அ.அ 05. நூல் நுழைய ஊசி இடம் கொடுத்தது

முன்குறிப்பு: இது கிட்டத்தட்ட ஒரு சொந்தக்கதை. அதனால கொஞ்சம் personal-ஆ இருக்குறதால மத்த Gay கதைகள்ல வர்ற மாதிரி ஒவ்வொரு கதையிலேயும் / பகுதியிலேயும் sex நடக்கும்னு எதிர்பார்க்காதீங்க. அது மாதிரி அடிக்கடி இந்த தொடர்ல அடுத்தடுத்த அத்தியாயங்கள் வரும்னும் எதிர்பார்க்கவேண்டாம். என் வாழ்க்கையிலே ஏதாவது சுவாரசியமா நடந்தா அதை இதுல எழுதுறேன்.

நான் Overtime செய்து Semi Annual Inspection முடித்துவிட்டு களைப்போடு வந்த அந்த மாலை.. தீபாவும் ரோகிணியும் kitchen-ல் தங்களுக்குள்ளே பொறுப்புகளை பிரித்தபடி சூடாக பஜ்ஜியும், பலகாரமும் காஃபியும் தயார் செய்துக்கொண்டிருக்க, என் பெண்கள் என் அன்புக்குரிய அசோக்கின் குழந்தையுடன் அன்பாக விளையடுவதை பார்க்க எனக்கு கண் கொள்ளா காட்சியாக இருந்தது. திடீரென்று எதிர்பார்க்காமல் அவர்கள் விளையாடிய பந்து ஒன்று நாங்கள் இருந்த Living room-ன் LCD TV மீது விழ, நான் பதற, kitchen-க்குள் இருந்து ரோகிணி அதட்டலாக குரல் கொடுத்தாள் – “பிள்ளைங்களா… வெளியே lawn-ல போய் விளையாடுங்க. இந்த மாதிரி விளையாட்டுங்க எல்லாம் வீட்டுக்குள்ள not allowed”. அசோக் ஸ்வேதா குட்டியை தூக்கிக்கொண்டு backyard-க்கு நடக்க, என் பெண்கள் விளையாட்டு சாமான்களை பொறுக்கிக்கொண்டு அவன் பின்னாலேயே நடந்தார்கள். சிறிது நேரத்தில் அசோக் தனியாக living room-க்குள் வந்து sofa-வில் என் அருகே அமர்ந்துக்கொண்டான்.

என்ன தான் நாங்கள் இருவரும் தினமும் phone-ல் எந்த ஒரு inhibitions-ம் இல்லாமல் பேசிக்கொண்டாலும், ஏனோ… நேரில் நாங்கள் மிக குறைவாகவும் அவசியத்தை மட்டுமே பேசிக்கொண்டோம். இது ஏன் என்று எனக்கும் புரியவில்லை. ஒருவேளை நான் அசோக்கை நேரில் நேசிப்பதைவிட ஒரு முகம் தெரியாத anonymity-ல் தான் ரசிக்கிறேனோ என்று எனக்கு குழப்பமாக இருந்தது. அசோக் என் பக்கத்தில் நெருங்கி உட்காரந்தபடி எதிரில் டீப்பாயில் இருந்த remote-ஐ எடுத்து TV-யை switch ON செய்தான்.

“ஒரு weekend waste-ஆ போச்சா… கார்த்தி?” – அசோக் தான் அந்த அறையின் அமைதியை கலைத்தான்.

“ஹாங்…!” நான் என் எண்ண ஓட்டங்களில் இருந்து விடுபட்டு அசோக்கை “என்ன சொன்னே?” என்பது போல குழப்பமாக பார்த்தேன்.

