கையடிப்பது என்றால் நமக்கு நாமே சுயஇன்பம் செய்து கொள்வது மட்டுமல்லாது, துணைகளுக்கும் கையடித்து, விரல் விட்டு இன்பம் கொடுக்கும் நிகழ்வுகள் கொண்ட ஜாலி கதைகள்.
“பரவாயில்லை… இன்னைக்கு cheat day-ன்னு நினைச்சுக்கோங்க. calories-ஐ எல்லாம் count பண்ணாதீங்க. நல்லா சாப்பிடுங்க” என்று என் மனைவி அவன் தட்டில் கூடுதலாக பொன்னிறமாக பொறிந்த கோபி மஞ்சூரியனை தள்ளியபோது அவள் அவனிடம் ஜொள்ளு விட்டு வழிகிறாள் என்பது எனக்கு அப
இது சரத் தன் சொந்த படத்தில் நக்மாவை கதாநாயகியாக “போட்ட”போது நடந்திருப்பதாக கற்பனை செய்யப்பட்ட கதை. சினிமாவில் பொதுவாக கதாநாயகர்கள் தங்களோடு நடிக்கும் நடிகையை ஓப்பது என்பது எழுதப்படாத சட்டம் என்று சொல்லப்படுகிறது. இந்த சூழ்நிலையில் ஹீரோ ஹீரோயினிடம் “ட
நாம் நிற்கும் Queue-வை விட மற்ற queue-க்கள் தான் வேகமாக நகரும் என்னும் Murphy’s law வரிசையில் “நாம் desperate-க connecting bus பிடிக்க போகும் போது தான் நம் பேருந்து மெதுவாக போகும்” என்பதையும் சேர்த்துக்கொள்ளலாம். நான் அவ்வப்போது கடிகாரத்திலும் mobile
![நண்பனுக்கு ஆறுதல் சொல்லப் போனேன் [சுட்டக்கதை]](https://images.gilmastories.com/albums/featured/251.featured.webp "நண்பனுக்கு ஆறுதல் சொல்லப் போனேன் [சுட்டக்கதை]")
என் பெயர் நரேஷ். வயது 50. அழகான மனைவியும் குழந்தைகளும் உண்டு. மனைவி எனக்கு இப்போதும் எப்போது வேண்டுமானாலும் முழு ஒத்துழைப்புக் கொடுக்கிறாள். ஆனாலும் எனக்கு அது போதாமல் அவ்வப்போது ஹோமோ பார்ட்னர்களைத் தேடி அலைவேன். எனக்கு ஒரு நண்பன். முரளி என்று பெயர்.
மொதுவாக புழுதி பறக்கும் அந்த கிராமத்து சாலை அதிகாலையின் பனியின் ஈரப்பதம் காரணமாக மண் சாலை வாகனங்களின் அழுத்தத்தை வாங்கிக்கொண்டு அமுக்கமாக இருந்தது. அப்படிப்பட்ட ஒரு காலை பொழுதில் தான் நம் ஆண்மை சின்னங்களான விஜய்யும் சரத்தும் சந்தித்து அதே இரவில் முதல
நாட்கள் வாரங்கள் ஆகின… வாரங்கள் மாதங்களாக மாறின… எனக்கு ஓரளவுக்கு வேலை set ஆகிவிட்டது. ஆரம்பத்தில் இந்த வேலையை விட்டுவிடு என்று சொல்லிக்கொண்டிருந்த அர்ணாபும் தன் சுருதியை மெல்ல குறைத்துக்கொண்டான். அதோடு சேர்ந்து நாங்கள் ஒன்றாக இருக்கும் நேரங்களும
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்….” நீங்க பார்த்துக்கொண்டிருப்பது சன் டிவியின் தமிழ் மாலை என்று தொலைகாட்சியில் மஞ்சள் பின்னணியில் உலக உருண்டையை கிழித்து சுற்றி தமிழ் மற்றும் ஆங்கில எழுத்துகளில் சன் டிவி சுற்றிக்கொள்ள, நான் என் லுங்கியை சரியாக மடித்து கட்டியபடி வாசலை நோக்
