ஆணின் முரட்டு செக்ஸுக்கு ஈடுகொடுக்க இன்னொரு ஆணால் மட்டுமே முடியும் என்பதை மீண்டும் நிரூபிக்கும் ஆண்களிடையேயா கசமுசாக்கள் நிறைந்த கில்ஃபான்ஸ் கதைகள்.
நாலஞ்சு நாளாவே எனக்கும் என் பொண்டாட்டிக்கும் பேச்சு வார்த்தையே இல்லை. ஒரு ஒன்னும் இல்லாத விஷயத்தை அவ்வளவு பெருசாக்கி கலாட்டா பண்ணிட்டு இருந்தா. கொஞ்சி பார்த்தேன் கெஞ்சி பார்த்தேன் ஆனா என்னால கால்ல எல்லாம் விழமுடியாதுன்னு அவளா வழிக்கு வர்ற வரைக்கும் f
இது எனது வாழ்க்கையில் நடந்த ஒரு சம்பவத்தையும் மற்றொருவருக்கு ஏற்பட்ட அதே போன்ற அனுபவத்தையும் இணைத்து எழுதப்பட்ட கதை. அந்த ஆண்களுக்கான பிரத்யேக ஜவுளிக்கடை தி.நகர் ரங்கநாதன் தெருவில் சரவணா ஸ்டோர்ஸுக்கு அருகில் உள்ளது. எனக்கு சரவணா ஸ்டோர்ஸ் போன்ற கூட்டம
அர்ணாப்பும் நானும் மட்டும் அந்த meeting room-ல் தனியாக Knowledge transfer-ல் மும்முரமாக ஈடுபட்டிருந்தோம். நாங்கள் Office-ல் இருந்தாலும் நான் table-க்கு அடியில் அர்ணாப்பின் கையை கோர்த்துக்கொண்டு அவன் சொல்லித் தருவதை கவனித்துக் கொண்டு இருந்தேன். அவனும்
வெள்ளிக்கிழமை மாலை தொடங்கிய எங்கள் முதலிரவு நானும் அர்ணாப்பும் “இனி உடம்பில் தெம்பு இல்லை” என்று கெஞ்சும் அளவுக்கு நீளமாக நீண்டதற்கு காரணம் எங்கள் உடல்களோடு மனதும் இணைந்தது தான் காரணம் என்று சொல்வேன். அடுத்த நாள் காலை எழுந்திருக்கும் போதே அர்ணாப் கொட
என் எதிரே இருக்கும் இரண்டு 28″ monitors-களையும் மாற்றி மாற்றி பார்த்து வேலை செய்துக்கொண்டிருந்த நான் எப்போது கண்ணயர்ந்தேன் என்று தெரியவில்லை. திடீரென்று என் தோளில் கை படவும் நான் திடுக்கிட்டு எழுந்ததில் என் இதயம் கூடுதலாக துடித்தது. லேசாக வியர்த்துக்
நான் சில வருடங்களுக்கு முன்பு அந்த ஜிம்முக்கு போய்க்கொண்டிருந்தேன்… “Dostana” படம் வந்திருந்த சமயம் அது… ஜான் ஆப்ரஹாமின் பின்புறத்தை பார்த்து inspire ஆகியிருந்தேன். அதனால் நானும் ஜிம்மில் workout செய்து உடம்பை தேற்றவேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டு சேர்ந
அலுப்போட company guest house-ன் அறையில் இருக்கும் single cot-ல் வந்து பொத்தென்று சரிய, என் தோளில் இருந்த புது laptop bag என் முதுகு பகுதியில் ஏடாகூடமாக மாட்டிக்கொண்டது. “ப்ச்ச்ச்..” என்ற மெல்லிய எரிச்சலுடன் அதை நகர்த்திவிட்டு நன்றாக மல்லாக்க படுத்தபட
அன்றிரவு சோவென மழை பெய்துகொண்டு இருந்தது. பெங்களூருவின் குளிரை இந்த சென்னைக் காரனால் சகித்துக்கொள்ள முடியவில்லை. நான் தங்கி இருக்கும் அறையில் இருந்த என் ஒரே ஒரு நண்பனும் ஊருக்கு சென்றுவிட்டான். இரவு, இருட்டு, மழை, குளிர், தனிமை என்னை என்ன என்னவோ செய்
“ஏய்! உஸ்ஸ்ஸ்….” என்ற குரலை கேட்டு ரமணா கடும் கோபத்துடன் திரும்பினான். கொஞ்ச தூரத்தில் ஒரு தாத்தா அவருடைய வழி தவறி செல்லும் மாட்டை மிரட்டி மீண்டும் வழிக்கு கூட்டிக்கொண்டிருக்கிறார். ரமணாவின் முகம் கொஞ்சம் கோபம், கொஞ்சம் வெட்கம் அப்புறம் வெயில் எல்ல
காலையில் அலுவலகமே பரபரப்பாக இயங்கிக்கொண்டிருக்க, “One minute guys… Shall I have your attention?” என்ற Project Manager-ன் குரலை கேட்டு ஜெய் நிமிர்ந்து பார்த்தான். அனைவரும் தங்கள் வேலையை நிறுத்திவிட்டு திரும்பி பார்க்க, Project manager “இது விஜய்…
படித்து முடித்துவிட்டு வேலை கிடைக்காமல் இருக்கும் சமயம் எவ்வளவு கடினமானது என்பது ஐடி நிறுவனங்கள் கொத்து கொத்தாக Mechanical Engineering படித்தவர்களை கூட networking-க்கு ஆள் எடுக்கும் trend-க்கு முன்பு graduate செய்த பட்டதாரிகளுக்கு தான் தெரியும். அடு
நண்பனின் தம்பி. இன்ஜியரிங்க் படிக்கிறான். கணக்குல மட்டும் கொஞ்சம் வீக். நீ சொல்லித்தர்றீயானு கேட்டான். நேரம் கிடைக்கிறப்ப மாலை வேலையில சொல்லித் தரேன்னு சம்மதித்தேன். நண்பன் கருகருவென்று முரட்டுத்தனமா இருப்பான்….