“இல்லை…. இன்னைக்கு சனிக்கிழமையும் வேலைக்கு போனீங்களே… அதனால இந்த weekend waste-ஆ போச்சான்னு கேட்டேன்”

“ஹே! அப்படியில்லை. திங்கட்கிழமை அதுக்கு comp off எடுத்துக்குவேன்… வெள்ளைக்காரன் ஊர்ல இது ஒரு நல்ல விஷயம்” கைகளை நீட்டி சோம்பல் முறித்துவிட்டு ஒரு கையை அசோக்குக்கு பின் Sofa-வின் சாய்வு பகுதியில் வைத்தேன்.

“வேலை செஞ்சவங்களுக்கு compensation leave குடுக்கலாம்… ஆனா ரயில்ல பார்த்ததை நினைச்சுக்கிட்டு தனியா வீட்டுல வேலை செய்யுடான்னு இந்த ஊர் company-ல் leave குடுக்குறாங்க பாருங்க… அந்த மனசு தான் சார் கடவுள்” “அன்பே சிவம்” வசனத்தை அசோக் இறுக்கமான முகத்தோடு சொல்லி என்னை ஊமை குத்து குத்தினான்.

அவன் என்னை நக்கல் அடிப்பதை உணர்ந்து நான் அவனை தோளில் “டேய்…” என்று செல்லமாக குத்தினேன். அசோக் அதை தடுப்பது போல சிரித்தபடி நகர்ந்தாலும் நான் விடாமல் அவன் தோளை குத்தினேன்.

நான் kitchen-ஐ எட்டிப்பார்க்க உள்ளே தீபாவும் ரோகிணியும் busy-யாக வேலை செய்துக்கொண்டிருந்தார்கள். நான் என் mobile phone-ஐ எடுத்து Photo Gallery-ஐ திறந்து, அந்த ரயில் அழகனின் photo-வை பெரிதாக்கி அசோக்கிடம் phone-ஐ நீட்டினேன். அவன் வாங்கி நான் அந்த train stud-ஐ அவனுக்கே தெரியாமல் எடுத்த புகைப்படங்களை பார்க்க ஆரம்பித்தான். அவ்வப்போது pinch & zoom செய்து அவனை அங்குலம் அங்குலமாக ரசித்துக்கொண்டிருந்தான். நானோ அதை பார்த்துக்கொண்டிருக்கும் அசோக்கையே ரசித்துக்கொண்டிருந்தேன்.

“சே! ஹிந்தி கத்துக்காம போயிட்டோமேன்னு எனக்கு ரொம்ப feeling-ஆ இருந்துச்சு… ஒருவேளை நான் அவன் கிட்டே போய் ஹிந்தியிலே பேச்சு குடுத்திருந்தா அவன் கிட்டே connect ஆக chance இருந்திருக்கும்ல?” நான் பேச்சுவாக்கில் அசோக்கின் தோளை சுற்றி கைபோட்டு அவனை நெருங்கி உட்கார்ந்தேன். இல்லைங்க… பேச்சுவாக்குல எல்லாம் இல்லை. வேணும்னே அவனோட கவனம் சுற்றுப்பக்கத்துல இல்லாத சமயமா பார்த்து அவனை touching touching செய்தபடி கை போட்டேன்.

“உங்களுக்கு ஹிந்தியிலே கவிதை எழுதுற அளவுக்கு புலமை இருந்திருந்தாலும் இங்கே வேலைக்கு ஆகியிருக்காது… ஏன்னா அவன் நிச்சயம் North Indian இல்லை.”

“ஏன் அப்படி சொல்றே?”

“ஒன்னு அவன் Middle east ஆளா இருக்கனும்… இல்லை Brazil நாட்டுக்காரனா இருக்கனும்… ஆனா நிச்சயம் இந்தியாவோட எந்த பாகத்தில இருந்தும் இவன் வந்திருக்க முடியாது” அசோக் தீர்க்கமாக சொன்னான்.

“அப்படியா? ஐயாவுக்கு பல நாட்டு ஆம்பளைங்க பழக்கமோ?” double meaning-ல் கொக்கி போட்டேன்.

