“பின்னே… உனக்கு இப்படி free-யா சாப்பிடவிட்டு, இடம் குடுக்குறதை எல்லாம் எங்கனே திரிச்சி வசூலிக்கிறதாம்?” அம்மு சிரித்தபடி தன் தட்டை எடுத்தாள். ஆனால் ஹரீஷின் கவனம் இன்னும் அவளது காய்களில் ஒட்டிக்கிடந்த பருக்கைகளில் இருந்தது.
| Random கதைகள் |
|---|
ஹரீஷ்! எண்டே சாப்பாடு கொஞ்சம் taste பண்றியா?” அம்மு தன் தட்டை ஹரீஷிடம் நீட்டினாள்.
“வேண்டாம்ப்பா… உங்க அரிசி கொட்டை கொட்டையா பெருசா இருக்கும். எங்களுக்கு சன்னமா சம்பா அரிசி தான் புடிக்கும்” ஹரீஷ் அவள் சாப்பாட்டை மறுத்தான்.
| திரை படைப்புகள் |
|---|
“ஐயடா… உங்க தமிழ் ஆளுங்களுக்கு பாக்குறதுக்கு அமுக்குறதுக்கு எல்லாம் பெருசா இருக்கனும்.. ஆனா அரிசி மட்டும் சிறுசா வேணுமாம். நாங்க இப்படி பெரிய அரிசி சாப்பிடுறதால தான் எங்களுக்கு நல்லா பெருசா இருக்கு…” ‘அப்பாவி’ அம்மு விவகாரமாக பதில் கொடுத்தாள்.
| சைட்டிக்க கவர்ச்சி ஆண்கள் |
|---|
“அதுவும் சரி தான்… நீ இன்னைக்கு வர்றப்பவோ பார்த்தேன். யப்பா! என்னா பெருசா இருந்துச்சு… Pant-ஐ கிழிக்கிற மாதிரி முட்டிக்கிட்டு நிக்கிது” அம்மு சப்புக்கொட்ட, ஹரீஷ் வெட்கத்தில் முகம் சிவந்தான்.
| மேலே படிக்கிறதுக்கு முன்னாடி random - ஆ ஒரு ஜாலி கேள்வி |
|---|
 Loading ... |
“அம்மு உன் நெஞ்சில சாப்பாடு ஒட்டிக்கிட்டு இருக்கு பாரேன்… அதை தட்டிவிடு” ஹரீஷ் அம்முவின் காய்களை பார்த்து கொண்டிருப்பதற்கு ஒரு legitimate-ஆன காரணம் கண்டுபிடித்தான்.
“கையிலே தட்டு இருக்குல்ல… நீயே தட்டிவிடேன்” அம்மு ஹரீஷ் பக்கம் குணிந்து காயை காட்ட, ஒட்டிக்கொண்டிருந்த முந்தானை இவர்களுக்கு தொந்தரவு செய்யவேண்டாம் என்று சரிந்து நழுவியது. ஹரீஷ் அவள் மார்பில் ஒட்டிக்கொண்டிருந்த சாதத்துணுக்குகளை தன் விரல் நுணியால் தட்டிவிட்டான். பின்னர் தன் உள்ளங்கை முழுதும் பதியும்படியாக அந்த இடத்தை “துடைத்து” சுத்தம் செய்தான்.
“சரி ஹரீஷே! உனக்கு இங்கன தரையிலே உட்கார்றது கஷ்டமா இல்லையா?” அம்முவின் கண்கள் ஹரீஷின் கவட்டை பகுதியில் வெறித்து நின்றது.
“ஏன்? எங்க வீட்டுல கூட நான் தரையிலே தான் உட்கார்ந்து சாப்பிடுவேன்” ஹரீஷ் இயல்பாக தோளை குலுக்கியபடி சொன்னான்.
“பெருசா இருந்தா இது மாதிரி சின்ன சின்ன சங்கடங்கள்லாம் இருக்க தான் செய்யும்… ஆனா tight-ஆ pant போட்டுட்டு பொண்ணுங்க பார்க்க நடந்தா மேடு சும்மா கும்முன்னு இருக்குல்ல… அதுக்காகவே இந்த கசகசப்பை எல்லா பொறுத்தக்கலாம்” ஹரீஷ் தன் சுன்னி உப்பலை பெருமிதமாக பார்த்து லேசாக அழுத்தி காண்பித்தான்.
“நான் வேணும்னா சேட்டனோட முண்டு தரட்டுமா? கட்டிக்கிட்டினா உனக்கு வசதியா இருக்கும்” அம்மு ஹரீஷின் பதிலை எதிர்பார்க்காமல் எழுந்து சென்று கொடியில் காய்ந்த காவி வேட்டி ஒன்றை எடுத்து ஹரீஷிடம் போட்டாள். ஹரீஷ் அதை வாங்கி பார்த்தான்.
“நீ உடுத்திட்டு இரு… நான் வாசல் கதவை சாத்திட்டு வர்றேன். பரோட்டா மாஸ்டர் அஞ்சு மணிக்கு மேலே தான் வரும். சேட்டன் அதுக்கு கழிச்சு தான் வரும்” அம்மு ஹரீஷை அறைக்குள் தனியாக விட்டுவிட்டு அவன் decode செய்வதற்கு நிறைய Clues-களையும் விட்டுச்சென்றாள்.
அம்மு வாசல் கதவை இழுத்து சார்த்திவிட்டு தாழிட்டாள். ஹரீஷின் bike-க்கு அருகில் பக்கத்து கடைகளுக்கு வந்தவர்களது வண்டிகள் பலதும் நின்றதால் அது தனித்துவமாக தெரியாது என்று திடமான நம்பிக்கையில் Hall-ல் screen-ஐ இழுத்து மறைத்தபடி உள்ளே அறைக்கு வந்தாள். அறைக்குள் நுழைந்ததும் அவளுக்கு சிரிப்பு தான் வந்தது.
“எந்தா ஹரீஷே! இன்னும் முண்டு கட்டலையா?” அம்மு இயல்பாக அறை கதவை சாத்தியபடி அறைக்கு உள்ளே நுழைந்தாள்.
“நான் லுங்கி கட்டி தான் பழக்கம்… இதுல பூட்டாம இருக்கு… அதனால கட்ட முடியலை” ஹரீஷ் வேஷ்டியை தன் தோளில் போட்டுக்கொண்டு இடுப்பில் கை வைத்துக்கொண்டு லேசாக கால்களை பரப்பி தன் ஆண்மை மேடு அம்சமாக தெரியும்படியாக நின்றான். அம்மு அவனை நெருங்கி அவன் தோளில் இருந்த வேஷ்டியை எடுத்து ஹரீஷின் இடுப்பை சுற்றி இருபக்கமும் சமமாக வருமாறு adjust செய்தாள்.
ஹரீஷ் நேரத்தை வீணாக்காமல் அம்முவின் குண்டியை கொத்தாக பிடித்து அவளை தன் பக்கம் இழுத்து அழுத்த, ஹரீஷின் சாமான் அம்முவின் கொசுவத்தை அழுத்தியபடி முத்திரை பதிக்க ஆரம்பித்தது. அதே சமயம் ஹரீஷின் வாய் அம்முவின் வாயை ஆக்கிரமிக்க, இருவரின் கண்களும் தானாக மூடிக்கொள்ள, கில்மாவில் தங்களை இழக்க ஆரம்பித்தனர்.
