சுவர் கடிகாரத்தில் மணி பதினொன்று அடித்தபோது ஹரீஷுக்கு இருப்பு கொள்ளவில்லை. வாசல் கதவை வெறித்து வெறித்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். வேலை இருந்தால் கவனம் வேறு இடத்தில் இருக்கும். ஆனால் சும்மா இருப்பதால் அவன் மனம் வெறுத்துப்போய் இருந்தது. அதற்கு வடிகாலாக
“ஏங்க! எங்க அப்பாவுக்கு AGS Office-ல கொஞ்சம் வேலை இருக்காம். அவரோட Pension paper ரொம்ப நாளா move ஆகாம இருக்காம். அவரோட friends circle-ல யாரோ அவங்களுக்கு தெரிஞ்சவங்களை refer பண்ணியிருக்காங்களாம். வந்து அந்த வேலையை பார்த்துட்டு அப்படியே நாம் எல்லாரும்
ரீனாவை ஓத்ததும், அதை தொடர்ந்து இரண்டு முறை கையடித்ததும் ஹரீஷை தளரவைத்ததால் கட்டிலில் குப்புறப்படுத்து அம்மணமாக தூங்கிப்போனான். மதியம் சாப்பிடாததால் வயிறு பசித்தாலும் ஹரீஷ் எழுந்திருக்க மனமில்லாமல் தூக்கத்தை தொடர்ந்தான். லண்டனில் மாலை நான்கு மணிக்கெல்
அவினாஷ் தன் உதடுகளை ரவியின் முதுகில் படரவிட்டபோது சில நிமிடங்களுக்கு முன்பு குளித்திருந்ததால் ரவியின் சருமம் வழக்கத்தை விட கொஞ்சம் மென்மையாக, ஈரப்பதத்தோடு இருந்தது. ரவி அவினாஷின் இந்த பரவலை அனுமதித்து கண்கள் மூடி அனுபவித்தபடி உடம்பை தளர்வாக விட்டு அம
“ஹரீஷ்! நீ அடுத்து எப்போ ரித்திகா வீட்டுக்கு போவே?” ஒரே விட்டில் இருப்பவர்கள் எதிரும் புதிருமாக இருக்கக்கூடாது, வெறும் house sharing-ல் இருந்தாலும் அடுத்தவர்கள் ஓரளவுக்கு அத்தியாவசியமான நெருக்கம் வேண்டும் என்று ரித்திகா மிகவும் வற்புறுத்த, வேறுவழியின
“ரீனா! ப்ளீஸ் இன்னைக்கு மட்டும் வா… இனிமேல் உன்னை தொந்தரவு பண்ண மாட்டேன்” ஹரீஷ் மொபைலில் அவள் காலில் விழாத குறையாக கெஞ்சினான். ஒருவேளை அவள் நேரில் இருந்திருந்தால் ஹரீஷ் இந்நேரத்துக்கெல்லாம் அவள் காலில் விழுந்திருப்பான். கடைசியில் ரீனா பெரிய மனது பண
ரூபாவின் சித்தப்பா லக்ஷ்மிபதி மும்பையிலிருந்து மாப்பிள்ளை பார்ப்பதற்காக Project meeting என்று முக்காடு போட்டுக்கொண்டு வந்திருக்கிறார். வந்து இரண்டு நாட்கள் ஆகிறது. MNC-யில் Senior Project manager என்ற கெத்து அவரது நடவடிக்கைகளில் தம்பட்டம் அடிக்கப்பட்
காலையில் அலாரம் சத்தம் கேட்டு ரவி அரைத்தூக்கத்தில் அதை Snooze செய்துவிட்டு மீண்டும் தன் தூக்கத்தை தொடர முயற்சித்தான். ராத்திரி கண் முழித்தது கண்ணை எரிச்சலூட்டினாலும் ஏனோ ரவிக்கு அதற்கு மேலே தூக்கம் வரவில்லை. புரண்டு புரண்டு படுத்து மீண்டும் தூங்கப்பா
“ஹரீஷ்! நீ என்ன பண்றேன்னு தெரிஞ்சு தான் பண்றியா? உன்னால இது முடியாது… Please don’t take it up” சபா ஹரீஷிடம் சொன்னபோது அவன் வார்த்தைகளில் உண்மையான அக்கறை தான் இருந்தது. ஹரீஷ் எப்படியும் சீக்கிரமாக சம்பாதிக்க ஆரம்பித்து சபாவை வீட்டைவிட்டு வெளியே அனுப
“அண்ணா… அந்த பக்கம் பார்த்து வாங்க… கொஞ்சம் சேறா தான் இருக்கு. உள்ளே பள்ளமா இருக்கான்னு தெரியலை” அவினாஷ் கையை நீட்ட, தண்ணிர் தேங்கியிருந்த அந்த சிறிய குட்டைக்கு அப்பால் இருந்து ரவி அவன் கையை நீட்டி பிடித்துக்கொண்டு, காலில் சேறு படாத அளவுக்கு கால்