ஆனால் அசோக் அதை கேட்காதது போல லாவகமாக பேச்சை decent-ஆக தொடர்ந்தான் “Middle East ஆளுங்களுக்கு Brownish கண்ணும் Sharp மூக்கும் தவிர அவங்க fair skin tone காட்டிக்குடுக்கும்…. But Brazil ஆளுங்க நிறைய இந்திய ஆம்பளைங்க மாதிரி இருப்பாங்க… அவங்களோட தோல் நிறம், body features எல்லாம் அப்படியே நம்ம ஆளுங்களை ஒத்துப்போகும்… கொஞ்ச வருஷத்துக்கு முன்னாடி Brazil TV-ல ‘Maya – A Passage to India’ன்னு ஒரு series எடுத்து அது blockbuster-ஆ, சக்கை போடு போட்டுச்சு. அது இந்தியாவுல நடக்குற கதைன்னாலும் அதுல நடிச்சவங்க ஒருத்தர் கூட இந்தியர்கள் இல்லை… எல்லாமே Brazil nationals தான்னு யாருமே நம்பமுடியலை…. YouTube-ல அதோட ஒரு சில episodes இருக்கும்.. பாருங்க”.

“இதனால் தாங்கள் சொல்ல விரும்புவது?” நான் புருவத்தை உயர்த்தி நக்கலாக கேட்டேன்.

“உங்க ஆள் இந்தியன் இல்லை…” அசோக் அழுத்தமாக அந்த பேச்சுக்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்தான். நான் அவனை தோளோடு சுற்றிய என் கையை இறுக்கி, உரிமையோடு அசோக்கின் காது மடலை நறுக்கென்று ரொம்ப வலிக்காத மாதிரி கடித்தேன்.

அசோக் “ப்ச்ச்…” என்று தோளை குலுக்கிவிட்டு அந்த ரயில் அழகனை இஞ்ச் இஞ்சாக zoom செய்து ரசிக்க ஆரம்பித்தான். என்னுடைய செல்லக்கடி-யை அவன் கண்டுகொள்ளாதது எனக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது.

அசோக்கின் கைகள் லாவகமாக stud-ன் photo-வை zoom செய்து இங்கும் அங்கும் நிதானமாக நகர்த்தி அந்த ஆண் உடம்பை அணு அணுவாக ரசித்தது. நான் நேரில் கவனிக்காத அந்த rail stud-ன் திரண்ட மார்பை இன்னும் அதிகமாக zoom செய்து “Nice man cleavage” என்று முனுமுனுத்தான். அப்படியே கொஞ்சம் நகர்த்தி அவன் கை கட்டியபடி உட்கார்ந்திருந்ததால் இன்னும் பெருசாக தெரிந்த Biceps-ஐ பார்த்து லேசாக பெருமூச்சு விட்டான். அடுத்து இன்னும் கீழே நகர்த்தி நான் அந்த sexy stud-ல் மிகவும் ரசித்த தொடையை அசோக்கும் ரசித்தான். இம்முறை என் கவனம் முழுவதும் அசோக் மீதே இருந்தது. அசோக் அடுத்த photo-க்கு நகர்ந்தான்.

அதில் நான் மிகவும் ரசித்த sexy-டைய shorts-ன் பிளவில் வெள்ளை ஜட்டி லேசாக தெரியும் photo. அசோக் நான் எதிர்பார்த்தது போல zoom செய்து என் mobile screen முழுவதையும் அந்த “Shorts-ஜட்டி-தொடை” மட்டும் தெரிவதாக நிரப்பினான். நான் என் ஜட்டிக்குள் மீண்டும் பிசுபிசுப்பு பரவுவதை உணர்ந்தேன். என் பூளில் ஏற்பட்ட கிளுகிளுப்பை அடக்குவதாக கால் மேல் கால் போட்டு என் கால் அசோக் மீது உரசுமாறு லேசாக திரும்பி உட்கார்ந்தேன். அசோக் அந்த rail sexy stud-ன் ஜட்டியை விட்டு ரொம்ப தூரம் நகர்ந்துவிடவில்லை. “அவன் brief-க்கு பதிலா jock போட்டிருக்கான் போல…” என்று தன்னிச்சையாக முனுமுனுத்தான். Jock என்பது சூத்துப்பக்கம் துணி இல்லாத, பக்கவாட்டில் நாடாவோடு வெறும் சுன்னியை மட்டும் தூக்கிப்பிடிக்கும் கப் போன்ற உள்ளாடை என்பது எனக்கும் தெரியும்.

