அர்ணாப்பும் நானும் மட்டும் அந்த meeting room-ல் தனியாக Knowledge transfer-ல் மும்முரமாக ஈடுபட்டிருந்தோம். நாங்கள் Office-ல் இருந்தாலும் நான் table-க்கு அடியில் அர்ணாப்பின் கையை கோர்த்துக்கொண்டு அவன் சொல்லித் தருவதை கவனித்துக் கொண்டு இருந்தேன். அவனும்
வெள்ளிக்கிழமை மாலை தொடங்கிய எங்கள் முதலிரவு நானும் அர்ணாப்பும் “இனி உடம்பில் தெம்பு இல்லை” என்று கெஞ்சும் அளவுக்கு நீளமாக நீண்டதற்கு காரணம் எங்கள் உடல்களோடு மனதும் இணைந்தது தான் காரணம் என்று சொல்வேன். அடுத்த நாள் காலை எழுந்திருக்கும் போதே அர்ணாப் கொட
என் எதிரே இருக்கும் இரண்டு 28″ monitors-களையும் மாற்றி மாற்றி பார்த்து வேலை செய்துக்கொண்டிருந்த நான் எப்போது கண்ணயர்ந்தேன் என்று தெரியவில்லை. திடீரென்று என் தோளில் கை படவும் நான் திடுக்கிட்டு எழுந்ததில் என் இதயம் கூடுதலாக துடித்தது. லேசாக வியர்த்துக்
அலுப்போட company guest house-ன் அறையில் இருக்கும் single cot-ல் வந்து பொத்தென்று சரிய, என் தோளில் இருந்த புது laptop bag என் முதுகு பகுதியில் ஏடாகூடமாக மாட்டிக்கொண்டது. “ப்ச்ச்ச்..” என்ற மெல்லிய எரிச்சலுடன் அதை நகர்த்திவிட்டு நன்றாக மல்லாக்க படுத்தபட
“ஏய்! உஸ்ஸ்ஸ்….” என்ற குரலை கேட்டு ரமணா கடும் கோபத்துடன் திரும்பினான். கொஞ்ச தூரத்தில் ஒரு தாத்தா அவருடைய வழி தவறி செல்லும் மாட்டை மிரட்டி மீண்டும் வழிக்கு கூட்டிக்கொண்டிருக்கிறார். ரமணாவின் முகம் கொஞ்சம் கோபம், கொஞ்சம் வெட்கம் அப்புறம் வெயில் எல்ல
காலையில் அலுவலகமே பரபரப்பாக இயங்கிக்கொண்டிருக்க, “One minute guys… Shall I have your attention?” என்ற Project Manager-ன் குரலை கேட்டு ஜெய் நிமிர்ந்து பார்த்தான். அனைவரும் தங்கள் வேலையை நிறுத்திவிட்டு திரும்பி பார்க்க, Project manager “இது விஜய்…
படித்து முடித்துவிட்டு வேலை கிடைக்காமல் இருக்கும் சமயம் எவ்வளவு கடினமானது என்பது ஐடி நிறுவனங்கள் கொத்து கொத்தாக Mechanical Engineering படித்தவர்களை கூட networking-க்கு ஆள் எடுக்கும் trend-க்கு முன்பு graduate செய்த பட்டதாரிகளுக்கு தான் தெரியும். அடு
நான் ஆரம்பத்தில் என் மனதில் தோன்றும் செக்ஸ் கற்பனைகளை எழுதுவதற்காக இந்த வலைமனையை ஆரம்பித்தாலும் வருடங்கள் ஓட ஓட எழுத்து நடையை மெருகேற்றுவதற்கும், Wordpress platform-ஐ கொண்டு வலைமனை உருவாக்கி மேம்படுத்த பயிற்சி செய்யும் Sandbox களமாகவும், erotica blog
ஒரு சனிக்கிழமை மதியம்…. நான் என் மகளுக்காக வாங்கிய Playstation மற்றும் VR Glass set பல நாட்களுக்கு முன்பே home delivery ஆகியிருந்தாலும், அதைTV-யுடன் இணைக்க இன்று தான் சமயம் கிடைத்தது. நான் அதன் Cable-களுடன் மல்லுக்கட்டிக் கொண்டிருக்கிறேன். 65″ LCD
நான் கையில் இருந்த குடித்த juice tumbler-களை kitchen sink-ல் போட்டுவிட்டு, fridge door-ல் தொங்கிய துணியை எடுத்து கையை துடைக்க, பின்னாலேயே வந்த என் மனைவி என்னை பார்த்து கல்மிஷமாக சிரித்தாள். நான் “என்ன?” என்பது போல புருவத்தை நெறித்தபடி ஒரு டம்ப்ளரை எட
அது 90களின் இறுதி… Internet என்று கம்ப்யூட்டர்களை இணைக்கும் தொழில்நுட்பம் மற்றும் cellular phone எல்லாம் அமெரிக்க military-க்கு மட்டுமே உபயோகத்தில் இருந்தது. அந்த சமயத்தில் வளர்ந்தவர்களின் வாழ்க்கை முறை எல்லாம் எளிமையாகவும் இனிமையாகவும் இருந்தது. ப
வயலிலும் பெரிதாக வேலை வேலை இல்லை… பொண்டாட்டியும், எழிலனும் பக்கத்து ஊரில் இருக்கும் சொந்தக்கார வீட்டுக்கு போயிருந்தார்கள்… சரத் கொஞ்சம் சலித்தபடி டிவி சேனலை மாற்றிக்கொண்டிருந்தான். ஏதோ ஒரு TV Channel-ல் ரசிகன் படம் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. ஆரம்பித்து
விஜய்யின் கையில் அந்த Canon EOS 5D DSLR பழகிய நாய்க்குட்டி போல குழைந்தது. விஜய்யின் கண் கேமிரா கண்ட காட்சிகளை அவன் கையில் இருந்த DSLR Camera சர் சர்ரென்று சரமாரியாக சுட்டு பத்திரப் படுத்திக்கொண்டிருந்தது. வெயில் காரணமாக விஜய் தொடை வரைக்குமான shorts ம
கல்லை கண்டா நாயை காணோம்… நாயை கண்டா கல்லை காணோம்னு சொல்றது எவ்வளவு உண்மைங்குறது எனக்கு மட்டும் தான் தெரியும்… எனக்கு காலேஜ்ல அப்படி ஒரு விஷயம் நடந்துச்சு. ஏதாவது ஒரு காரணம் வச்சு எனக்கு Electrical lab மட்டும் தள்ளி தள்ளி போயிட்டே இருந்தது. அதனால
சுவர் கடிகாரத்தில் மணி இரவு 11:30-ஐ தொட்டபோது கிட்டத்தட்ட எல்லாருடைய கண்களிலும் ஒரு களைப்பு தெரிந்தது. வழக்கம் போல எப்போடா டீ குடிக்க வெளியே கிளம்பலாம்னு மத்தவங்க எல்லாம் காத்திருக்க, நானும் பிரகாஷும் ஒருவழியாக எங்கள் புத்தகங்களை மூடிவைத்தோம். ஒருவகை
