P G 05. கற்று தெரிவது காமக்கலை….

229 இது Paying Guest தொடர்கதையின் 5-வது அத்தியாயம்.

முன் கதை சுருக்கம்...
English medium படிப்பு மற்றும் outstation வளர்ப்பு காரணமாக அவினாஷுக்கு தமிழ் மொழியை எழுத படிக்க தெரியாதது மட்டுமல்லாமல், அதன் நுட்பத்தை, வார்த்தை ஜாலங்களை ரசிக்க தெரியாமல் இருப்பதை பார்த்த ரவி, தன் குழந்தை மிட்டுவோடு சேர்த்து ரவிக்கும் தமிழ் சொல்லிக்கொடுக்க ஆரம்பிக்கிறான். தமிழின் அழகோடு, காமமும் சேர்ந்துக்கொள்ள படிக்கும் நேரம் ஒன்றாக படுக்கும் நேரமாகவும் மாறுகிறது.

Just ஒரு கேள்வி...
கதையில் கில்மா படங்களை மறைத்துவிட்டு, வெறும் text மட்டும் படிக்கும் வசதியை உபயோகிக்கிறீர்களா? ஆம். பொது இடங்கள் / வேலை நேரத்தில் படிக்க இந்த வசதியை உபயோகப்படுத்துகிறேன் ஆம். அப்படியே Featured Images-களில் sex படங்களை தவிர்த்தால் இன்னும் வசதியாக இருக்கும். இல்லை. தனியாக இருக்கும்போது படிப்பதால் நான் படங்களை மறைப்பதில்லை. :-0 அப்படி ஒரு வசதி இருப்பதையே கவனிக்கவில்லை... View Results  Loading ...

Click here to read text only - Hide or Show explicit images

அன்று ரயில் நிலையத்தில் சந்தடி கொஞ்சம் அதிகமாகவே இருந்தது. சம்மர் லீவு ஆரம்பித்துவிட்டதால் விடுமுறைக்கு தாத்தா பாட்டி வீடுகளுக்கு செல்லும் கூட்டம் தான் அதிகமாக இருந்தது. பல உண்மையான சோகமான முகங்கள், பல என் பொண்டாட்டி ஊருக்கு போயிட்டா என்று குத்தாட்டம் போட தயாராக இருக்கும் சோக முகங்கள், சொந்தக்காரர்களையும் நண்பர்களையும் பார்க்கப்போகும் பரவசமான முகங்கள் என பலவித உணர்ச்சிகள் அங்கே குவிந்திருந்தன. ரூபா சீட் எண்ணை பார்த்து உறுதி செய்ய, ரவி அவளது luggage-ஜை Berth மேலே வைத்தான். மிட்டு ஓர சீட்டாக பார்த்து உட்கார்ந்துக்கொண்டு ஆர்வத்தோடு வெளியே பார்க்க, அவினாஷ் அவளது தூக்கி தன் மடியில் வைத்துக்கொண்டு ஜன்னல் சீட்டில் உட்கார்ந்தான். Baggage-களை settle செய்துவிட்டு ரவி ரயில் பெட்டியில் இருந்து இறங்கி வெளியே இவர்களுடைய ஜன்னலருகே வந்து நின்றான்.

மிட்டு அவினாஷை கழுத்தோடு கட்டிக்கொண்டு “அவி மாமா! என்னோட தமிழ் Note-ஐ Study table drawer-ல வச்சிருக்கேன். நீ அதை பார்த்து answers எல்லாம் எழுதிக்கோ.. அப்பாவுக்கு சொல்லாதே” என்று சத்தமாக சொல்ல, அங்கே கொல்லென்று சிரிப்பலை படர்ந்தது.

“ஓகே டா செல்லக்குட்டி… அப்பாவுக்கு டாட்டா சொல்லு” என்று அவினாஷ் மிட்டுவை விளையாட்டு காட்ட, “நீயும் பேசாம அவங்க கூடவே மும்பைக்கு போயிடு அவி!” என்றான் ரவி.

அவினாஷ் குதூகலத்தோடு “No problem… நீங்க ஆஃபீஸ்ல சொல்லிடுங்க… நான் போய் மிட்டுவையும் அண்ணியையும் விட்டுட்டு வர்றேன்” என்று சிரித்தான்.

“அவிக்கு இருக்குற அக்கறை கூட உங்களுக்கு இல்லை. பொண்டாட்டி பிள்ளைங்க ஊருக்கு போறாங்களே… அவங்களை பத்திரமா ஊர்ல கொண்டுபோய் விட்டுட்டு வருவோம்னு ஒரு புருஷனா பொறுப்பா தோணுதா…” ரூபாவின் அங்கலாய்ப்பில் உண்மையிலேயே கோபம் இருந்தது.

