம் “Hi..”, “Hello!” என்று சொல்லிக்கொண்டும், எப்போதோ பார்த்தவர்களுக்கு pleasantries பரிமாறிக்கொண்டிருப்பேன்? இ
![நண்பனுக்கு ஆறுதல் சொல்லப் போனேன் [சுட்டக்கதை]](https://images.gilmastories.com/albums/featured/251.featured.webp "நண்பனுக்கு ஆறுதல் சொல்லப் போனேன் [சுட்டக்கதை]")
என் பெயர் நரேஷ். வயது 50. அழகான மனைவியும் குழந்தைகளும் உண்டு. மனைவி எனக்கு இப்போதும் எப்போது வேண்டுமானாலும் முழு ஒத்துழைப்புக் கொடுக்கிறாள். ஆனாலும் எனக்கு அது போதாமல் அவ்வப்போது ஹோமோ பார்ட்னர்களைத் தேடி அலைவேன். எனக்கு ஒரு நண்பன். முரளி என்று பெயர்.
வாலிபத்தின் வாசலில் நிற்கும் எனக்கு என்ன காரணத்தாலோ தெரியவில்லை… என் வயசு பெண்களையோ இல்லை ஆண்ட்டிகளையோ பார்க்கும் போது எந்த கிளுகிளுப்பும் ஏற்படுவதில்லை. அதற்காக வயசு பசங்களை பார்த்தா என் பூள் தூக்கிக்குமான்னு கேட்டாலும் பதில் அதே தான். ஆனா எனக்கு
நானும் மோகனும் அவனுடைய வீட்டு மொட்டை மாடியில் இருந்தோம். ஒரே ஒரு அறை கொண்ட மாடி அது. அந்த அறையின் கதவை தாழிட்டுவிட்டு ஜன்னலை திறந்து வைத்துக் கொண்டு காத்திருந்தோம். நான் கொஞ்ச நேரம் ஜன்னலில் இருந்து பார்த்துக் கொண்டிருப்பேன். பின்பு அவன் வந்து பார்த்
“உடம்பு நல்லா இருந்தா நானே புவனா கல்யாணத்துக்கு போய் இருப்பேன்… என்னால முடியலன்னு சொல்லி தான் உன்ன போக சொல்றேன்..” என்று படுக்கையில் இருந்து அருள்மொழியின் அப்பா அலுத்துக் கொள்ளும் போது அவனால் வேறு எதுவும் செய்ய முடியவில்லை. அருள்மொழிக்கு ஒரு பக்கம்
சரத் தன் அருகில் இருந்த சுத்தமான துண்டை எடுத்து ஊர்மிளாவுக்கு கொடுத்தான். அவளுடைய உடம்பு முழுவதும் post workout stretches ஏராளமான வியர்வையை சுரக்க வைத்திருந்தது. அன்றைய workout session முடிந்து அவள் cooldown செய்கிறாள். அவளது personal trainer சரத்தை
“ஞாயிற்றுக்கிழமையாச்சும் கொஞ்சம் நிம்மதியா தூங்கலாம்னா அதுக்கும் விட மாட்டேங்குறே…” என்று அபினவ் முனகிக்கொண்டே போர்வையை இழுத்து முகத்தை மூடினான். ஆனால் அது அதே வேகத்தில் விலக்கப்பட்டது. அபினவ் சுணங்கியபடி கண் விழிக்க, எதிரில் அவன் அம்மாவின் முகம் க
தண்ணி அடித்த மப்பு மணிகண்டனின் கண்களில் அடர் சிவப்பை படரவிட்டிருந்தது. எதிரில் மணிகண்டன் ஸ்பான்ஸ்ர் செய்த சரக்குக்காக அவன் உளறல்களை பொறுத்துக்கொண்டு side dish-ல் கவனமாக இருந்தான் அவன் நண்பன் பழனி. “மச்சான்! நான் என் love-க்கு எவ்வளவு sincere-ஆ இருந்த
