ஹரீஷ் ராணியிடம் கன்னி கழிந்ததற்கு பிறகு மூன்று நான்கு தடவை அவளுக்கு delivery கொடுக்க போயிருந்தான். அவளுக்கு parcel வந்தால் அவளை அழைத்து delivery கொடுக்க சரியான நேரம் எதுவென்று கேட்ட பிறகே போவான். அதற்கேற்ற மாதிரி delivery பொருட்களோடு சேர்த்து அவளது ப
இரவின் இருட்டில் மெல்ல மெல்ல ஊர் அடங்கிக்கொண்டிருந்தாலும், Sodium vapour விளக்குகள் இருட்டை விரட்டியதோடு மட்டுமல்லாமல் அந்த ஏரியாவின் இளசுகளையும் உறங்கவிடாமல் விழிப்பாக வைத்திருந்தது. சுற்றிலும் கட்டடங்களால் சூழப்பட்டிருந்த அந்த corporation park-ல் ச
ரவி தன்னுடைய வாழ்க்கையில் எப்படிப்பட்ட நல்ல விஷயங்களை எல்லாம் அறிமுகப்படுத்தி இருக்கிறான் என்பதை அவ்வப்போது அவினாஷ் நினைக்கும் போதெல்லாம் ரவியின் நினைவுகள் அவனது ஏக்கத்தை தூண்டிவிட்டு விளையாடிப்பார்க்கும். தான் பள்ளியில் படிக்காத தமிழை ரவியிடம் படித்
“ஏண்டா இவ்வளவு serious issue-னு சொல்லியிருந்தா நான் மட்டுமாச்சும் வந்திருபேன் இல்லை?” ரித்திகா படுக்கையில் இருந்த ஹரீஷின் தலையை கோதினாளா இல்லை தட்டினாளா என்று தெரியாதபடிக்கு ஏதோ ஒன்று செய்தாள். பக்கத்தில் இருந்த சபாவின் கையை பிடித்துக்கொண்டு “Thanks
“ஹாங்…. ஆ! ஆ!” ஜெய்யின் மெல்லிய முனகல் அந்த காலி ஃப்ளாட்டில் கிசுகிசுப்பாக எதிரொலித்து தூரத்தில் எழுந்த கடலலைகளின் சத்தத்தில் அடங்கியது. ஜெய்யின் முகத்தில் இருந்த அந்த மந்தகாச சிரிப்பு அவன் விளையாட்டுக்காக சத்தமாக முனகுவதை சொல்லாமல் சொல்லியது. மார்
“ஜெய்! இந்த sea facing 3 BHK flat பயங்கர demand-ல இருக்கு… மூணு பக்கமும் share பண்ணிக்காத சுவர் மட்டுமுல்லாம மூணு சுவத்துலேயும் பெரிய பெரிய கண்ணாடி கதவு… இங்கே இருந்து பார்த்தீங்கன்னா ஒரு பக்கம் beach தெரியுது… 20வது மாடிங்குறதால வெளிச்சத்துக்க
“அண்ணா… அந்த பக்கம் பார்த்து வாங்க… கொஞ்சம் சேறா தான் இருக்கு. உள்ளே பள்ளமா இருக்கான்னு தெரியலை” அவினாஷ் கையை நீட்ட, தண்ணிர் தேங்கியிருந்த அந்த சிறிய குட்டைக்கு அப்பால் இருந்து ரவி அவன் கையை நீட்டி பிடித்துக்கொண்டு, காலில் சேறு படாத அளவுக்கு கால்
“ஹரீஷ்! நீ என்ன பண்றேன்னு தெரிஞ்சு தான் பண்றியா? உன்னால இது முடியாது… Please don’t take it up” சபா ஹரீஷிடம் சொன்னபோது அவன் வார்த்தைகளில் உண்மையான அக்கறை தான் இருந்தது. ஹரீஷ் எப்படியும் சீக்கிரமாக சம்பாதிக்க ஆரம்பித்து சபாவை வீட்டைவிட்டு வெளியே அனுப
காலையில் அலாரம் சத்தம் கேட்டு ரவி அரைத்தூக்கத்தில் அதை Snooze செய்துவிட்டு மீண்டும் தன் தூக்கத்தை தொடர முயற்சித்தான். ராத்திரி கண் முழித்தது கண்ணை எரிச்சலூட்டினாலும் ஏனோ ரவிக்கு அதற்கு மேலே தூக்கம் வரவில்லை. புரண்டு புரண்டு படுத்து மீண்டும் தூங்கப்பா
நான் வேலைக்கு சேர்ந்த் புதிதில் அந்த Bachelor mansion-ல் தான் அறையெடுத்தேன். எனக்கோ ஏற்கனவே தம்மு, தண்ணி அலர்ஜி. அந்த மேன்ஷனுக்கு வந்ததும் பான்பராக் வாசம் அலர்ஜியும் சேர்த்துக்கொண்டது. அது என்ன எழுதப்படாத சட்டமோ தெரியவில்லை…. நம்ம ஊர்லயே எந்த மேன்ஷ
ரூபாவின் சித்தப்பா லக்ஷ்மிபதி மும்பையிலிருந்து மாப்பிள்ளை பார்ப்பதற்காக Project meeting என்று முக்காடு போட்டுக்கொண்டு வந்திருக்கிறார். வந்து இரண்டு நாட்கள் ஆகிறது. MNC-யில் Senior Project manager என்ற கெத்து அவரது நடவடிக்கைகளில் தம்பட்டம் அடிக்கப்பட்
“ரீனா! ப்ளீஸ் இன்னைக்கு மட்டும் வா… இனிமேல் உன்னை தொந்தரவு பண்ண மாட்டேன்” ஹரீஷ் மொபைலில் அவள் காலில் விழாத குறையாக கெஞ்சினான். ஒருவேளை அவள் நேரில் இருந்திருந்தால் ஹரீஷ் இந்நேரத்துக்கெல்லாம் அவள் காலில் விழுந்திருப்பான். கடைசியில் ரீனா பெரிய மனது பண
