எத்தனை தடவை ஓத்தாலும் முதல் தடவை ஓப்பதும், ஓழ் வாங்குவதும் நினைவில் நிற்கும் என்பதில் சந்தேகம் இல்லை தான்… ஆனால் இது எத்தனையாவௌ ஓழாக இருந்தாலும் கதாபாத்திரங்களுக்கு இடையே நடக்கும் முதல் கஜகஜா…
மல்லிகாவின் SUV துபாயின் புகழ் பெற்ற Jhumeirah Beach Resort-ன் Compound-ல் நுழைந்து கடற்கரையின் நெருக்கத்தில் இருந்த மணல் மூடிய தார் போட்ட Car Parking-ல் வழுக்கியபடி நின்றபோது அவள் பார்வை கடற்கரையை நோட்டமிட்டது. துபாயின் வெயில் மற்றும் வார நாள் என்பத
“ஏங்க! எல்லா வீட்டுலயும் மாமியார் தான் மருமகன் கிட்டே நேருக்கு நேரா பார்த்து பேச கூச்சப்படுவாங்க… இங்கே என்னடான்னா எல்லாமே தலைகீழா இருக்கு” என்று பல்லை கடித்தபடி கவிதா பிரபாகரின் தோள்பட்டையில் இடித்து கிசுகிசுப்பாக சொன்னாள். பிரபாகர் “ஙே!” என்று நி
நாலஞ்சு நாளாவே எனக்கும் என் பொண்டாட்டிக்கும் பேச்சு வார்த்தையே இல்லை. ஒரு ஒன்னும் இல்லாத விஷயத்தை அவ்வளவு பெருசாக்கி கலாட்டா பண்ணிட்டு இருந்தா. கொஞ்சி பார்த்தேன் கெஞ்சி பார்த்தேன் ஆனா என்னால கால்ல எல்லாம் விழமுடியாதுன்னு அவளா வழிக்கு வர்ற வரைக்கும் f
“என்ன ஆனாலும் பரவாயில்லை… சுஜாவுக்கு இந்த மாப்பிள்ளை வேணாம்” என்று அடம் பிடித்த என்னை வீட்டில் இருந்த அத்தனை பேரும் விசித்திரமாக பார்த்தார்கள். “பைத்தியமாடா நீ! உங்க அக்காவுக்கு நல்ல வாழ்க்கை அமையுறதுல உனக்கு இஷ்டம் இல்லையா?” என் அம்மா சாபம் விடாத
கூரியர் பையன் ஹரீஷுக்கு வெயிலில் அலைந்து அந்த வீட்டை கண்டுபிடித்தபோது முதலில் கொஞ்சம் ice water இருந்தா வாங்கி குடிக்கவேண்டும் என்னுமளவுக்கு தாகம் தொண்டையை வரட்டியது. ஆனால் கையில் இருந்த பார்சலை பார்த்தபோது அதற்கு சமயம் கிடைக்குமா தெரியவில்லை. காரணம்
காலையில் ஏழு மணி போல சரத் ரவியின் வீட்டு காலிங்க் பெல்லை அழுத்திவிட்டு அது நளினமாக உள்ளே ஒலித்ததும் தள்ளி நின்றான். உடற்பயிற்சியை விட்டுவிட்டாலும் அவன் உடம்பு இன்னும் கட்டு குலையாமல் பொதி போல சும்மா கின்னென்று இருந்தது. சாதாரண வெள்ளை சட்டையில் பனியன்
“ஏன் உனக்கு படிக்கும் போது இவ்வளவு பதற்றமா இருக்கு? tension ஆகாம படி” சரத் நிகிதாவின் மணிக்கட்டில் நாடிபிடித்து பார்த்தபடி குரலில் கொஞ்சம் கண்டிப்புடன் சொன்னபோது கொஞ்ச தூரத்தில் sofa-வில் உட்கார்ந்திருந்த நிகிதாவின் அப்பா ரவி சட்டென்று திரும்பி பார்த
சனிக்கிழமை மாலை… மெல்ல மெல்ல சூரியன் தனது கதிர்களின் வீரியத்தையும் வெப்பத்தையும் குறைத்து குளிர்ச்சிக்கு இடம் கொடுத்துக்கொண்டிருக்கும் வேளையில் ரியோ மெல்ல மாடிக்கு போனான். அங்கே துவைக்கப்பட்ட துணிகள் எல்லாம் காய்ந்துக்கொண்டிருந்தது. பக்கத்து போர்ஷன
நான் என் முதுகு ஜன்னல் கம்பிகளில் பதிவது போல உட்கார விக்ரம் எனது சட்டையை மீண்டும் விரித்துவிட்டு, எனது இடது காலை இழுத்து சீட்டில் நீட்டிவிட்டு என் காலுக்கு இடையே உட்கார்ந்தார். மலபார் சாலைகளின் இருட்டு எங்களுக்கு உதவ, விக்ரம் தன்னுடைய சூடான காற்று என
அனிதா ஏரோபிக்ஸ் கிளாஸில் இருந்து கிளம்பியபோது லேசாக இருந்த தூறல் அவர்களது கடற்கரை சாலையில் சேர்ந்தபோது வானம் பொத்துக்கொண்டு கொட்டியது. அனிதாவுக்கு பத்திரமாக வீட்டுக்கு போய் சேர்ந்தால் போது என்று தோன்றியது. கடலை பார்த்தபடி ஊருக்கு ரொம்ப வெளியே, வார இற