வாலிபத்தின் வாசலில் நிற்கும் எனக்கு என்ன காரணத்தாலோ தெரியவில்லை… என் வயசு பெண்களையோ இல்லை ஆண்ட்டிகளையோ பார்க்கும் போது எந்த கிளுகிளுப்பும் ஏற்படுவதில்லை. அதற்காக வயசு பசங்களை பார்த்தா என் பூள் தூக்கிக்குமான்னு கேட்டாலும் பதில் அதே தான். ஆனா எனக்கு
நானும் மோகனும் அவனுடைய வீட்டு மொட்டை மாடியில் இருந்தோம். ஒரே ஒரு அறை கொண்ட மாடி அது. அந்த அறையின் கதவை தாழிட்டுவிட்டு ஜன்னலை திறந்து வைத்துக் கொண்டு காத்திருந்தோம். நான் கொஞ்ச நேரம் ஜன்னலில் இருந்து பார்த்துக் கொண்டிருப்பேன். பின்பு அவன் வந்து பார்த்
“உடம்பு நல்லா இருந்தா நானே புவனா கல்யாணத்துக்கு போய் இருப்பேன்… என்னால முடியலன்னு சொல்லி தான் உன்ன போக சொல்றேன்..” என்று படுக்கையில் இருந்து அருள்மொழியின் அப்பா அலுத்துக் கொள்ளும் போது அவனால் வேறு எதுவும் செய்ய முடியவில்லை. அருள்மொழிக்கு ஒரு பக்கம்
சரத் தன் அருகில் இருந்த சுத்தமான துண்டை எடுத்து ஊர்மிளாவுக்கு கொடுத்தான். அவளுடைய உடம்பு முழுவதும் post workout stretches ஏராளமான வியர்வையை சுரக்க வைத்திருந்தது. அன்றைய workout session முடிந்து அவள் cooldown செய்கிறாள். அவளது personal trainer சரத்தை
அன்றைய நாள் மதியத்திற்கும் மாலைக்கும் நடுவில் ஒரு நிலைகொள்ளாத மந்தகாச நிலையில் இருந்தது… முன்பாவது 4:00-4:15 மணிக்கு Tea-யும், ஏதாவது snacks பொட்டலமும் வந்துக்கொண்டிருந்தது ஆனால் Global recession என்று அதையும் கூட நிர்வாகம் நிறுத்திவிட்டது. கார்த்த
“ஞாயிற்றுக்கிழமையாச்சும் கொஞ்சம் நிம்மதியா தூங்கலாம்னா அதுக்கும் விட மாட்டேங்குறே…” என்று அபினவ் முனகிக்கொண்டே போர்வையை இழுத்து முகத்தை மூடினான். ஆனால் அது அதே வேகத்தில் விலக்கப்பட்டது. அபினவ் சுணங்கியபடி கண் விழிக்க, எதிரில் அவன் அம்மாவின் முகம் க
காலை courier collection centre-ஐ திறந்துவிட்டு ஹரீஷ் கல்லாவில் உட்கார்ந்தான். நேற்று இரவு வந்த கட்டுகளை பிரிக்கவேண்டும். ஆனால் ஏதோ ஒரு சோம்பேறித்தனம். அப்படியே உட்கார்ந்த நிலையிலே கண்ணயர்ந்தான். “அண்ணே… இந்த water can-ஐ எல்லாம் எங்கே அடுக்கட்டும்?”
தண்ணி அடித்த மப்பு மணிகண்டனின் கண்களில் அடர் சிவப்பை படரவிட்டிருந்தது. எதிரில் மணிகண்டன் ஸ்பான்ஸ்ர் செய்த சரக்குக்காக அவன் உளறல்களை பொறுத்துக்கொண்டு side dish-ல் கவனமாக இருந்தான் அவன் நண்பன் பழனி. “மச்சான்! நான் என் love-க்கு எவ்வளவு sincere-ஆ இருந்த
