பார்த்தவுடன் பொறி பறக்க, உடம்புகள் பட்டவுடன் தீப்பிடிக்க, சலிக்க சலிக்க உல்லாசம் காணும் fuck at first sight கதைகள்.
ஜெய் அப்போது தான் அந்த ஏரியாவுக்கு குடியேறியிருந்தான். இன்னு ம் அந்த ஏரியாவில் எந்த கடைகள் எங்கே இருக்கிறது என்று இன்னும் பழகவில்லை. பக்கத்து வீட்டுக்காரரிடம் கேட்டபோது அங்கு 2-3 சலூன் கடைகள் இருக்கிறது என்றும், அதில் ஷாகித் என்பவனின் கடையில் பொதுவாக
நாம் நிற்கும் Queue-வை விட மற்ற queue-க்கள் தான் வேகமாக நகரும் என்னும் Murphy’s law வரிசையில் “நாம் desperate-க connecting bus பிடிக்க போகும் போது தான் நம் பேருந்து மெதுவாக போகும்” என்பதையும் சேர்த்துக்கொள்ளலாம். நான் அவ்வப்போது கடிகாரத்திலும் mobile
![விலையில்லா இன்பம் [சுட்டகதை]](https://images.gilmastories.com/albums/featured/253.featured.webp "விலையில்லா இன்பம் [சுட்டகதை]")
கோவை தொடர்வண்டி நிலையத்தில் தன் வரவிற்காக காத்திருந்த கருப்பு நிற ஸ்கோடா காரில் ஏறிக்கொண்டான் அபிமன்யூ… சீறிப்பாய்ந்த வாகனம், பற்பல கொண்டை ஊசி வளைவுகளை தாண்டி ஊட்டியின் பிரபலமான “ஹோட்டல் விஜி பாரடைஸ்” வாசலில் “க்ரீச்” சத்தத்துடன் நின்றது…. மகிழுந
எனக்கு போலி புன்னகை புரிந்து என் தாடைகள் எல்லாம் லேசாக வலிக்க ஆரம்பித்துவிட்டது. நானும் எவ்வளவு நேரம் தான் முன்பின் தெரியாத நபர்களுக்கு எல்லாம் “Hi..”, “Hello!” என்று சொல்லிக்கொண்டும், எப்போதோ பார்த்தவர்களுக்கு pleasantries பரிமாறிக்கொண்டிருப்பேன்? இ
நாட்கள் வாரங்கள் ஆகின… வாரங்கள் மாதங்களாக மாறின… எனக்கு ஓரளவுக்கு வேலை set ஆகிவிட்டது. ஆரம்பத்தில் இந்த வேலையை விட்டுவிடு என்று சொல்லிக்கொண்டிருந்த அர்ணாபும் தன் சுருதியை மெல்ல குறைத்துக்கொண்டான். அதோடு சேர்ந்து நாங்கள் ஒன்றாக இருக்கும் நேரங்களும
காலை courier collection centre-ஐ திறந்துவிட்டு ஹரீஷ் கல்லாவில் உட்கார்ந்தான். நேற்று இரவு வந்த கட்டுகளை பிரிக்கவேண்டும். ஆனால் ஏதோ ஒரு சோம்பேறித்தனம். அப்படியே உட்கார்ந்த நிலையிலே கண்ணயர்ந்தான். “அண்ணே… இந்த water can-ஐ எல்லாம் எங்கே அடுக்கட்டும்?”
தண்ணி அடித்த மப்பு மணிகண்டனின் கண்களில் அடர் சிவப்பை படரவிட்டிருந்தது. எதிரில் மணிகண்டன் ஸ்பான்ஸ்ர் செய்த சரக்குக்காக அவன் உளறல்களை பொறுத்துக்கொண்டு side dish-ல் கவனமாக இருந்தான் அவன் நண்பன் பழனி. “மச்சான்! நான் என் love-க்கு எவ்வளவு sincere-ஆ இருந்த
ஒரு தம்மை எடுத்துக்கொண்டு என் வீட்டு பால்கனிக்கு வந்து நின்றேன். மாலை சூரியன் மெல்ல மெல்ல மறைய ஆரம்பித்திருந்தது. வானம் கூட பா.ஜ.க-வுக்கு மாறிவிட்டதோ என்று தோன்றும் அளவுக்கு காவி போன்ற ஆரஞ்சு நிறம் கீழ்வானத்தில் படர்ந்திருந்தாலும், திராவிடம் அதை ஒடுக
“Joel… loosen your speedo strings” என்ற குரலை கேட்டு recliner-ல் சரிந்திருந்த அவள் நிமிர்ந்து பார்த்தாள். ஒரு photoshoot நடந்துக்கொண்டிருக்கிறது. அவள் யாரந்த fitness male model என்று ஆர்வத்துடன் பார்த்தாள். நல்ல விளைந்த சவுக்கு மரம் போல கருப்பாக கு
நான் கையில் இருந்த குடித்த juice tumbler-களை kitchen sink-ல் போட்டுவிட்டு, fridge door-ல் தொங்கிய துணியை எடுத்து கையை துடைக்க, பின்னாலேயே வந்த என் மனைவி என்னை பார்த்து கல்மிஷமாக சிரித்தாள். நான் “என்ன?” என்பது போல புருவத்தை நெறித்தபடி ஒரு டம்ப்ளரை எட
சித்ரா தன் பாட புத்தகத்தை மார்போடு சேர்த்து அணைத்தபடி நின்றதற்கு அவளது பெண்மையின் இயல்பான பழக்கமாக இருக்கலாம்… அல்லது அந்த இரவின் காற்றில் படர்ந்திருந்த குளிராகவும் இருக்கலாம். சித்ரா ஆரஞ்சு நிற Halogen சாலை விளக்கொளியின் கீழே நின்று தன் mobile pho
ரொம்ப நாளுக்கு அப்புறம் நான் என் குடும்பத்துடன் ஏர்போர்ட்டில் வந்து இறங்கியபோது சூடான சீதோஷணத்தில் என்னையும் அறியாமல் நான் என் jacket-ஐ கழற்றியதுடன் என் சட்டை பட்டன்களையும் சேர்த்து கழற்றினேன். ஆனால் என்ன தான் புழுக்கமாக இருந்தாலும் தாய் மண்ணில் கால்
ஜெய் தன் அலுவலகத்து வாசலில் நின்ற வயதான security-யிடம் தன் லேப்டாப்பை கொடுத்து அதன் serial number-ஐ அவர் சரிபார்த்த போது அவன் கண்கள் பரத்தை தேடியது. கொஞ்ச நாளாக பரத் தென்படவில்லை. Security Company
வெளியே பேய் மழை ஜோராக அடித்துக்கொண்டிருந்தது. நான் ஈர தலையை துவட்டியபடி Hall-ல் sofa-வில் சரிந்து PrimeVideo-ல் ஏதாவது படம் பார்க்கலாமா என்று தேடிக்கொண்டிருந்தேன். ஆனால் என் மனசு எந்த படத்திலும் ஈடுபாடு காட்டவே இல்லை. வீட்டில் அம்மா ஊருக்கு போயிருந்த
இது நான் கல்லூரியின் 2-3வது வருஷத்துல நடந்தது. நாங்க இருந்த area-ல எல்லாம் இப்போ மாதிரி speciality clinic, hospital-ன்னு பயமுறுத்துற facilities எல்லாம் இல்லை. சொல்லப்போனா அந்த மாதிரி வசதி எல்லாம் பெரிய நகரங்கள்ல மட்டும் தான் இருக்கும். எங்க வீட்டு தெ