அசோக் இன்னும் அந்த sexy stud அழகனையே ரசித்துக்கொண்டிருந்தான். நான் அசோக்கின் கன்னத்துக்கு அருகே என் முகத்தை இன்னும் நெருக்கமாக கொண்டுபோனேன். LCD TV-ல் வடிவேலு YouTube-ல் ஓடிக்கொண்டிருந்த மருதமலை காமெடியில் “Risk எடுக்குறது எனக்கு rusk சாப்பிடுற மாதிரி” என்று உதார் விட, நானும் risk எடுத்து அசோக்கின் காதை முழுசாக கவ்வி கடித்து அன் நாக்கை அவன் காதுக்குள் விட்டு உழப்பினேன். அசோக் சட்டென்று என்னை தள்ளினான். எனக்கு லேசாக வியர்க்க ஆரம்பித்தது.

அசோக் புருவங்கள் நெறிக்க, கோபத்தோடு என்னை பார்த்த பார்வையில் நான் வெலவெலத்து போனேன்.

“கார்த்தி! முதல்ல போய் வாய் கொப்பளிச்சிட்டு வாங்க… என் காது முடியெல்லாம் உங்க வயித்துக்குள்ள போனா வாந்தி வரும்” என்று சொல்லிவிட்டு என் mobile phone-ஐ என்னிடம் திருப்பி கொடுத்தான். நான் விக்கித்து போய் உட்கார்ந்திருக்க அசோக் தன் கை முட்டியை என் தொடையில் ஊன்றியபடி என்னிடம் சாய்ந்து கிசுகிசுப்பாக “நான் முடிவெட்ட போறப்போ எல்லாம் அந்த Lebanese Barber என் தலையை விட காதுல தான் முடி ஜாஸ்தின்னு கேலி பண்ணுவான்” என்று சொல்லி சிரிக்க, நான் கோபத்தோடு “டேய்! உன்னை…” என்றபடி என் கையை அவன் கழுத்தை சுற்றி சிரித்தபடி மேலும் இறுக்கினேன்.

“கார்த்தி… வலிக்குது” அசோக் சிரித்தபடி தன்னை என் கையில் இருந்து விடுவித்து கொள்ள முயற்சிக்க, Kitchen-ல் இருந்து தீபாவும் ரோகிணியும் என்னவோ ஏதோவென்று ஓடி வர, நாங்கள் விலகி உட்கார்ந்தோம்.

“ஒன்னுமில்லை…. நாங்க சும்மா விளையாடிட்டு இருந்தோம்” என்று நான் அசடுவழிந்தபடி சொல்ல, ரோகிணி “இவருக்கு வயசுக்கு தகுந்த மாதிரி behaviour இருக்கா பாரு” என்று தலையில் அடித்துக்கொண்டு மீண்டும் kitchen-க்கு நடக்க, அவள் பின்னாலேயே நடந்த தீபா, இயல்புக்கு மாறாக சின்ன பையன் மாதிரி சிரித்த அசோக்கை பார்த்த பார்வையில் இருந்த காதல் என்னை சுருக்கென்று தைத்தது. நான் எழுந்து வெளியே விளையாடிக்கொண்டிருந்த குழந்தைகளிடம் சென்றேன்.

Picture of the day