ஆணின் முரட்டு செக்ஸுக்கு ஈடுகொடுக்க இன்னொரு ஆணால் மட்டுமே முடியும் என்பதை மீண்டும் நிரூபிக்கும் ஆண்களிடையேயா கசமுசாக்கள் நிறைந்த கில்ஃபான்ஸ் கதைகள்.
“உடம்பு நல்லா இருந்தா நானே புவனா கல்யாணத்துக்கு போய் இருப்பேன்… என்னால முடியலன்னு சொல்லி தான் உன்ன போக சொல்றேன்..” என்று படுக்கையில் இருந்து அருள்மொழியின் அப்பா அலுத்துக் கொள்ளும் போது அவனால் வேறு எதுவும் செய்ய முடியவில்லை. அருள்மொழிக்கு ஒரு பக்கம்
ஹீராவை படுக்கவைத்துவிட்டு தீபாஞ்சன் ஹாலுக்கு வந்தபோது சரத் ஆடையில்லாமல் சோபாவில் சரிந்து மெலிதாக உறங்க ஆரம்பித்திருந்தான். தீபாஞ்சன் அவனருகில் வந்ததும் சரத் அவனை பார்த்து சிரித்து “சூப்பர் பெர்பார்மன்ஸ்” என்று சொல்லி கட்டைவிரலை தூக்கி காண்பித்தான். ந
அன்னைக்கு மதியானம் சென்னையில் ஒரு consultant-இடம் இருந்து ஒரு போன்… “உங்களுக்கு interview நாளைக்கு ஏற்பாடு பண்ணியிருக்காங்க. Attend செஞ்சீங்கன்னா கட்டாயம் கிடைச்சுடும். ” என்று அந்த பெண் சொன்னதும் உடம்பில் ஒரு புத்துணர்ச்சி. வேலையில்லாமல் பெங்களூரூ
சரத் தன் அருகில் இருந்த சுத்தமான துண்டை எடுத்து ஊர்மிளாவுக்கு கொடுத்தான். அவளுடைய உடம்பு முழுவதும் post workout stretches ஏராளமான வியர்வையை சுரக்க வைத்திருந்தது. அன்றைய workout session முடிந்து அவள் cooldown செய்கிறாள். அவளது personal trainer சரத்தை
சஞ்சீவ் விஜய்யோட ரொம்ப நெருங்கிய நண்பன். இருவரும் பள்ளியிலிருந்து ஒரே பெஞ்சில் பக்கத்து பக்கத்தில் உட்கார்ந்து வளர்ந்தவர்கள். இப்போது கல்லூரியிலும் ஒன்றாக இருக்கிறார்கள். விஜய்க்கு சஞ்சீவை ரொம்ப பிடிக்கும் ஆனால் அதை விட அதிகமாக சஞ்சீவுக்கு விஜய்யை பி
சரத்தின் கார் அவனது பண்ணை வீட்டை அடைந்தபோது இருட்ட ஆரம்பித்திருந்தது. தீபாஞ்சன் காரில் இருந்து இறங்கி காம்பவுண்ட் கதவை திறந்துவிட, சரத் வண்டியை உள்ளே கொண்டுபோய் மரத்தடியில் நிறுத்தினான். கதவை திறந்துக்கொண்டு தீபாஞ்சனை மென்மையாக இடுப்பில் கைபோட்டபடி உ
அன்றைய நாள் மதியத்திற்கும் மாலைக்கும் நடுவில் ஒரு நிலைகொள்ளாத மந்தகாச நிலையில் இருந்தது… முன்பாவது 4:00-4:15 மணிக்கு Tea-யும், ஏதாவது snacks பொட்டலமும் வந்துக்கொண்டிருந்தது ஆனால் Global recession என்று அதையும் கூட நிர்வாகம் நிறுத்திவிட்டது. கார்த்த
ஹாய் வணக்கம் என்னோட பேரு கார்த்திக் . என்னோட சொந்த ஊர் நாகர்கோயில். நான் கும்மிடி பூண்டி பக்கத்துல இருக்குற ஒரு சின்ன கிராமத்துல வேலை பாக்குறேன். என்னோட கல்லூரி படிப்பை நான் 2014 இல் முடித்தேன் . எனக்கு நெறைய கே அனுபவம் இருக்கு . ஆனா நேத்து நடந்தது க
இரண்டு வார ஹாஸ்பிடல் வாசத்துக்கு பிறகு நான் என் வீட்டின் Living room sofa-ல் தளர்வாக உட்கார்ந்திருக்கிறேன். அர்ணாபும் விஷ்வாவும் என்னுடைய கட்டில் மெத்தையை, மலமும் மூத்திரமும் ஊறிய coir படுக்கையை கழுவி சுத்தப்படுத்த மாடிக்கு கொண்டு போகிறார்கள். எனக்கு
“ஞாயிற்றுக்கிழமையாச்சும் கொஞ்சம் நிம்மதியா தூங்கலாம்னா அதுக்கும் விட மாட்டேங்குறே…” என்று அபினவ் முனகிக்கொண்டே போர்வையை இழுத்து முகத்தை மூடினான். ஆனால் அது அதே வேகத்தில் விலக்கப்பட்டது. அபினவ் சுணங்கியபடி கண் விழிக்க, எதிரில் அவன் அம்மாவின் முகம் க
இரவின் இருட்டை சாலையோர ஹாலோஜன் விளக்குகளின் ஆரஞ்சு நிற ஒளி விரட்டிக்கொண்டிருக்கிறது. ஆனால் எங்கள் மனதில் இப்போது தான் இருள் படர ஆரம்பிக்கிறது. காதலித்தபோது உலகம் கண்ணுக்கு தெரியவில்லை. ஆனால் எதிர்பாராத பிரச்சனை வரும்போது சிறு தூசி கூட பாறையாக தெரிகிற
காலை எட்டு மணிக்கே நகரத்தின் பரபரப்போடு வெயிலின் கசகசப்பும் ஆரம்பித்துவிட்டது. என் Royal Enfield Bullet-ன் பின்புறத்தில் அர்ணாப்பை சுமந்துக்கொண்டு நான் எங்கள் வீட்டு தெருவில் நுழைந்தபோது எனக்கு ஒரு பக்கம் என்னவனை என்னுடைய வீட்டுக்கு முதல் முறையாக அழை