“நீ உங்க அக்கா வீட்டுக்கு போறே… போன வாரம் தானே உன் அப்பா அம்மா மாயவரத்துல இருந்து நேரா மும்பை போனாங்க…? அவங்க இப்படியே இங்கே வந்து உன்னையும் சேர்த்து கூட்டிட்டு போயிருக்கலாம்ல… பெத்தவங்களுக்கே உன்னை பத்தின அக்கறை இல்லையாமாம்… இதுல நான் வேற லீவு போட்டுட்டு உன்னை போய் விட்டுட்டு வரனுமாம்? நீ படிச்சவ தானே? ரயிலேறி போறதுக்கு அப்படி என்ன பயம்?” – ரவி சிடுசிடுத்தான்.

விட்டால் அங்கே ஒரு உலகப்போர் மூளும் அபாயம் இருப்பதால் அவினாஷ் மிட்டுவை தூக்கிக்கொண்டு பெட்டியில் இருந்து வெளியே இறங்கினான்.

“அவளை எங்கேடா தூக்கிட்டு போறே?” – ரவி.

“மிட்டுவுக்கு கொஞ்சம் Choclates-ம் நிறையா Comics-ம் வாங்கிட்டு வந்துடுறோம்… ரயில் கிளம்புறதுக்கு இன்னும் நேரம் இருக்கே…” மிட்டு சந்தோஷமாக அவினாஷின் தோளில் மேலேறி அவன் கன்னத்தில் முத்தம் வைத்தாள்.

“அவளுக்கு தேவையானதெல்லாம் ஏற்கனவே இருக்கு அவி! மிட்டு.. நீ உள்ள வாடி” ரூபா ரயில் பெட்டிக்குள் இருந்தபடி மிட்டுவை விரட்டினாள்.

“அய்யோ அண்ணி! புரிஞ்சுக்கோங்க… புருஷன் பொண்டாட்டி ஒரு மாசத்துக்கு பிரியப்போறீங்க… கிளம்புற நேரத்துல உணர்ச்சிவசப்பட்டு… சில கைவேலைங்கலோ இல்லை வாய் வேலைங்கலோ நடக்கும்… புள்ளைய பக்கத்துல வச்சுக்கிட்டா அதையெல்லாம் பண்ணுவீங்க… நாசூக்கா personal space குடுத்தா அதை கமுக்கமா உபயோகப்படுத்திக்கனும்” அவினாஷ் கண்ணடித்தான்.

“கைவேலை… வாய் வேலை… இவனை..” ரவி சங்கடத்தோடு தலையை பிடித்துக்கொள்ள, ரூபா “சீ! இந்த பையனுக்கு வெட்கமே இல்லைங்க… இவனே மிட்டுவுக்கு கண்டதையும் சொல்லிக்குடுத்து கெடுத்து வச்சுடுவான் போல” என்று கூச்சத்தோடு சொன்னாள்.

“Hello! Hello!… You Dirty guys… நீங்க சுத்த பத்தமா யோசிங்க… கையை கோத்துக்குவீங்க, கிஸ் பண்ணிக்குவீங்கன்னு சொன்னேன்… நீங்க எப்போ பார்த்தாலும் உங்க bedroom-ல பண்றதை பத்தியே நெனச்சிட்டு இருந்தா நான் என்ன பண்றது? நான் அப்பாவி சின்ன பையனாக்கும்…” அவினாஷ் மிட்டுவை தூக்கிக்கொண்டு புக் ஸ்டாலுக்கு ஓடினான்.

Gym சென்று வந்த களைப்பு அவினாஷை சோர்வடைய வைப்பதற்கு பதிலாக உற்சாகத்தை கொடுத்திருந்தது. ரூபா இல்லாததால் சமைக்கவேண்டிய பொறுப்பை அவினாஷ் எடுத்துக்கொண்டான். ரவிக்கு இதில் இஷ்டமில்லை… பேசாம food mess-ல தினமும் போய் சாப்பிட்டுட்டு வந்துடலாமே என்ற ரவியின் யோசனையை அவினாஷ மறுபரிசீலனையே இல்லாமல் நிராகரித்திருந்தான். Gym-ல் இருந்து வந்ததும் ரவி குளிக்க போய்விட்டான். அவினாஷ் pressure cooker-ல் பருப்பு வைத்துவிட்டு இன்னொரு அடுப்பில் புளி கரைசல் செய்ய தண்ணீர் கொதிக்க வைத்துக்கொண்டிருந்தான்.

சோப் நறுமணம் கமகமக்க, ரவி அவினாஷை பின்பக்கமாக வந்து கட்டிப்பிடித்தான்.

