இரண்டு அல்லது மேற்பட்ட வயது வந்த ஆண்களுக்கிடையே நடக்கும் உடன்பட்ட உடலுறவு கதைகள்.
வெளியே பிருத்வி நிகிதாவை வரவேற்றதும் சரத் ஜாக்கியை கிஸ்ஸடித்தவாறே அறைக்குள் தள்ளிச்சென்று கதவை தாழிட்டான். இந்த நேரத்தில் பிருத்வியோ இல்லை நிகிதாவோ விளையாட்டுக்கு கூட தங்கள் இடையே வருவதை சரத் விரும்பவில்லை. ஜாக்கியும் சரத்தும் perfect-ஆக choreograph
சரத் தன் வீட்டு ஹாலில் இருந்த Music system-ல் மெல்லிய இசையை படரவிட்டான். பட்டன்கள் போடாத மெல்லிய காட்டன் சட்டை அவனது விரிந்த மார்பின் இருபக்கங்களிலும் சரிந்து சரத்தின் கல்லூட்டும் மார்புகளை எடுப்பாக காட்டியது. சரத்தின் நெஞ்சிலிருந்து மார்புமுடி மெல்ல
கூரியர் பையன் ஹரீஷுக்கு வெயிலில் அலைந்து அந்த வீட்டை கண்டுபிடித்தபோது முதலில் கொஞ்சம் ice water இருந்தா வாங்கி குடிக்கவேண்டும் என்னுமளவுக்கு தாகம் தொண்டையை வரட்டியது. ஆனால் கையில் இருந்த பார்சலை பார்த்தபோது அதற்கு சமயம் கிடைக்குமா தெரியவில்லை. காரணம்
தாய்லாந்தின் பட்டாயா பீச்சில் உள்ள கிளப்புகளில் பெண்கள் நடத்தும் stripshow-க்கள் மட்டுமல்லாமல் என்னை போன்ற gay ஆண்களுக்காகவும், மற்றும் பெண்களுக்காகவும் ஆண் strippers நடத்தும் show-கள் எப்போதும் housefull-ஆக இருக்கும். Greece-ன் Mykonos போல இங்கும் G
கார்த்திக்குக்கு காதில் ஏதோ குறுகுறுப்பாக ஊர்வது போல தோன்ற அவன் தூக்கம் கலைந்தது. சட்டென்று மல்லாக்க திரும்ப முடியாத அளவுக்கு தன் முதுகுபக்கம் நெருக்கப்பட்டிருப்பதும், தன் உடம்பு அசையமுடியாத அளவுக்கு தன் நெஞ்சில் விக்ரமின் கைகள் சிறைவைத்திருப்பதை உணர
“Coming…” உள்ளே குரல் கேட்டு சில நொடிகளில் கதவின் தாழ்ப்பாள் கிளிக் சத்தத்தோடு திறக்க, விக்ரமின் இதயத்துடிப்பு சில நொடிகளுக்கு உச்சத்தை தொட்டுவிட்டு, கதவை திறந்த கார்த்திக்கின் முகத்தில் தெரிந்த புன்னகையில் மீண்டும் இயல்பை அடைந்தது. கார்த்திக்கும்
சனிக்கிழமை மாலை… மெல்ல மெல்ல சூரியன் தனது கதிர்களின் வீரியத்தையும் வெப்பத்தையும் குறைத்து குளிர்ச்சிக்கு இடம் கொடுத்துக்கொண்டிருக்கும் வேளையில் ரியோ மெல்ல மாடிக்கு போனான். அங்கே துவைக்கப்பட்ட துணிகள் எல்லாம் காய்ந்துக்கொண்டிருந்தது. பக்கத்து போர்ஷன
நான் என் முதுகு ஜன்னல் கம்பிகளில் பதிவது போல உட்கார விக்ரம் எனது சட்டையை மீண்டும் விரித்துவிட்டு, எனது இடது காலை இழுத்து சீட்டில் நீட்டிவிட்டு என் காலுக்கு இடையே உட்கார்ந்தார். மலபார் சாலைகளின் இருட்டு எங்களுக்கு உதவ, விக்ரம் தன்னுடைய சூடான காற்று என
ஓட்டமும் நடையுமாக தனியார் பஸ் ஸ்டேண்டுக்கு வந்து சேரும்போது மங்களூர் பஸ் கிளம்ப தயாராக இருந்தது. ஆட்டோவுக்கு காசு கொடுத்து கட் பண்ணிவிட்டு பஸ்ஸில் ஏறப்போகும்போது அந்த கிளீனரின் முகத்தில் எள்ளும் கொள்ளும் வெடித்தது. டிக்கெட்டை நீட்ட, அவனுடைய Tripsheet
“பரத்… நாம் முன்னாடி ஊர்ல குடியிருந்தப்போ அந்த வீட்டு ஓனர் பையன் ஹரி இருக்கான்ல… அவன் இன்னைக்கு சாயங்காலம் வருவான். அவனுக்கு நாளைக்கு செண்டிரல் சர்வீஸ் எக்ஸாம் இருக்காம்… நம்ம ஊர்ல தான் செண்டர் போட்டிருக்காம்… அவன் சாயங்காலம் வந்துட்டு நாளைக
அவினாஷுக்கு அந்த மும்பை மெட்ரோ நெரிசலான ரயிலில் பயணம் செய்வது என்பது தவிர்க்கமுடியாத அவஸ்தை. அவன் டெர்மினலில் ஏறுவதால் பெரும்பாலும் ஏறும்போது உட்கார இடம் கிடைத்துவிடும். ஆனால் அடுத்தடுத்த நிறுத்தங்களில் கூட்டம் அள்ளும்… வண்டிப்பெட்டியே நிறைமாத கர்ப
“அல்லி தும்பா ஜாகா இதேரி… சொல்ப முந்தே ஹோகி” (அங்கே நிறைய இடம் இருக்கு… கொஞ்சம் முன்னாடி போங்க) – BMTC கண்டக்டர் வாசலில் இருந்து கத்தியபோது “டேய்! உனக்கு மனசாட்சியே இல்லையாடா?” என்று திரும்பி கத்தவேண்டும் போல இருந்தது. ஆனாலும் என்னால் ஒன்றும் செய
