வெள்ளிக்கிழமை மாலை தொடங்கிய எங்கள் முதலிரவு நானும் அர்ணாப்பும் “இனி உடம்பில் தெம்பு இல்லை” என்று கெஞ்சும் அளவுக்கு நீளமாக நீண்டதற்கு காரணம் எங்கள் உடல்களோடு மனதும் இணைந்தது தான் காரணம் என்று சொல்வேன். அடுத்த நாள் காலை எழுந்திருக்கும் போதே அர்ணாப் கொட
என் எதிரே இருக்கும் இரண்டு 28″ monitors-களையும் மாற்றி மாற்றி பார்த்து வேலை செய்துக்கொண்டிருந்த நான் எப்போது கண்ணயர்ந்தேன் என்று தெரியவில்லை. திடீரென்று என் தோளில் கை படவும் நான் திடுக்கிட்டு எழுந்ததில் என் இதயம் கூடுதலாக துடித்தது. லேசாக வியர்த்துக்
அலுப்போட company guest house-ன் அறையில் இருக்கும் single cot-ல் வந்து பொத்தென்று சரிய, என் தோளில் இருந்த புது laptop bag என் முதுகு பகுதியில் ஏடாகூடமாக மாட்டிக்கொண்டது. “ப்ச்ச்ச்..” என்ற மெல்லிய எரிச்சலுடன் அதை நகர்த்திவிட்டு நன்றாக மல்லாக்க படுத்தபட
“ஏய்! உஸ்ஸ்ஸ்….” என்ற குரலை கேட்டு ரமணா கடும் கோபத்துடன் திரும்பினான். கொஞ்ச தூரத்தில் ஒரு தாத்தா அவருடைய வழி தவறி செல்லும் மாட்டை மிரட்டி மீண்டும் வழிக்கு கூட்டிக்கொண்டிருக்கிறார். ரமணாவின் முகம் கொஞ்சம் கோபம், கொஞ்சம் வெட்கம் அப்புறம் வெயில் எல்ல
“ரெண்டு பேரும் நாங்க வர லேட்டாச்சுன்னா பசியிலே புலம்பிக்கிட்டு இருக்காதீங்க…. Swiggy-ல ஏதாவது food order பண்ணி சாப்பிடுங்க…. முடிஞ்சா எங்களுக்கும் சேர்த்து வாங்கி வைங்க….” என்று ஆர்த்தி சொல்ல, மானசா “ஆமாம்… பொம்பளங்க shopping போனா அவங்களுக்கு
விஜயன் தன் wallet-ல் இருந்து பணத்தை எண்ணியபடி “நமக்கு வர்ற வருமானத்துல வாரத்துக்கு மூனு நாள் பிரியாணி ஆர்டர் பண்ணி சாப்புடுறதுங்குறது ரொம்ப ஓவர்… மாசக்கடைசி வேற… கொஞ்சம் பார்த்து செலவு பண்ணுடி” என்று அலுத்துக்கொண்டான். அபிராமி அவனிடம் இருந்து காச
“Joel… loosen your speedo strings” என்ற குரலை கேட்டு recliner-ல் சரிந்திருந்த அவள் நிமிர்ந்து பார்த்தாள். ஒரு photoshoot நடந்துக்கொண்டிருக்கிறது. அவள் யாரந்த fitness male model என்று ஆர்வத்துடன் பார்த்தாள். நல்ல விளைந்த சவுக்கு மரம் போல கருப்பாக கு
காலையில் அலுவலகமே பரபரப்பாக இயங்கிக்கொண்டிருக்க, “One minute guys… Shall I have your attention?” என்ற Project Manager-ன் குரலை கேட்டு ஜெய் நிமிர்ந்து பார்த்தான். அனைவரும் தங்கள் வேலையை நிறுத்திவிட்டு திரும்பி பார்க்க, Project manager “இது விஜய்…
படித்து முடித்துவிட்டு வேலை கிடைக்காமல் இருக்கும் சமயம் எவ்வளவு கடினமானது என்பது ஐடி நிறுவனங்கள் கொத்து கொத்தாக Mechanical Engineering படித்தவர்களை கூட networking-க்கு ஆள் எடுக்கும் trend-க்கு முன்பு graduate செய்த பட்டதாரிகளுக்கு தான் தெரியும். அடு
நண்பனின் தம்பி. இன்ஜியரிங்க் படிக்கிறான். கணக்குல மட்டும் கொஞ்சம் வீக். நீ சொல்லித்தர்றீயானு கேட்டான். நேரம் கிடைக்கிறப்ப மாலை வேலையில சொல்லித் தரேன்னு சம்மதித்தேன். நண்பன் கருகருவென்று முரட்டுத்தனமா இருப்பான்….
அன்பார்ந்த வாடிக்கையாளர்க்கு வணக்கம். பெயர் ரமேஷ் கற்பனை என்னத்தில் தீட்டப்பட்ட கதை படித்து மகிழுங்கள். அவள் பெயர் லட்சுமி அவளை பார்த்தது முதல் முறையாக எனது அலுவலகத்தில் நல்ல கும்முனு இருப்ப. நான் அப்போது நினைத்து பார்க்கவில்லை எதிர்காலத்தில் இவள் தா
![மாரியின் ராடும் சரளாவின் பொந்தும் [சுட்டகதை]](https://images.gilmastories.com/albums/featured/27.featured.webp)
சென்னை கோவிலம்பாக்கம் அருகில் வளர்ந்து வரும் ஒரு ஏரியாவில் கட்டப்பட்டு வரும் ஒரு தனி வீட்டின், கட்டிட மேஸ்திரி முத்துமாரி. அருப்புக்கோட்டையை சேர்ந்தவன். கட்டிடம் கட்டும் காண்ட்ராக்டர் எல்லா பொறுப்பையும் முத்துவிடம் ஒப்படைத்துவிட்டு, வார வாரம் சனிக்-க