“என்னடா பண்ணிட்டு இருக்கே…?” ரவியின் சூடான மூச்சுக்காற்று அவினாஷின் காதில் அடிக்க, அவினாஷை இடுப்போடு இறுக்கியபடி ரவி அவினாஷின் கழுத்து பகுதியில் எங்கும் தன் உதட்டை அலையவிட்டான்.

அவினாஷ் திரும்பி ரவியின் உதட்டில் மென்மையாக முத்தம் வைத்துவிட்டு தன் கவனத்தை மீண்டும் அடுப்புத்திட்டில் வைத்து “Meal Prep-ண்ணா, Bulk-ஆ வேகவச்சி எடுத்து சின்ன சின்னதா பிரிச்சு freezer-ல போட்டுட்டா தினமும் ஒரு packet எடுத்து just சாம்பார், குழம்பு கூட்டி வச்சிடலாம்ண்ணா… ஒரேயடியா சமைச்சு fridge-ல வச்சிட்டு தினமும் சுட வச்சு சாப்பிட்டா போர் அடிச்சிடும்…” அவினாஷ் கரைத்த புளியை வடிகட்டிக்கொண்டே பதில் சொன்னான்.

ரவி அவினாஷின் TShirt-டை தூக்கிவிட்டு அவனது வயிற்றை தோலோடு சேர்த்து அழுத்தி தடவியபடி இறுக்க, அவினாஷ் ரவியின் அடுத்த கையை இழுத்து தன் shorts-ன் பட்டைக்குள் வைக்க, ரவி அவினாஷின் இஷ்டப்படி கையை உள்ளே இறக்கி அவினாஷின் ஜட்டிக்குள் விட்டு அவனது சாமானை கொத்தாக பிடித்தான். உடற்பயிற்சி உருவாக்கிய வியர்வை அவினாஷின் சாமானில் ஏற்படுத்திய லேசான கசகசப்பு மேலும் கிளர்ச்சியாக இருந்தது. அவினாஷ் “ம்ம்ம்…” என்ற சந்தோஷ முனகலோடு முருங்கைக்காயை சிறு சிறு துண்டுகளாக நறுக்க ஆரம்பித்தான். ரவி ஒரு கையால் அவினாஷை கட்டியபடி, மறுகையால் அவினாஷின் சாமானை பிசைந்தபடி, தன் வாயால் அவியின் கழுத்து, காது என நக்கியபடியே தன் சுன்னிப்புடைப்பை அவினாஷின் சூத்தின் மீது உரசியபடி சூடேற்றிக்கொண்டிருந்தான்.

அவினாஷ் முருங்கைக்காய்கள் நறுக்கப்பட்டதும் அடுத்த காயை எடுக்க திரும்ப, ரவி அவனை இடுப்பை பிடித்து தூக்கி அடுப்புத்திட்டில் உட்காரவைத்தான். அவன் கால்களை அகட்டிவிட்டு அதன் நடுவில் நெருங்கி நின்று அவினாஷை கட்டிப்பிடித்தான். அப்போது தான் அவினாஷ் ரவி குளித்துவிட்டு இடுப்பில் வெறும் துண்டோடு இருப்பதை கவனித்தான். அந்த குட்டித்துண்டில் ரவியின் மொந்தபழம் தன் முத்திரையை பதித்திருந்தது.

அவினாஷ் ரவியின் கழுத்தில் தன் கைகளை மாலையாக போட்டு கோர்த்தபடி ரவியின் உதட்டை கவ்வினான். “ஏங்கண்ணா? அவ்வளவு பசியா?” ரவியின் மூக்கில் தன் மூக்கால் உரசினான்.

“ஆமாம்… உனக்கு பசிக்கலையா?”

“அதனால தான் சமைச்சிட்டு இருக்கேன்…” அவினாஷ் ரவியின் செழுத்த நெஞ்சில் தன் விரல்களை ஓடவிட்டு அதிலிருந்த முடியை செல்லமாக திருகினான்.

“நான் அந்த பசியை கேட்கலை… இந்த பசியை…” அவினாஷின் TShirt-டை கழற்றியபடி அவன் நெஞ்சில் தன் முகத்தை பதித்தான்.

“ஐயோ அண்ணா… நான் இன்னும் குளிக்கலை… குளிச்சிட்டு வந்துடுறேனே”

“நான் குளிப்பாட்டிவிடட்டுமா?”

“மக்கு அண்ணா… அது நீங்க தனியா குளிக்கிறதுக்கு முன்னாடியே தோனியிருக்கனும்… ரென்டு பேரும் ஒன்னா குளிச்சிருக்கலாம்ல?” செல்ல திட்டுக்கு ஈடாக செல்ல உதட்டு கடியும் கொடுக்கப்பட்டது. அடுப்பிலிருந்த பிரஷர் குக்கர் விசிலடித்து இவர்களது காமத்தை கலைத்தது.