“ஏண்டா இவ்வளவு serious issue-னு சொல்லியிருந்தா நான் மட்டுமாச்சும் வந்திருபேன் இல்லை?” ரித்திகா படுக்கையில் இருந்த ஹரீஷின் தலையை கோதினாளா இல்லை தட்டினாளா என்று தெரியாதபடிக்கு ஏதோ ஒன்று செய்தாள். பக்கத்தில் இருந்த சபாவின் கையை பிடித்துக்கொண்டு “Thanks
ரவி தன்னுடைய வாழ்க்கையில் எப்படிப்பட்ட நல்ல விஷயங்களை எல்லாம் அறிமுகப்படுத்தி இருக்கிறான் என்பதை அவ்வப்போது அவினாஷ் நினைக்கும் போதெல்லாம் ரவியின் நினைவுகள் அவனது ஏக்கத்தை தூண்டிவிட்டு விளையாடிப்பார்க்கும். தான் பள்ளியில் படிக்காத தமிழை ரவியிடம் படித்
அவினாஷ் வீட்டுக்குள் நுழைந்தபோது கிச்சனில் சமீர் பிஸியாக இருந்தான். கனடா வீடுகளில் ஹாலின் ஒரு பகுதியில் அடுப்பு திட்டு இருக்கும். அதனால் living room-க்குள் நுழைந்ததுமே அவினாஷுக்கு சமைத்துக்கொண்டிருக்கும் சமீரின் முதுகு தான் தெரிந்தது. சமீர் திரும்பாம
“ஹரீஷ்…. நீ ஏதாச்சும் certification பண்ணியிருக்கியா? MCSE, Oracle இந்த மாதிரி…” சபா கேட்டபோது ஹரீஷுக்கு “ஙே!” என்று விழித்தான். “நான் Consultant ஆகுறதுக்கு முன்னாடி ஓரளவுக்கு நல்லாவே coding எழுதுவேன். அப்புறம் வேலைக்கு சம்பந்தப்பட்ட விஷயம் எல்லாம
ரூபா ஸ்டூலை இழுத்துப்போட்டு அடாலி மேலே இருந்து காலி சூட்கேஸை இழுக்க முயற்சி செய்துக்கொண்டிருக்க, ரவி அவளை கெஞ்சாத குறையாக தடுக்க முயற்சித்தான். ஆனாலும் ரூபா வெறி கொண்டவள் போல மேலே இருந்த சூட்கேஸை இழுத்து balance தடுமாறி கீழே விழப்போக, ரவி அவளை பிடித்
“ஹரீஷ்… இந்த Saturday நீ free-யா இருப்பியா?” சபா கேட்டபோது மொபைலில் ஏதோ நோண்டிக்கொண்டிருந்த ஹரீஷ் புரியாமல் அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தான். சபா விளக்கும் விதமாக தொடர்ந்தான். “weather forecast-ல வர்ற சனிக்கிழமை நல்லா bright & sunny-ஆ இருக்கும்னு போட்டிர
அவினாஷ் Taxi-யில் இருந்து அந்த apartment முன்பு இறங்கியபோது தன்னுடைய இதய துடிப்பு வழக்கத்தை விட கூடுதலாக இருப்பதை உணர்ந்தான். லேசாக வியர்த்ததற்கு இந்திய தட்பவெட்ப நிலை காரணமா இல்லை படபடப்பா என்று யோசிக்க தோன்றவில்லை. தன்னுடைய suitcase-ஐ இழுத்துக்கொண்
ஹரீஷ் இந்த புது கம்பெனியில் சேர்ந்து ஆறு மாதங்கள் கண்ணை மூடி திறப்பதற்குள் ஓடிவிட்டன. கிட்டத்தட்ட அனைவரும் அன்றைய பொழுது முடிந்து வீட்டுக்கு கிளம்ப ஆரம்பித்திருந்தார்கள். ஹரீஷின் laptop-ல் Microsoft Outlook ‘டிங்க்’ என்று குரல் கொடுத்தபடி mail ஒன்றை
ஹாஸ்பிட்டல் படுக்கையில் ரவி கண் விழித்தபோது எதிரே தெரிந்த அவினாஷின் முகம் கனவா இல்லை நிஜமா என்று குழப்பமாக இருந்தது. தனக்கு தெரிவது அவினாஷின் முகம் போல இருந்தாலும் இது குழந்தைத்தனம் இல்லாமல், நான்கு நாள் தாடியில் மென்மையான முரட்டு ஆண்மையோடும் யாரோ போ
அந்த ஸ்டார் ஹோட்டல் அறையினுள் சுத்தமான வெள்ளை படுக்கை விரிப்பு, மங்கிய வெளிர் மஞ்சள் வெளிச்சம், வெளியே நகரத்து சாலையின் பரபரப்பு தெரிந்தாலும் அறைக்குள்ளே இருந்த நிசப்தம்… எல்லாம் சேர்ந்து அவினாஷுக்கு தேவையான அமைதியை கொடுத்தது. இதற்கெல்லாம் மேலாக சம
